بافت پیوندی یا بافت همبند (به انگلیسی: Connective tissue) همان بافت پیوندی است که ازجمله کارهای آن حفاظت و پشتیبانی از بافتهای دیگر است. به‌طور خلاصه، سلول‌های بدن به چهار نوع بافت پایه به نام‌های پوششی، پیوندی، ماهیچه ای و عصبی سازماندهی می‌شوند. فراوان‌ترین بافت در بدن انسان، بافت پیوندی است. غضروف‌ها، استخوانها و خون جزء بافت پیوندی محسوب می‌شوند. این بافت علاوه بر حفاظت و پشتیبانی از بافتهای دیگر، باعث ارتباط ساختارهای بدن نیز می‌گردد. مشارکت در تبادل مواد غذایی و ترمیم بافتی از وظایف دیگر بافت پیوندی است.
دوره آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند به مسائل مختلف در این حوزه می‌پردازد. امید است کاربران پزشک آموز پس از گذراندن این دوره، بتوانند بخش اعظمی از نیازهای خود را برآورد نمایند.
برای دیدن ویدیو های بیشتر میتوانید به صفحه آموزه علمی پزشک آموز سر بزنید.
10,000 تومان
کندروسیت ها تنها نوع سلولی تخصصی هستند که در بافت غضروف یافت می شوند. قطر آنها با توجه به لایه تشریحی بین ۷ تا ۳۰ میکرومتر متغیر است. این سلول ها ۲-۱ درصد حجم بافت را تشکیل می دهند (آلفورد و کول، ۲۰۰۵). آنها مسئول یکپارچگی عملکردی و ساختاری غضروف هستند.
کندروسیت ها – سلول های عملکردی غضروف ؛ ناشی از کندروبلاست، که از فیبروبلاست ناشی می شود. – تولید و نگهداری ماتریس – اقامت در فضای خالی
کندروسیت ها یا کندروسیت ها در لکون ها سلول هایی هستند که در بافت همبند غضروف یافت می شوند. … وقتی از طریق میکروسکوپ نگاه می کنیم، کندروسیت ها شبیه کره چشم شناور در گوه به نظر می رسند.
به سلول‌های غضروفی متعدد در این تصویر توجه کنید که هر کدام در داخل لکون قرار دارند و توسط غضروفی که تولید کرده‌اند احاطه شده‌اند. … این سلول ها هسته های نسبتا کوچکی دارند و اغلب قطرات چربی را در سیتوپلاسم خود نشان می دهند.
در طی این فرآیند، یک الگوی غضروفی تشکیل می‌شود که در آن سلول‌های غضروفی تکثیر می‌شوند و به کندروسیت‌های هیپرتروفیک تمایز می‌یابند و به تدریج با استخوان جایگزین می‌شوند. … تکثیر و تمایز هماهنگ سلول های غضروفی، طولانی شدن مداوم صفحات رشد اپی فیزیال را تضمین می کند.
تصاویر با بزرگنمایی بالا از سلول های غضروفی که توسط CLSM مشاهده شد، اما قبل از آستانه گذاری، تعداد شگفت انگیزی از سلول ها (تقریبا ۴۰٪) را با فرآیندهای سیتوپلاسمی منتشر شده از بدن سلول نشان داد (شکل ۲). این فرآیندها معمولاً کمتر از ۱ میکرومتر قطر و طول متغیر داشتند، اما در موارد شدید و نادر تا ۸۰ میکرومتر طول داشتند.
آندروژن تکثیر سلول های غضروفی و تولید ماتریکس را تحریک می کند و در نتیجه به افزایش رشد استخوان های بلند در طول جهش رشد بلوغ کمک می کند. استروژن از طریق اثرات سیستمیک و همچنین مستقیم بر غضروف صفحه رشد تأثیر می گذارد.
مرگ استئوسیت در نهایت منجر به نکروز می شود. DAMP ها به سطح استخوان رها می شوند و تولید سیتوکین های پیش التهابی را تقویت می کنند که بیان Rankl را القا می کنند و استئوکلاستوژنز بیشتر افزایش می یابد.
سلول های استئوپروژنیتور که به عنوان سلول های استخوانی نیز شناخته می شوند، سلول های بنیادی واقع در استخوان هستند که نقش اسراف کننده ای در ترمیم و رشد استخوان دارند. این سلول ها پیش ساز سلول های استخوانی تخصصی تر (استئوسیت ها و استئوبلاست ها) هستند و در مغز استخوان قرار دارند.
به عنوان اسم، تفاوت بین فیبروبلاست و کندروبلاست در این است که فیبروبلاست سلولی است که در بافت همبند یافت می شود و فیبرهایی مانند کلاژن تولید می کند در حالی که کندروبلاست سلولی است که از یک سلول بنیادی مزانشیمی منشأ می گیرد و سلول های غضروفی را تشکیل می دهد.
