دکتر محمدعلی حیدری گرجی – پزشک آموز

آموزش سوند گذاری ( ویژه آقایان )

محمد علی حیدری گرجی — Wed, 07 Jul 2021 15:50:12 +0000

آموزش سوند گذاری

سوندها به‌ طور کلی لوله‌های باریکی هستند، که وارد دستگاه ادراری می‌شوند تا تخلیه ادرار را تسهیل کنند. با این حساب موارد مصرف اصلی سوندها زمانی است، که به هر دلیل تخلیه ادرار به شکل مناسب صورت نمی‌گیرد. افراد مسن و کسانی که به بیمارهای کلیوی دچار هستند، مجبورند تا طولانی مدت و یا حتی برای همیشه از سوند استفاده کنند. همیشه نیاز است که در مورد آنها موارد خاصی را رعایت کرد. تجویز و تعیین نیاز به کارگذاری سوند حتما باید طبق صلاحدید و نظر پزشک باشد. سوند گذاری نیاز به آموزش های خاصی دارد، چرا که نداشتن اطلاعات کافی و درست در این رابطه ممکن است، احتباس ادراری رخ دهد، که بسیار دردناک و آسیب‌ رسان است. در این ویدئو به آموزش مهارت سوند گذاری پرداخته شده است.

این دوره به آموزش مسائل مختلف در حوزه سوندگذاری می‌پردازد. امید است کاربران گرامی پزشک آموز پس از گذراندن این دوره، بتوانند بخش اعظمی از نیازهای خود را برآورد نمایند.

سرفصل و رئوس مطالب:

معرفی وسایل مورد نیاز برای سوند گذاری
معرفی انواع سوند فولی
آماده سازی بیمار
بررسی کیفی سوند فولی
آماده سازی سوند فولی
قرار دادن سوند در آلت تناسلی

این دوره برای چه کسانی مفید است:

پرستاران و تمامی کادر درمان
دانشجویان و فارغ التحصیلان پزشکی
پرسنل فوریت های پزشکی
پرسنل اورژانس

آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی

محمد علی حیدری گرجی — Mon, 28 Jun 2021 15:00:20 +0000

آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی دکتر محمدعلی حیدری گرجی

دهلیز راست بیمار قرار گیرد . به این منظور پرستار باید محور فلبواستاتیک را که معادل دهلیز راست بیمار است را مشخص نماید . برای تعیین محور فلبواستاتیک یک خط از نیپل بیمار به سمت زیر بغل بیمار می کشیم و یک خط نیز از خط زیر بغل به سمت پایین ، نقطه ای که این دو خط با هم برخورد می کنند محور فلبواستاتیک آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی بوده که معادل دهلیز راست قلب بیمار می باشد . در این زمان یک خط مستقیم از محور فلبواستاتیک به سمت پایه سرم که مانومتر به آن است می کشیم و صفر مانومترمان را در آن نقطه قرار می دهیم . سپس یک سرم نرمال سالین باز کرده و سر ست آن را به یک سمت سه راهی وصل می کنیم . سمت دیگر سه راهی نیز به ست سرم مخصوصی که در ست اولیه وجود دارد وصل می گردد. سپس سه راهی را بین سرم نرمال سالین و آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی ستی که به سمت دیگر سه راهی وصل آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی شده می چرخانیم و سرم نرمال سالین را باز می کنیم تا مسیر مورد نظر هواگیری گردد . سپس سه راهی را بین دو سمت سرم نرمال سالین و لوله مانومتر باز می کنیم تا محلول نرمال سالین وارد لوله گردد و قبل از سر ریز شدن مایع از بالای لوله مانومتر سرم نرمال سالین را می بندیم . در این زمان سمت ست را به انتهای کاتتر ورید مرکزی وصل کرده و سمت مانومتر و لاینی که به سمت بیمار است را باز می کنیم ( سمت سرم نرمال سالین بسته است ). مایع از جای پرفشار یعنی از داخل لوله مانومتر به سمت منطقه کم فشار یعنی ورید مرکزی بیمار حرکت می کند تا زمانی که فشار در دو قسمت با هم برابر شود که در این لحظه دیگر مایع در مانومتر حرکت نمی کند و ثابت می ماند . عددی که روبروی آن حرکت مایع متوقف می شود همان عدد فشار ورید مرکزی بیمار می باشد . این فشار چون که از آب ( نرمال سالین ) برای ایجاد فشار استفاده کردیم بر حسب سانتیمتر آب می باشد و در زمان تبدیل آن به میلی متر جیوه باید دقت نمود (هر میلی متر جیوه معادل ۳۶/۱ سانتیمتر آب می باشد). در روش اندازه گیری با دستگاه نیز تقریبا مراحل به همین صورت می باشد با این تفاوت که دیگر مانومتر حذف شده و دستگاه مانیتور به صورت لحظه ای به شما عدد فشار ورید مرکزی را نشان می دهد . مانیتور هم می تواند فشار را به میلی متر جیوه و هم به سانتیمتر آب نشان دهد . دهلیز راست بیمار قرار گیرد . به این منظور پرستار آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی باید محور فلبواستاتیک را که معادل آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی دهلیز راست بیمار است را مشخص نماید . برای تعیین محور فلبواستاتیک یک خط از نیپل بیمار به سمت زیر بغل بیمار می کشیم و یک خط نیز از خط زیر آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی بغل به سمت پایین ، نقطه ای که این دو خط با هم برخورد آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی می کنند محور فلبواستاتیک آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی بوده که معادل دهلیز راست قلب آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی بیمار می باشد . در این زمان یک خط مستقیم آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی از محور فلبواستاتیک آموزش اندازه گیری فشار آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی ورید مرکزی به سمت پایه سرم که مانومتر به آن است می کشیم و آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی صفر مانومترمان را در آن نقطه قرار می دهیم . سپس یک سرم نرمال سالین باز کرده و سر ست آن را به یک سمت سه راهی وصل می کنیم . سمت دیگر آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی سه راهی نیز به ست سرم مخصوصی که در آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی ست اولیه وجود دارد وصل می گردد. سپس آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی سه آموزش اندازه گیری آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی فشار آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی ورید مرکزی راهی را بین سرم نرمال سالین و ستی آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی که به سمت دیگر سه راهی وصل شده می چرخانیم و سرم نرمال سالین را باز می کنیم تا مسیر مورد نظر هواگیری گردد . سپس سه راهی را بین دو سمت سرم نرمال سالین و لوله مانومتر باز می کنیم تا محلول نرمال سالین وارد لوله گردد و قبل از سر ریز شدن مایع از بالای لوله مانومتر سرم نرمال سالین را می بندیم . در این زمان سمت ست را به انتهای کاتتر ورید مرکزی وصل کرده و سمت مانومتر و لاینی که به سمت بیمار است را باز می کنیم ( سمت سرم نرمال سالین بسته است ). مایع از جای پرفشار یعنی از داخل لوله مانومتر به سمت منطقه کم فشار یعنی ورید مرکزی بیمار حرکت می کند تا زمانی که فشار در دو قسمت آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی با هم برابر شود که در این لحظه دیگر مایع آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی در مانومتر آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزیحرکت نمی کند و ثابت می ماند . عددی که روبروی آن حرکت مایع متوقف می شود همان عدد فشار ورید مرکزی بیمار می باشد . این فشار چون که از آب ( نرمال سالین ) برای ایجاد فشار استفاده کردیم بر حسب سانتیمتر آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی آب می باشد و در زمان تبدیل آن به میلی متر جیوه باید دقت نمود (هر میلی متر جیوه معادل ۳۶/۱ سانتیمتر آب می باشد). در روش اندازه گیری با دستگاه نیز تقریبا مراحل به همین صورت می باشد با این تفاوت که دیگر مانومتر حذف شده و دستگاه مانیتور به صورت لحظه ای به شما عدد فشار ورید مرکزی را نشان می دهد . مانیتور هم می تواند فشار را به میلی متر جیوه و هم به سانتیمتر آب نشان دهد .

