به طور کلی بیمارانی که با تشخیص کووید- ۱۹ به مراکز درمانی مراجعه می کنند، یا دارای علائم خفیف بوده که در این صورت براحتی می توان با استفاده از روش هایی نظیر سوند بینی، ماسک ساده و یا ماسک های دارای ذخیره دمی، علائم تنفسی را در آنان کنترل نمود. اما گاهی شدت بیماری تا حدی است که می بایست حمایت هایی تنفسی یشتری از بیمار صورت پذیرد. استفاده از علائم فرا بالینی نظیر استفاده از دستگاه ها جهت بررسی غلظت اکسیژن بیمار و علائم بالینی بیمار نیز نظیر حالات وی، می تواند نشان دهنده این باشد که اکسیژن تراپی به صورت معمول پاسخگو است و یا خیر. در این صورت اگر بیمار حمایت لازم را دریافت نکند، تلاش تنفسی مضاعفی در بیمار رخ می دهد که منجر به ایست تنفسی می گردد. گام اول در اکسیژن درمانی بیماران کووید ۱۹ ، بررسی دقیق وضعیت بیماران است.
آنچه مهم است اینکه تهویه مکانیکی غیر تهاجمی بر تهویه تهاجمی اولویت دارد و بر اساس شرایط بیمار این تصمیم اتخاذ می گردد.
- هدف دوره :
در این آموزش تفاوت بین تهویه تهاجمی و غیر تهاجمی بررسی شده و مواردی چون انتخاب بیمار برای تهویه غیر تهاجمی بهبود وضعیت تهویه و اکسیژناسیون، اصلاح نارسایی تنفسیی، تنظیمات دستگاه های ونتیلاتور پرتابل و ثابت و همچنین ارائه مراقبت های ایمن توسط کارکنان سلامت به بیماران با شانس آلودگی و انواع ماسک و روش های نصب آن.
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.