فیبروبلاست رایج ترین نوع سلولی است که در بافت همبند یافت می شود. فیبروبلاست ها پروتئین های کلاژن ترشح می کنند که برای حفظ یک چارچوب ساختاری برای بسیاری از بافت ها استفاده می شود. آنها همچنین نقش مهمی در بهبود زخم ها دارند.
کندروبلاست ها سلول هایی هستند که اجزای ماتریکس خارج سلولی را تولید می کنند . کندروبلاست ها به همراه کندروسیت ها یکی از دو سلولی هستند که مسئول تولید غضروف هستند. کندروبلاست ها جزء اصلی یعنی ماتریکس خارج سلولی غضروف را ایجاد می کنند.
chondr- غضروف غضروف غضروفی (سلول غضروفی)
پریکندریوم از دو لایه تشکیل شده است: لایه فیبری بیرونی . این غشای متراکم از بافت همبند حاوی سلول های فیبروبلاست است که کلاژن تولید می کنند. لایه غضروفی داخلی.
غضروف هیالین از فیبرهای کلاژن نوع دوم، غضروف‌های غضروفی (سلول‌های تولیدکننده ماتریکس) و ماتریکس خارج سلولی (یا ماده زمینی) تشکیل شده است.
کندروسیت ها تنها نوع سلولی تخصصی هستند که در بافت غضروف یافت می شوند. قطر آنها با توجه به لایه تشریحی بین ۷ تا ۳۰ میکرومتر متغیر است. این سلول ها ۲-۱ درصد حجم بافت را تشکیل می دهند (آلفورد و کول، ۲۰۰۵). آنها مسئول یکپارچگی عملکردی و ساختاری غضروف هستند.
کندروسیت ها – سلول های عملکردی غضروف ؛ ناشی از کندروبلاست، که از فیبروبلاست ناشی می شود. – تولید و نگهداری ماتریس – اقامت در فضای خالی
کندروسیت ها یا کندروسیت ها در لکون ها سلول هایی هستند که در بافت همبند غضروف یافت می شوند. … وقتی از طریق میکروسکوپ نگاه می کنیم، کندروسیت ها شبیه کره چشم شناور در گوه به نظر می رسند.
به سلول‌های غضروفی متعدد در این تصویر توجه کنید که هر کدام در داخل لکون قرار دارند و توسط غضروفی که تولید آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند کرده‌اند احاطه شده‌اند. … این سلول ها هسته های نسبتا کوچکی دارند و اغلب قطرات چربی را در سیتوپلاسم خود نشان می دهند.
در طی این فرآیند، یک الگوی غضروفی تشکیل می‌شود که در آن سلول‌های غضروفی تکثیر می‌شوند و به کندروسیت‌های هیپرتروفیک تمایز می‌یابند و به تدریج با استخوان جایگزین می‌شوند. … تکثیر و تمایز هماهنگ سلول های غضروفی، طولانی شدن مداوم صفحات رشد اپی فیزیال را تضمین می کند.
تصاویر با بزرگنمایی بالا از سلول های غضروفی که توسط CLSM مشاهده شد، اما قبل از آستانه گذاری، تعداد شگفت انگیزی از سلول ها (تقریبا ۴۰٪) را با فرآیندهای سیتوپلاسمی منتشر شده از بدن سلول نشان داد (شکل ۲). این فرآیندها معمولاً کمتر از ۱ میکرومتر قطر و طول متغیر داشتند، اما در موارد شدید و نادر تا ۸۰ میکرومتر طول داشتند.
آندروژن تکثیر سلول های غضروفی و تولید ماتریکس را تحریک می کند و در نتیجه به افزایش رشد استخوان های بلند در طول جهش رشد بلوغ کمک می کند. استروژن از طریق اثرات سیستمیک و همچنین مستقیم بر غضروف صفحه رشد تأثیر می گذارد.
مرگ استئوسیت در نهایت منجر به نکروز می شود. DAMP ها به سطح استخوان رها می شوند و تولید سیتوکین های پیش التهابی را تقویت می کنند که بیان Rankl را القا می کنند و استئوکلاستوژنز بیشتر افزایش می یابد.
سلول های استئوپروژنیتور که به عنوان سلول های استخوانی نیز شناخته می شوند، سلول های بنیادی واقع در استخوان هستند که نقش اسراف کننده ای در ترمیم و رشد استخوان دارند. این سلول ها پیش ساز سلول های استخوانی تخصصی تر (استئوسیت ها و استئوبلاست ها) هستند و در مغز استخوان قرار دارند.