اصول کلی در اندازه گیری فشار ورید مرکزی :

۱ – فشار ورید مرکز معادل فشار در دهلیز راست و فشار انتهای دیاستول در بطن راست می باشد .

۲ – میزان طبیعی فشار ورید مرکزی برابر است با ۲ تا ۵ میلی متر جیوه و یا ۳ تا ۸ سانتیمتر آب می باشد .

۳ – برای تبدیل میلی متر جیوه به سانتی متر آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی آب عدد جیوه بدست آمده را در ۳۶/۱ ضرب کنید

۴ – فشار ورید مرکزی باید در انتهای آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی بازدم بیمار گرفته شود تا فشار داخل قفسه سینه بر فشار ورید مرکزی تاثیر نگذارد.

۵ – پوزیشن بدن بیمار بهتر است که خوابیده به پشت باشد ولی در بیمارانی که پوزیشن خوابیده به پشت برای آنها کنترااندیکاسیون آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی دارد می توان فشار را در حالتی که سر تخت تا ۶۰ درجه هم بالا آمده اندازه گیری نمود که در این حالت باید در تعیین محور آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی فلبواستاتیک و تنظیم صفر دستگاه دقت بیشتری نمود.

۶ – در بعضی از بیمارستان ها به محلول نرمال سالین موجود هپارین هم اضافه می کنند.

آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی دکتر محمدعلی حیدری گرجی

دهلیز راست بیمار قرار گیرد . به این منظور پرستار باید محور فلبواستاتیک را که معادل دهلیز راست بیمار است را مشخص نماید . برای تعیین محور فلبواستاتیک یک خط از نیپل بیمار به سمت زیر بغل بیمار می کشیم و یک خط نیز از خط زیر بغل به سمت پایین ، نقطه ای که این دو خط با هم برخورد می کنند محور فلبواستاتیک بوده که معادل دهلیز راست قلب بیمار می باشد . در این زمان یک خط مستقیم از محور فلبواستاتیک به سمت پایه سرم که مانومتر به آن است می کشیم و صفر مانومترمان را در آن نقطه قرار می دهیم . سپس یک سرم نرمال سالین باز کرده و سر ست آن را به یک سمت سه راهی وصل می کنیم . سمت دیگر سه راهی نیز به ست سرم مخصوصی که در ست اولیه وجود دارد وصل می گردد. سپس سه راهی را بین سرم نرمال سالین و ستی که به سمت دیگر سه راهی وصل شده می چرخانیم و سرم نرمال سالین را باز می کنیم تا مسیر مورد نظر هواگیری گردد . سپس سه راهی را بین دو سمت سرم نرمال سالین و لوله مانومتر باز می کنیم تا محلول نرمال سالین وارد لوله گردد و قبل از سر ریز شدن مایع از بالای لوله مانومتر سرم نرمال سالین را می بندیم . در این زمان سمت ست را به انتهای کاتتر ورید مرکزی وصل کرده و سمت مانومتر و لاینی که به سمت بیمار است را باز می کنیم ( سمت سرم نرمال سالین بسته است ). مایع از جای پرفشار یعنی از داخل لوله مانومتر به سمت منطقه کم فشار یعنی ورید مرکزی بیمار حرکت می کند تا زمانی که فشار در دو قسمت با هم برابر شود که در این لحظه دیگر مایع در مانومتر حرکت نمی کند و ثابت می ماند . عددی که روبروی آن حرکت مایع متوقف می شود همان عدد فشار ورید مرکزی بیمار می باشد . این فشار چون که از آب ( نرمال سالین ) برای ایجاد فشار استفاده کردیم بر حسب سانتیمتر آب می باشد و در زمان تبدیل آن به میلی متر جیوه باید دقت نمود (هر میلی متر جیوه معادل ۳۶/۱ سانتیمتر آب می باشد). در روش اندازه گیری با دستگاه نیز تقریبا مراحل به همین صورت می باشد با این تفاوت که دیگر مانومتر حذف شده و دستگاه مانیتور به صورت لحظه ای به شما عدد فشار ورید مرکزی را نشان می دهد . مانیتور هم می تواند فشار را به میلی متر جیوه و هم به سانتیمتر آب نشان دهد . دهلیز راست بیمار قرار گیرد . به این منظور پرستار باید محور فلبواستاتیک را که معادل دهلیز راست بیمار است را مشخص نماید . برای تعیین محور فلبواستاتیک یک خط از نیپل بیمار به سمت زیر بغل بیمار می کشیم و یک خط نیز از خط زیر بغل به سمت پایین ، نقطه ای که این دو خط با هم برخورد می کنند محور فلبواستاتیک بوده که معادل دهلیز راست قلب بیمار می باشد . در این زمان یک خط مستقیم از محور فلبواستاتیک به سمت پایه سرم که مانومتر به آن است می کشیم و صفر مانومترمان را در آن نقطه قرار می دهیم . سپس یک سرم نرمال سالین باز کرده و سر ست آن را به یک سمت سه راهی وصل می کنیم . سمت دیگر سه راهی نیز به ست سرم مخصوصی که در ست اولیه وجود دارد وصل می گردد. سپس سه راهی را بین سرم نرمال سالین و ستی که به سمت دیگر سه راهی وصل شده می چرخانیم و سرم نرمال سالین را باز می کنیم تا مسیر مورد نظر هواگیری گردد . سپس سه راهی را بین دو سمت سرم نرمال سالین و لوله مانومتر باز می کنیم تا محلول نرمال سالین وارد لوله گردد و قبل از سر ریز شدن مایع از بالای لوله مانومتر سرم نرمال سالین را می بندیم . در این زمان سمت ست را به انتهای کاتتر ورید مرکزی وصل کرده و سمت مانومتر و لاینی که به سمت بیمار است را باز می کنیم ( سمت سرم نرمال سالین بسته است ). مایع از جای پرفشار یعنی از داخل لوله مانومتر به سمت منطقه کم فشار یعنی ورید مرکزی بیمار حرکت می کند تا زمانی که فشار در دو قسمت با هم برابر شود که در این لحظه دیگر مایع در مانومتر حرکت نمی کند و ثابت می ماند . عددی که روبروی آن حرکت مایع متوقف می شود همان عدد فشار ورید مرکزی بیمار می باشد . این فشار چون که از آب ( نرمال سالین ) برای ایجاد فشار استفاده کردیم بر حسب سانتیمتر آب می باشد و در زمان تبدیل آن به میلی متر جیوه باید دقت نمود (هر میلی متر جیوه معادل ۳۶/۱ سانتیمتر آب می باشد). در روش اندازه گیری با دستگاه نیز تقریبا مراحل به همین صورت می باشد با این تفاوت که دیگر مانومتر حذف شده و دستگاه مانیتور به صورت لحظه ای به شما عدد فشار ورید مرکزی را نشان می دهد . مانیتور هم می تواند فشار را به میلی متر جیوه و هم به سانتیمتر آب نشان دهد .

اصول کلی در اندازه گیری فشار ورید مرکزی :

۱ – فشار ورید مرکز معادل فشار در دهلیز راست و فشار انتهای دیاستول در بطن راست می باشد .

۲ – میزان طبیعی فشار ورید مرکزی برابر است با ۲ تا ۵ میلی متر جیوه و یا ۳ تا ۸ سانتیمتر آب می باشد .

۳ – برای تبدیل میلی متر جیوه به سانتی متر آب عدد جیوه بدست آمده را در ۳۶/۱ ضرب کنید

۴ – فشار ورید مرکزی باید در انتهای بازدم بیمار گرفته شود تا فشار داخل قفسه سینه بر فشار ورید مرکزی تاثیر نگذارد.

۵ – پوزیشن بدن بیمار بهتر است که خوابیده به پشت باشد ولی در بیمارانی که پوزیشن خوابیده به پشت برای آنها کنترااندیکاسیون دارد می توان فشار را در حالتی که سر تخت تا ۶۰ درجه هم بالا آمده اندازه گیری نمود که در این حالت باید در تعیین محور فلبواستاتیک و تنظیم صفر دستگاه دقت بیشتری نمود.

۶ – در بعضی از بیمارستان ها به محلول نرمال سالین موجود هپارین هم اضافه می کنند.

آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی دکتر محمدعلی حیدری گرجی

آموزش نحوه صحیح بخیه زدن

محمد علی حیدری گرجی — Mon, 28 Jun 2021 11:37:36 +0000

آموزش نحوه صحیح بخیه زدن

اصطلاح بخیه زدن در واقع بستن زخم، شریان یا بخشی از اندام با استفاده از نخ و سوزن خاص می باشد. دلیل اصلی بخیه زدن جلوگیری از خونریزی و آسیب بیشتر به بافت است. بسته به نوع زخم با روشهای مختلفی میتوان زخم را بخیه کرد. این ویدئو روش صحیح بخیه زدن توسط آقای دکتر حیدری گرجی، از اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران آموزش داده شده است.

این دوره به آموزش مسائل مختلف در حوزه بخیه زدن می‌پردازد. امید است کاربران گرامی پزشک آموز پس از گذراندن این دوره، بتوانند بخش اعظمی از نیازهای خود را برآورد نمایند.

سرفصل و رئوس مطالب:

انواع نخ بخیه
معرفی ست بخیه
مراحل بخیه زدن
پانسمان زخم
انواع فاصله زمانی برای کشیدن بخیه

این دوره برای چه کسانی مفید است:

پرستاران و تمامی کادر درمان
دانشجویان و فارغ التحصیلان پزشکی

آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری

محمد علی حیدری گرجی — Sat, 06 Mar 2021 11:54:30 +0000

تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری دکتر محمدعلی حیدری گرجی

تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری

مقیاس کمای گلاسکو یا جی سی اس (GCS, Glasgow Coma Scale) معیاری است برای تعیین عمق و شدت کاهش سطح هوشیاری یا کما در افراد بالای ۵ سال. این مقیاس معمولاً در آسیب‌های مغزی، اورژانس‌ها و سایر موارد مختل‌کننده هوشیاری به کار می‌رود. حداکثر امتیاز این آزمون ۱۵ و حداقل آن ۳ است. در صورتی‌که فرد دارای لوله تراشه باشد امکان بررسی کلام وجود ندارد و لذا حداقل ۲T و حداکثر ۱۰T است. معمولاً در شرایطی آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری که این معیار کمتر از ۸ باشد انتوباسیون توصیه می‌شود. جی سی اس از سه بخش تشکیل شده‌است. بخش اول مربوط به بازشدن چشم‌ها است با ۴ نمره. بخش دوم پاسخ کلامی است با ۵ نمره. بخش سوم پاسخ حرکتی است با ۶ نمره. در این ویدئو به آموزش اندازه گیری مقیاس CGS پرداخته شده است. این دوره به آموزش مسائل مختلف در حوزه سطح هوشیاری می‌پردازد. امید است کاربران گرامی پزشک آموز پس از گذراندن این دوره، بتوانند بخش اعظمی از نیازهای خود را برآورد نمایند.

سرفصل و رئوس مطالب:

ویژگی های CGS و آیتم های آن
موتورحرکتی بیمار
ارتباط کلامی
بازشدن چشم ها

این دوره برای چه کسانی مفید است:

[list_positive]

پرسنل فوریت های پزشکی
پرسنل اورژانس

[/list_positive] برای مشاهده ویدیو های بیشتر به صفحه فیلم های مهارتی سربزنید.