به عنوان اسم، تفاوت بین فیبروبلاست و کندروبلاست در این است که فیبروبلاست سلولی است که در بافت همبند یافت می شود و فیبرهایی مانند کلاژن تولید می کند در حالی که کندروبلاست سلولی است که از یک سلول بنیادی مزانشیمی منشأ می گیرد و سلول های غضروفی را تشکیل می دهد.
فیبروبلاست رایج ترین نوع سلولی است که در بافت همبند یافت می شود. فیبروبلاست ها پروتئین های کلاژن ترشح می کنند که برای حفظ یک چارچوب ساختاری برای بسیاری از بافت ها استفاده می شود. آنها همچنین نقش مهمی در بهبود زخم ها دارند.
کندروبلاست ها سلول هایی هستند که اجزای ماتریکس خارج سلولی را تولید می کنند . کندروبلاست ها به همراه کندروسیت ها یکی از دو سلولی هستند که مسئول تولید غضروف هستند. کندروبلاست ها جزء اصلی یعنی ماتریکس خارج سلولی غضروف را ایجاد می کنند.
chondr- غضروف غضروف غضروفی (سلول غضروفی)
پریکندریوم از دو لایه تشکیل شده است: لایه فیبری بیرونی . این غشای متراکم از بافت همبند حاوی سلول های فیبروبلاست است که کلاژن تولید می کنند. لایه غضروفی داخلی.
غضروف هیالین از فیبرهای کلاژن نوع دوم، غضروف‌های غضروفی (سلول‌های تولیدکننده ماتریکس) و ماتریکس خارج سلولی (یا ماده زمینی) تشکیل شده است.
کندروسیت ها تنها نوع سلولی تخصصی هستند که در بافت غضروف یافت می شوند. قطر آنها با توجه به لایه تشریحی بین ۷ تا ۳۰ میکرومتر متغیر است. این سلول ها ۲-۱ درصد حجم بافت را تشکیل می دهند (آلفورد و کول، ۲۰۰۵). آنها مسئول یکپارچگی عملکردی و ساختاری غضروف هستند.
کندروسیت ها – سلول های عملکردی غضروف ؛ ناشی از کندروبلاست، که از فیبروبلاست ناشی می شود. – تولید و نگهداری ماتریس – اقامت در فضای خالی
کندروسیت ها یا کندروسیت ها در لکون ها سلول هایی هستند که در بافت همبند غضروف یافت می شوند. … وقتی از طریق میکروسکوپ نگاه می کنیم، کندروسیت ها شبیه کره چشم شناور در گوه به نظر می رسند.
به سلول‌های غضروفی متعدد در این تصویر توجه کنید که هر کدام در داخل لکون قرار دارند و توسط غضروفی که تولید کرده‌اند احاطه شده‌اند. … این سلول ها هسته های نسبتا کوچکی دارند و اغلب قطرات چربی را در سیتوپلاسم خود نشان می دهند.
در طی این فرآیند، یک الگوی غضروفی تشکیل می‌شود که در آن سلول‌های غضروفی تکثیر می‌شوند و به کندروسیت‌های هیپرتروفیک تمایز می‌یابند و به تدریج با استخوان جایگزین می‌شوند. … تکثیر و تمایز هماهنگ سلول های غضروفی، طولانی شدن مداوم صفحات رشد اپی فیزیال را تضمین می کند.
تصاویر با بزرگنمایی بالا از سلول های غضروفی آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند که توسط CLSM مشاهده آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند شد، اما قبل از آستانه گذاری، تعداد شگفت انگیزی از سلول ها (تقریبا ۴۰٪) را با فرآیندهای سیتوپلاسمی منتشر شده از بدن سلول نشان داد (شکل ۲). این فرآیندها معمولاً کمتر از ۱ میکرومتر قطر و طول متغیر داشتند، اما در موارد شدید و نادر تا ۸۰ میکرومتر طول داشتند.
آندروژن تکثیر سلول های غضروفی و تولید ماتریکس را تحریک می کند و در نتیجه به افزایش رشد استخوان های بلند در طول جهش رشد بلوغ کمک می کند. استروژن از طریق اثرات سیستمیک و همچنین مستقیم بر غضروف صفحه رشد تأثیر می گذارد.
مرگ استئوسیت در نهایت منجر به نکروز می شود. DAMP ها به سطح استخوان رها می شوند و تولید سیتوکین های پیش التهابی را تقویت می کنند که بیان Rankl را القا می کنند و استئوکلاستوژنز بیشتر افزایش می یابد.
سلول های استئوپروژنیتور که به عنوان سلول های استخوانی نیز شناخته می شوند، سلول های بنیادی واقع در استخوان هستند که نقش اسراف کننده ای در ترمیم و رشد استخوان دارند. این سلول ها پیش ساز سلول های استخوانی تخصصی تر (استئوسیت ها و استئوبلاست ها) هستند و در مغز استخوان قرار دارند.