ساختمان و عملکرد کلی مغز انسان چگونه است؟ مغز انسان یکی از پیچیده‌ترین خلقت‌های الهی است که همانند یک فرمانده‌ی با تجربه و آگاه به تمام مسائل پیرامونش، با دریافت کنش‌های محیط بیرون و درون، دستور فراکنش‌هایی مناسب با آن را صادر می‌کند. مغز خود از دو نیمکره‌ی به ظاهر هم شکل تشکیل یافته است که آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری این دو نیمکره توسط پل‌هایی به یکدیگر متصلند. هر کدام از این نیمکره ها توسط دو شیار حقیقی و یک شیار فرضی به چهار قسمت تقسیم آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری می‌شوند که عبارتند از: قسمت پیشانی، قسمت آهیانه، قسمت گیجگاهی و قسمت پس سری. هر کدام از این قسمت‌ها مسئول یک فرآیند شناختی و یا عملکردی در انسان می‌باشند و هر یک توسط سرخرگی مختص به خود مشروب و تغذیه می‌شوند که اختلال در خونرسانی هر قسمت منجر به اختلال آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری در قسمتی از عملکرد انسان می‌شود. به عنوان مثال قسمت انتهایی بخش پیشانی (از خارج) مسئول حرکت اندام فوقانی و همین بخش از داخل، مسئول حرکت اندام تحتانی آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری است و یا بخش قدامی قسمت آهیانه مسئول حواس پنج گانه است، قسمت شنیداری در بخش گیجگاهی و قسمت دیداری در بخش پس سری است و ... ( این مبحث یکی از زیباترین مباحث علم پزشکی است). تمامی رشته‌های عصبی مربوط به حرکات بدن انسان از قشر مغز حرکت می‌کنند، در ساقه‌ی مغز تقاطع می‌نمایند و دستور حرکت را به اندام‌ها می‌برد و بر عکس، تمام رشته‌های عصبی حسی پس از دریافت آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری پیام‌ها از محیط به سمت قشر مخ حرکت می‌کنند تا دستورات لازم را دریافت کنند. خلاصه آنکه مرکز تجمع تمامی الیاف حسی حرکتی در قشر مغز قرار دارد. ساقه‌ی مغز منشاء تعدادی از حرکات مانند تنفس، تنظیم فشار خون، ضربان قلب و بسیاری از اعمال مشترک آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری انسان، حیوان و در برخی موارد حتی نباتات می‌باشد که مهمترین آن تنفس است. در چه صورت ضایعه مغزی باعث مرگ مغزی میشود؟ با توجه به مطالب فوق به راحتی می‌توان دریافت که اگر برای مثال فقط خونرسانی آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری قشر مغز مختل گردد، تمامی حس آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری و حرکت بیمار از بین می‌رود و تنفس و سایر آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری موارد ذکر شده که از ساقه‌ی مغز منشاء گرفته است باقی می‌ماند. در این مورد با بیماری روبرو هستیم که تنفس خود به خود دارد ولی دارای هیچ گونه حرکت و ادراک نمی‌باشد. زندگی نباتی با مرگ مغزی کاملا متفاوت است. این وضعیت تقریبا همیشه در پی کما رخ می‌دهد. با اینکه شخص بیدار به نظر می‌رسد (چشمانش باز است) و دارای یک سری حرکات غیر ارادی اعضای خویش است، هیچ عملکرد ذهنی و شناختی ندارد. این‌ها در واقع بیمارانی هستند که بدنبال آسیب شدید مغزی، برای سال‌های متمادی زنده می‌مانند و به نظر هوشیارند، بدون اینکه بتوانند با محیط اطراف خود ارتباطی برقرار کنند. به این حالت همانطور که گفته شد زندگی نباتی گفته می‌شود که در آن بیمار نیاز به دستگاه تنفس مصنوعی ندارد و ممکن است سالها در این حالت باقی بماند و سپس به حیات مجدد باز گردد یا از دنیا برود. حال اگر در یک بیمار، فقط خونرسانی ساقه‌ی مغز مختل گردد و آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری قشر مغز سالم بماند، طبیعتا" با بیماری روبرو هستیم که فاقد هر گونه حرکت است (به جز تعدادی از حرکات چشم که الیاف آن از خارج از ساقه‌ی مغز به طرف قشر مغز حرکت می‌کند) و دارای تنفس نیز نمی‌باشد ولی قدرت ادراک کامل دارد. این مورد که به آن عارضه‌ی انسان قفل شده اطلاق می‌گردد و ملال‌آورترین حالت می‌باشد‌، بیماری است که فاقد هر گونه حرکتی می‌باشد، تنفس ندارد ولی آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری تمامی اتفاقات آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری پیرامون خود را درک می‌کند و با حرکات چشم‌، می‌تواند به سئوالات، پاسخ بلی یا خیر بدهد. این بیماران به علت عدم توانایی در تنفس باید دارای دستگاه تنفس مصنوعی باشند و شاید سالها به این حالت باقی بمانند. بیماران فوق به ندرت برگشت پذیرند و عموما" بر اثر عوارض عفونی، فوت می‌کنند. در حالت سوم که در بیماران مرگ مغزی اتفاق می‌افتد آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری خونرسانی به هر دو قسمت قشر مغز و ساقه‌ی مغز مختل می‌گردد و با بیماری روبرو هستیم که هیچگونه حرکت و ادراکی ندارد. در این افراد مرگ مغز رخ می‌دهد و بافت مغز به صورت فراگیر، نابود آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری می‌شود و حالتی آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری بی شکل و برگشت ناپذیر، شبیه به ماست را به خود می‌گیرد. لازم به ذکر است که آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری پس از بروز مرگ مغزی هر چه زمان بگذرد، یک به یک اعضا نیز دچار از بین رفتگی و به عبارتی گندیدگی شده آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری و قابل استفاده نخواهند بود. تفاوت مرگ مغزی و کما چیست؟ کما در واقع یک نوع اختلال آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری در کارکرد مغز است که شخص دچار کاهش شدید سطح هوشیاری می‌گردد و به هیچ یک از تحریکات پیرامونش، پاسخ نمی‌دهد. فرد مرگ مغزی در ظاهر شبیه به بیمار کمای عمیق است. در کما ساختمان سلول تخریب نشده و فقط عملکرد این سلول‌ها مختل می‌شود. این عملکرد مختل ممکن است پس از مدتی حتی طولانی، مجدداً برقرار شود و بیمار، هوشیار گردد؛ این در حالی است که در مرگ مغزی بدلیل تخریب سلول‌ها هیچ برگشتی وجود نخواهد داشت. علل شایع مرگ مغزی کدامند؟ ۱. تصادفات رانندگی ۲. وارد آمدن ضربه شدید به سر ۳. سقوط از ارتفاع ۴. غرق شدن در آب ۵. مسمومیت ها ۶. خونریزی های داخلی مغز و همچنین سکته مغزی. عوامل فوق چگونه منجر به مرگ مغزی می‌شوند؟ چهار رگ اصلی که از گردن وارد جمجمه می‌شوند وظیفه خونرسانی به مغز و ساقه مغز را به عهده دارند. برخی موارد مانند ضربه به سر، خونریزی مغزی ناشی از پاره شدن عروق مغزی، تومورهای مغزی و ... موجب بالا رفتن فشار آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری داخل مغز شده و بدلیل غیر قابل اتساع بودن استخوان‌های جمجمه، فشار بالا، موجب بسته شدن عروق داخل مغز می‌شود . همانطور که قبلا" نیز گفته شد این واقعه منجر به قطع خونرسانی به سلول‌های مغزی آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری شده و کلیه سلول‌های مغز و ساقه مغز به طور کامل تخریب می‌گردند. گاهی به علت قطع اکسیژن رسانی به مغز برای مثال خفگی یا ایست قلبی تنفسی بدون قطع خونرسانی همه سلول‌های مغز و ساقه آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری مغز با هم تخریب شده و مرگ مغزی اتفاق می‌افتد. به دلیل تخریب کامل سلول‌ها در مرگ مغزی امکان بازگشت عملکرد سلول‌ها و بازگشت بیمار به زندگی، به هیچ عنوان وجود ندارد؛ که این تفاوت اصلی مرگ مغزی با کماست. آیا صحیح است که به دنبال بروز مرگ مغزی ضربان قلب و تنفس ادامه پیدا می کند؟ بدلیل اینکه مرکز تنفس در ساقه مغز قرار دارد با بروز مرگ مغزی بلافاصله تنفس قطع می‌شود ولی قلب که دارای یک باتری اتوماتیک است، می‌تواند حتی در صورت قطع سر از بدن یا بیرون آوردن قلب از بدن و گذاشتن آن آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری در سرم فیزیولوژیک برای چند دقیقه و در صورت رساندن اکسیژن برای چند آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری ساعت تا چند روز به طپش خود ادامه دهد. اگر آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری در فاصله‌ی زمانی کوتاه پس از ایجاد حادثه‌ای که منجر به مرگ مغزی شده است (چند دقیقه)، بیمار به دستگاه تنفس مصنوعی وصل شود با ادامه ی ضربان قلب (بر اثر رساندن اکسیژن با دستگاه تنفس مصنوعی) می‌توان خونرسانی اعضا و احشای بدن را برای مدت کوتاه (از یک روز تا نهایتا" ۱۴ روز) حفظ نمود تا در صورت رضایت خانواده به اهدای عضو، موجبات نجات جان چندین بیمار نیازمند به پیوند را از مرگ حتمی فراهم کرد و در غیر این صورت پس از گذشت این زمان، ایست قلبی یا مرگ متعارف عارض می شود. تنفس در افراد مرگ مغزی توسط دستگاه ادامه پیدا می‌کند و خود فرد مرگ مغزی تنفس ندارد.

در صورت کوچکترین تردیدی، از تکنیک‌های پیشرفته‌ی تصویربرداری مغز مانند سونوگرافی عروق مغزی (TCD)، ایزوتوپ اسکن و همچنین آنژیوگرافی عروق مغز استفاده می‌شود که موید عدم وجود هرگونه خونرسانی به مغز می‌باشند. اسکن کامپیوتری مغز اسکن ایزوتوپ آنژیو گرافی عروق مغز یا مواردی از مرگ مغزی بوده است که بهبود یافته باشند؟ خیر، امکان بهبودی و بازگشت فرد مرگ مغزی به هیچ عنوان وجود ندارد. مواردی که شنیده‌اید فرد دچار مرگ مغزی شده و سپس بهبود یافته است، در واقع مرگ مغزی نبوده است. این افراد در کمای عمیق بوده ولی نزدیکان آنها و یا حتی گاهی برخی از پزشکان و پرستارانی که درباره آموزش تشخیص آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری عمق کاهش سطح هوشیاری تفاوت مرگ مغزی و کما اطلاعات کافی ندارند چنین برداشت نادرستی کرده اند. آیا فرد مرگ مغزی درد را احساس می کند؟ خیر. پس از وقوع مرگ مغزی، در انسان هیچگونه احساس درد و اندوهی وجود نخواهد داشت. آیا از ظاهر فرد میتوان فهمید که او دچار مرگ مغزی شده است؟ خیر، فردی که دچار مرگ مغزی شده، مانند کسی است که در خوابی عمیقی فرو رفته است. ریه‌هایش به کمک دستگاه تنفس مصنوعی آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری (ونتیلاتور) از هوا پر می‌شوند، قلبش به سبب اکسیژن رسانی دارای ضربان است و حتی پوست او گرم و برنگ صورتی می‌باشد

پاسخ چشم (Eye response)-(E):^[۶]

عدم بازکردن چشم‌ها
در واکنش به تحریک دردناک چشم‌ها باز شود، بهترین حالت تحریک استفاده از مناطق محیطی بدن است مثل فشردن ناحیه هلال ناخن. بهتر است از تحریک مناطق مرکزی مثل فشردن آموزش تشخیص عمق کاهش سطح هوشیاری لبه عضله ذوزنقه‌ای به دلیل واکنش اخم (grimacing effect) خودداری نمود.^[۷]
در واکنش به صدا چشم‌ها را باز کند. نباید این حالت را با بیدار شدن بیمار خوابیده اشتباه کرد چرا که در این حالت نمره ۴ است نه ۳
خودبه‌خودی و بدون تحریک خارجی چشم بازاست.

پاسخ کلامی (V)-(Verbal response):

هیچ پاسخی داده نشود
داشتن کلام غیرقابل فهم، در این حالت بیمار لغتی را ادا نمی‌کند و تنها صداهایی از خود خارج می‌کند مثل بیماری که ناله می‌کند
استفاده از لغات بی‌ربط، بیمار لغاتی را ادا می‌کند ولی بیان این لغات در ارتباط با یک مکالمه هدفمند نمی‌باشد.
مکالمه نشان از گیجی (Confusion) داشته باشد ولی بتواند به سوالات پاسخ دهد، بیمار جمله ادا می‌کند و این جملات را در پاسخ به سوالات بیان می‌کند ولی هر چند این جملات در زمینه یک مکالمه بیان می‌شوند، درجاتی از گیجی (confusion) یا عدم آگاهی به زمان و مکان یا اشخاص (disorientation) را بروز می‌دهد
با توجه به کلام، فرد کاملاً به محیط واقف و آگاه (اورینته) باشد، پاسخ‌ها در جواب به سوالات آگاهانه و به‌طور صحیح بیان می‌گردد