به عنوان اسم، تفاوت بین فیبروبلاست آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند و کندروبلاست در این است که فیبروبلاست سلولی است که در بافت همبند یافت می شود و فیبرهایی مانند کلاژن تولید می کند در حالی که کندروبلاست سلولی است که از یک سلول بنیادی مزانشیمی منشأ می گیرد و سلول های غضروفی را تشکیل می دهد.
فیبروبلاست رایج ترین نوع سلولی است که در بافت همبند یافت می شود. فیبروبلاست ها پروتئین های کلاژن ترشح می کنند که برای حفظ یک چارچوب ساختاری برای بسیاری از بافت ها استفاده می شود. آنها همچنین نقش مهمی در بهبود زخم ها دارند.
کندروبلاست ها سلول هایی هستند که اجزای ماتریکس آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند خارج سلولی را تولید می کنند . کندروبلاست ها به همراه کندروسیت ها یکی از دو سلولی هستند که مسئول تولید غضروف هستند. کندروبلاست ها جزء اصلی یعنی ماتریکس خارج سلولی غضروف را ایجاد می کنند.
chondr- غضروف غضروف غضروفی (سلول غضروفی)
پریکندریوم از دو لایه تشکیل شده است: لایه فیبری بیرونی . این غشای متراکم از بافت همبند حاوی سلول های فیبروبلاست است که کلاژن تولید می کنند. لایه غضروفی داخلی.
آندروژن تکثیر سلول های غضروفی و تولید ماتریکس را تحریک می کند و در نتیجه به افزایش رشد استخوان های بلند در طول جهش رشد بلوغ کمک می کند. استروژن از طریق اثرات سیستمیک و همچنین مستقیم بر غضروف صفحه رشد تأثیر می گذارد.
مرگ استئوسیت در نهایت منجر به نکروز می شود. DAMP ها به سطح استخوان رها می شوند و تولید سیتوکین های پیش التهابی را تقویت می کنند که بیان Rankl را القا می کنند و استئوکلاستوژنز بیشتر افزایش می یابد.
سلول های استئوپروژنیتور که به عنوان آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند سلول های استخوانی نیز شناخته می شوند، سلول های بنیادی واقع در استخوان هستند که نقش اسراف کننده ای در ترمیم و رشد استخوان دارند. این سلول ها پیش ساز سلول های استخوانی تخصصی تر (استئوسیت ها و استئوبلاست ها) هستند و در مغز استخوان قرار دارند.
به عنوان اسم، تفاوت آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند بین فیبروبلاست آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند و کندروبلاست در این است که فیبروبلاست آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند سلولی است که در بافت همبند یافت می شود آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند و فیبرهایی مانند کلاژن تولید می کند در حالی که کندروبلاست سلولی است که از یک سلول بنیادی مزانشیمی منشأ می گیرد و آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند سلول های غضروفی را تشکیل می دهد.
فیبروبلاست رایج ترین نوع سلولی است که در بافت همبند یافت می شود. فیبروبلاست ها پروتئین های کلاژن ترشح می کنند که برای حفظ یک چارچوب ساختاری برای بسیاری از بافت ها استفاده می شود. آنها همچنین نقش مهمی در بهبود زخم ها دارند.
کندروبلاست ها سلول هایی هستند که اجزای ماتریکس خارج سلولی را تول آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند ید می کنند . کندروبلاست ها به همراه کندروسیت ها یکی از دو سلولی هستند که مسئول تولید غضروف هستند. کندروبلاست ها جزء اصلی یعنی ماتریکس خارج سلولی غضروف را ایجاد می کنند.
chondr- غضروف غضروف غضروفی (سلول غضروفی)
پریکندریوم از دو لایه تشکیل شده است: لایه فیبری بیرونی . این غشای متراکم از بافت همبند حاوی سلول های فیبروبلاست است که کلاژن تولید می کنند. لایه غضروفی داخلی.
غضروف هیالین از فیبرهای کلاژن نوع دوم، غضروف‌های غضروفی (سلول‌های تولیدکننده ماتریکس) و ماتریکس خارج سلولی (یا ماده زمینی) تشکیل شده است.
غضروف هیالین از فیبرهای کلاژن نوع دوم، غضروف‌های غضروفی (سلول‌های تولیدکننده ماتریکس) و ماتریکس خارج سلولی (یا ماده زمینی) تشکیل شده است. آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند آموزش ماتریکس خارج سلولی در بافت همبند
| نوع فایل | ویدئو |
|---|
10,000 تومان
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شرکت محتوا پرداز سیما گستر میباشد که به زودی به یکی از شرکت های دانش بنیان در حوزه علوم پزشکی تبدیل خواهد شد.
[/accordion-item][/accordion]
[/accordion-item][/accordion]
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.