تشخیص مرگ مغزی چگونه داده می‌شود؟ بلافاصله بعد از شناسایی مورد مشکوک به مرگ مغزی، از واحد فرآهم‌آوری اعضا، هماهنگ‌کننده اهدای عضو (که همان معاینه کننده‌ی اولیه است)، بر بالین بیمار حاضر می‌شود و بیمار را ویزیت می‌کند. ابتدا شرح حال بیماری و پرونده بیمار، به دقت بررسی می شود، سپس بیمار از نظر عملکرد اعصاب ۱۲ گانه ساقه مغزی (تمامی معاینات مربوط به قشر و ساقه‌ی مغز) با وسواس تمام معاینه می‌شود و از بیمار، نوار مغز گرفته می‌شود. معاینات افراد مرگ مغزی چه چیزی را نشان می‌دهند؟ همانطور که گفته شد فرد مرگ مغزی تنفس ندارد و تنفس توسط دستگاه تنفس مصنوعی برقرار می‌شود. بیمار درد را احساس نمی‌کند و مردمک‌ها واکنش به نور ندارد و با تاباندن نور تنگ نمی‌شود. در صورتی که قرنیه‌ی بیمار با گوشه دستمال یا یک تکه نخ، تحریک شود بیمار پلک نمی‌زند. با تحریک فرد مرگ مغزی گاهی اوقات حرکاتی در عضلات دست و پا مشاهده می‌شود که به آن رفلکس نخاعی می‌گویند. حرکات فوق مرگ مغزی را رد نمی‌کند چرا که عامل ایجاد آنها نخاع است نه مغز. (صاف شدن نوار مغزی) در صورت تردید در مورد تایید مرگ مغزی از چه روشهایی می توان برای تایید قطعی استفاده کرد؟ در صورت کوچکترین تردیدی، از تکنیک‌های پیشرفته‌ی تصویربرداری مغز مانند سونوگرافی عروق مغزی (TCD)، ایزوتوپ اسکن و همچنین آنژیوگرافی عروق مغز استفاده می‌شود که موید عدم وجود هرگونه خونرسانی به مغز می‌باشند. اسکن کامپیوتری مغز اسکن ایزوتوپ آنژیو گرافی عروق مغز یا مواردی از مرگ مغزی بوده است که بهبود یافته باشند؟ خیر، امکان بهبودی و بازگشت فرد مرگ مغزی به هیچ عنوان وجود ندارد. مواردی که شنیده‌اید فرد دچار مرگ مغزی شده و سپس بهبود یافته است، در واقع مرگ مغزی نبوده است. این افراد در کمای عمیق بوده ولی نزدیکان آنها و یا حتی گاهی برخی از پزشکان و پرستارانی که درباره تفاوت مرگ مغزی و کما اطلاعات کافی ندارند چنین برداشت نادرستی کرده اند. آیا فرد مرگ مغزی درد را احساس می کند؟ خیر. پس از وقوع مرگ مغزی، در انسان هیچگونه احساس درد و اندوهی وجود نخواهد داشت. آیا از ظاهر فرد میتوان فهمید که او دچار مرگ مغزی شده است؟ خیر، فردی که دچار مرگ مغزی شده، مانند کسی است که در خوابی عمیقی فرو رفته است. ریه‌هایش به کمک دستگاه تنفس مصنوعی (ونتیلاتور) از هوا پر می‌شوند، قلبش به سبب اکسیژن رسانی دارای ضربان است و حتی پوست او گرم و برنگ صورتی می‌باشد

پاسخ چشم (Eye response)-(E):^[۶]

عدم بازکردن چشم‌ها
در واکنش به تحریک دردناک چشم‌ها باز شود، بهترین حالت تحریک استفاده از مناطق محیطی بدن است مثل فشردن ناحیه هلال ناخن. بهتر است از تحریک مناطق مرکزی مثل فشردن لبه عضله ذوزنقه‌ای به دلیل واکنش اخم (grimacing effect) خودداری نمود.^[۷]
در واکنش به صدا چشم‌ها را باز کند. نباید این حالت را با بیدار شدن بیمار خوابیده اشتباه کرد چرا که در این حالت نمره ۴ است نه ۳
خودبه‌خودی و بدون تحریک خارجی چشم بازاست.

پاسخ کلامی (V)-(Verbal response):

هیچ پاسخی داده نشود
داشتن کلام غیرقابل فهم، در این حالت بیمار لغتی را ادا نمی‌کند و تنها صداهایی از خود خارج می‌کند مثل بیماری که ناله می‌کند
استفاده از لغات بی‌ربط، بیمار لغاتی را ادا می‌کند ولی بیان این لغات در ارتباط با یک مکالمه هدفمند نمی‌باشد.
مکالمه نشان از گیجی (Confusion) داشته باشد ولی بتواند به سوالات پاسخ دهد، بیمار جمله ادا می‌کند و این جملات را در پاسخ به سوالات بیان می‌کند ولی هر چند این جملات در زمینه یک مکالمه بیان می‌شوند، درجاتی از گیجی (confusion) یا عدم آگاهی به زمان و مکان یا اشخاص (disorientation) را بروز می‌دهد
با توجه به کلام، فرد کاملاً به محیط واقف و آگاه (اورینته) باشد، پاسخ‌ها در جواب به سوالات آگاهانه و به‌طور صحیح بیان می‌گردد

آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP )

محمد علی حیدری گرجی — Sat, 06 Mar 2021 11:49:44 +0000

مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) دکتر محمدعلی حیدری گرجی

آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP )

دهلیز راست بیمار قرار گیرد . به این منظور پرستار باید محور فلبواستاتیک را که معادل دهلیز راست بیمار است را مشخص نماید . برای تعیین محور فلبواستاتیک یک خط از نیپل بیمار به سمت زیر بغل بیمار می کشیم و یک خط نیز از خط زیر بغل به سمت پایین ، نقطه ای که این دو خط با هم برخورد می کنند محور فلبواستاتیک آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی بوده که معادل دهلیز راست قلب بیمار می باشد . در این زمان یک خط مستقیم از محور فلبواستاتیک به سمت پایه سرم که مانومتر به آن است می کشیم و صفر مانومترمان را در آن نقطه قرار می دهیم . سپس یک سرم نرمال سالین باز کرده و سر ست آن را به یک سمت سه راهی وصل می کنیم . سمت دیگر سه راهی نیز به ست سرم مخصوصی که در ست اولیه وجود دارد وصل می گردد. سپس سه راهی را بین سرم نرمال سالین و آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی ستی که به سمت دیگر سه راهی وصل آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی شده می چرخانیم و سرم نرمال سالین را باز می کنیم تا مسیر مورد نظر هواگیری گردد . سپس سه راهی را بین دو سمت سرم نرمال سالین و لوله مانومتر باز می کنیم تا محلول نرمال سالین وارد لوله گردد و قبل از سر ریز شدن مایع از بالای لوله مانومتر سرم نرمال سالین را می بندیم . در این زمان سمت ست را به انتهای کاتتر ورید مرکزی وصل کرده و سمت مانومتر و لاینی که به سمت بیمار است را باز می کنیم ( سمت سرم نرمال سالین بسته است ). مایع از جای پرفشار یعنی از داخل لوله مانومتر به سمت منطقه کم فشار یعنی ورید مرکزی بیمار حرکت می کند تا زمانی که فشار در دو قسمت با هم برابر شود که در این لحظه دیگر مایع در مانومتر حرکت نمی کند و ثابت می ماند . عددی که روبروی آن حرکت مایع متوقف می شود همان عدد فشار ورید مرکزی بیمار آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) می باشد . این فشار چون که از آب ( نرمال سالین ) برای ایجاد آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) فشار استفاده کردیم بر حسب سانتیمتر آب می باشد و در زمان تبدیل آن به میلی متر جیوه باید دقت نمود (هر میلی متر جیوه معادل ۳۶/۱ سانتیمتر آب می باشد). در روش اندازه گیری آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) با دستگاه نیز تقریبا مراحل به همین صورت می باشد با این تفاوت که دیگر مانومتر حذف شده و دستگاه مانیتور به صورت لحظه ای به شما عدد فشار ورید مرکزی را نشان می دهد . آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) مانیتور هم می تواند فشار را به میلی متر جیوه و هم به سانتیمتر آب نشان دهد . دهلیز راست بیمار قرار گیرد . به این منظور پرستار آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی باید محور فلبواستاتیک را که معادل آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) دهلیز راست بیمار است را مشخص نماید . برای تعیین محور فلبواستاتیک یک خط از نیپل بیمار به سمت زیر بغل بیمار می کشیم و یک خط نیز از خط زیر آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی بغل به سمت پایین ، نقطه ای که این دو خط با هم برخورد آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی می کنند محور فلبواستاتیک آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی بوده که معادل دهلیز راست قلب آموزش آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) اندازه گیری فشار ورید مرکزی بیمار می باشد . در این زمان یک خط مستقیم آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی از محور فلبواستاتیک آموزش اندازه گیری فشار آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی ورید مرکزی به سمت پایه سرم که مانومتر به آن است می کشیم و آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی صفر مانومترمان را در آن نقطه قرار می دهیم . سپس یک سرم نرمال سالین باز کرده و سر ست آن را به یک سمت سه راهی وصل می کنیم . سمت دیگر آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی سه راهی نیز به ست سرم مخصوصی که در آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی ست اولیه وجود دارد وصل می گردد. سپس آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی سه آموزش اندازه گیری آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی فشار آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی ورید مرکزی راهی را بین سرم نرمال سالین و ستی آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی که به سمت دیگر سه راهی وصل شده می چرخانیم و سرم نرمال سالین را باز می کنیم تا مسیر مورد نظر هواگیری گردد . سپس سه راهی را بین دو سمت سرم نرمال سالین و لوله مانومتر باز می کنیم تا محلول نرمال سالین وارد لوله گردد و قبل از سر ریز شدن مایع از بالای لوله مانومتر سرم نرمال سالین را می بندیم . در این زمان سمت ست را به انتهای کاتتر ورید مرکزی وصل کرده و سمت مانومتر و لاینی که به سمت بیمار است را باز می کنیم ( سمت سرم نرمال سالین بسته است ). مایع از جای پرفشار یعنی از داخل لوله مانومتر به سمت منطقه کم فشار یعنی ورید مرکزی بیمار حرکت می کند تا زمانی که فشار در دو قسمت آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی با هم برابر شود که در این لحظه آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) دیگر مایع آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی در مانومتر آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزیحرکت آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) نمی کند و ثابت می ماند . عددی که روبروی آن حرکت مایع متوقف آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) می شود همان عدد فشار ورید مرکزی بیمار می باشد . این فشار چون که از آب ( نرمال سالین ) برای ایجاد فشار استفاده کردیم بر حسب سانتیمتر آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی آب می باشد و در زمان تبدیل آن به میلی متر جیوه باید دقت نمود (هر میلی متر جیوه معادل ۳۶/۱ سانتیمتر آب می باشد). در روش اندازه گیری با دستگاه نیز تقریبا مراحل به همین صورت می باشد با این تفاوت آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) که دیگر مانومتر حذف شده و دستگاه مانیتور به صورت لحظه ای به شما عدد فشار ورید مرکزی را نشان می دهد . مانیتور هم می تواند فشار را به میلی متر جیوه و هم به سانتیمتر آب نشان دهد .

اصول کلی در اندازه گیری فشار ورید مرکزی :

۱ – فشار ورید مرکز معادل فشار در دهلیز راست و فشار انتهای دیاستول در بطن راست می باشد .

۲ – میزان طبیعی فشار ورید مرکزی برابر است با ۲ تا ۵ میلی متر جیوه و یا ۳ تا ۸ سانتیمتر آب می باشد .

۶ – در بعضی از بیمارستان ها به محلول نرمال سالین موجود هپارین هم اضافه می کنند.

آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی دکتر محمدعلی حیدری گرجی

دهلیز راست بیمار قرار گیرد . به این منظور پرستار باید محور فلبواستاتیک را که معادل دهلیز راست بیمار است را مشخص نماید . برای تعیین محور فلبواستاتیک یک خط از نیپل بیمار به سمت زیر بغل بیمار می کشیم و یک خط نیز از خط زیر بغل به سمت پایین ، نقطه ای که این دو خط با هم برخورد می کنند محور فلبواستاتیک بوده که معادل دهلیز راست قلب بیمار می باشد . در این زمان یک خط مستقیم از محور فلبواستاتیک به سمت پایه سرم که مانومتر به آن است می کشیم و صفر مانومترمان را در آن نقطه قرار می دهیم . سپس آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) یک سرم نرمال سالین باز کرده و سر ست آن را به یک سمت سه راهی وصل می کنیم . سمت دیگر سه راهی نیز به ست سرم مخصوصی که در ست اولیه وجود دارد وصل می گردد. سپس سه راهی را بین سرم نرمال سالین و ستی که به سمت دیگر سه راهی وصل شده می چرخانیم و سرم نرمال سالین را باز می کنیم تا مسیر مورد نظر هواگیری گردد . سپس سه راهی را بین دو سمت سرم نرمال سالین و لوله مانومتر باز می کنیم تا محلول نرمال سالین وارد لوله گردد و قبل از سر ریز شدن مایع از بالای لوله مانومتر سرم نرمال سالین را می بندیم . در این زمان سمت ست را به انتهای کاتتر ورید مرکزی وصل کرده و سمت مانومتر و لاینی که به سمت بیمار است را باز می کنیم ( سمت سرم نرمال آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) سالین بسته است ). مایع از جای پرفشار یعنی از داخل لوله مانومتر به سمت منطقه کم فشار یعنی ورید مرکزی بیمار حرکت می کند تا زمانی که فشار در دو قسمت با هم برابر شود که در این لحظه دیگر مایع در مانومتر حرکت نمی کند و ثابت می ماند . عددی که روبروی آن حرکت مایع متوقف می شود همان عدد فشار ورید مرکزی بیمار می باشد . این فشار چون که از آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) آب ( نرمال سالین ) برای ایجاد فشار استفاده کردیم آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) بر حسب سانتیمتر آب می باشد و در زمان تبدیل آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) آن به میلی متر آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) جیوه باید دقت نمود (هر میلی متر جیوه معادل ۳۶/۱ سانتیمتر آب می باشد). در روش اندازه گیری با دستگاه نیز تقریبا مراحل به همین صورت می باشد با این تفاوت که دیگر مانومتر حذف شده و دستگاه مانیتور به صورت آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) لحظه ای به شما عدد فشار ورید مرکزی را نشان می دهد . مانیتور هم می تواند فشار را به میلی متر آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) جیوه و هم به سانتیمتر آب نشان دهد . دهلیز راست بیمار قرار گیرد . به این منظور پرستار باید محور فلبواستاتیک را که معادل دهلیز راست بیمار است را مشخص نماید . برای تعیین محور فلبواستاتیک یک خط از نیپل بیمار به سمت زیر بغل بیمار می کشیم و یک خط نیز از خط زیر بغل به سمت پایین ، نقطه آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) ای که این دو خط با هم برخورد آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) می کنند محور فلبواستاتیک بوده که معادل آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) دهلیز راست قلب بیمار می باشد . در این زمان یک خط مستقیم از محور فلبواستاتیک به سمت پایه سرم که مانومتر به آن است می کشیم و صفر مانومترمان را در آن نقطه قرار می دهیم . سپس یک سرم نرمال سالین باز کرده و سر ست آن را به یک سمت سه راهی وصل می کنیم . سمت دیگر سه راهی نیز به ست سرم مخصوصی که در ست اولیه وجود دارد وصل می گردد. سپس سه راهی را بین آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) سرم نرمال آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) سالین و ستی آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) که به سمت دیگر آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) سه راهی وصل شده می چرخانیم و سرم نرمال سالین را باز می کنیم تا مسیر مورد نظر هواگیری گردد . سپس سه راهی را بین دو سمت سرم نرمال سالین و لوله مانومتر باز می کنیم تا محلول نرمال سالین وارد لوله گردد و قبل از سر ریز شدن مایع از بالای لوله مانومتر سرم نرمال سالین را می بندیم . در این زمان سمت آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) ست را به انتهای کاتتر ورید مرکزی وصل کرده و سمت مانومتر و لاینی که به سمت بیمار است آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) را باز می کنیم ( سمت سرم نرمال سالین بسته است ). مایع از جای پرفشار یعنی از داخل لوله مانومتر به سمت منطقه کم فشار یعنی ورید مرکزی بیمار حرکت می کند تا زمانی که فشار در دو قسمت آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) با هم برابر شود که در این لحظه دیگر مایع در مانومتر حرکت نمی کند و ثابت می ماند . عددی که روبروی آن حرکت مایع متوقف می شود همان عدد فشار ورید مرکزی بیمار می باشد . این فشار چون که از آب ( نرمال سالین ) برای ایجاد فشار استفاده کردیم بر حسب سانتیمتر آب می باشد و در زمان تبدیل آن به میلی متر جیوه باید دقت نمود (هر میلی متر جیوه معادل ۳۶/۱ سانتیمتر آب می باشد). در روش اندازه گیری با دستگاه نیز تقریبا مراحل به همین صورت می باشد با این تفاوت که دیگر مانومتر حذف شده و دستگاه مانیتور به صورت لحظه ای به شما عدد آموزش مانیتورینگ فشار مرکزی ( CVP ) فشار ورید مرکزی را نشان می دهد . مانیتور هم می تواند فشار را به میلی متر جیوه و هم به سانتیمتر آب نشان دهد .

اصول کلی در اندازه گیری فشار ورید مرکزی :

۱ – فشار ورید مرکز معادل فشار در دهلیز راست و فشار انتهای دیاستول در بطن راست می باشد .

۲ – میزان طبیعی فشار ورید مرکزی برابر است با ۲ تا ۵ میلی متر جیوه و یا ۳ تا ۸ سانتیمتر آب می باشد .

۳ – برای تبدیل میلی متر جیوه به سانتی متر آب عدد جیوه بدست آمده را در ۳۶/۱ ضرب کنید

۶ – در بعضی از بیمارستان ها به محلول نرمال سالین موجود هپارین هم اضافه می کنند.

آموزش اندازه گیری فشار ورید مرکزی دکتر محمدعلی حیدری گرجی

آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU

محمد علی حیدری گرجی — Sat, 06 Mar 2021 11:45:01 +0000

گاواژ بیماران در بخش ICU دکتر محمدعلی حیدری گرجی

سوء تغذیه مرتبط با بیماری بر فرایند درمان اثرات زیان باری دارد. این مشکل بهداشتی سبب افزایش عفونت، تاخیر در بهبودی، طولانی شدن مدت بستری،افزایش هزینه های بیمارستان و مرگ و میر بویژه در سالمندان و بیماران مبتلا به بیماری های بدخیم نظیر سرطان می شود (۱، ۲).

بیماران بخش مراقبت های ویژه(ICU)[1] جمعیت همگنی نیستند آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU و با بیماری های متفاوت و شدت های مختلف بستری شده اند (۳). مطالعات نشان آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU می دهد میزان بروز سوءتغذیه در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه بیش از سایر بیماران است (۴، ۵). بیماری با شرایط بحرانی به طور معمول با حالت استرس متابولیک همراه است که در این شرایط بیماران پاسخ التهابی سیستمیک بروز می دهند (۳). در نتیجه آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU سوخت و ساز بدن افزایش یافته و اگر کالری و پروتئین کافی جهت تامین متابولیسم به موقع فراهم نگردد افزایش کاتابولیسم ،کاهش ذخایر چربی و کاهش توده عضلانی می گردد (۴، ۵). این شرایط منجر به سوءتغذیه پروتئین انرژی می شود که مشکل اساسی بیماران هایپرکاتابولیک با شدت بالای بیماری در بخش مراقبت های ویژه می باشد (۶، ۷).

در ایران آمار جامعی از میزان سوءتغذیه بیماران بستری وجود ندارد اما در بررسی انجام شده در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان سینا مشخص گردید که بین میزان کالری دریافتی و کالری مورد نیاز بیماران بستری در این بخش تفاوت معناداری وجود داشته است (۴، ۸).

یکی از چندین فاکتوری که در اتیولوژی سوءتغذیه شناخته شده است دریافت کمتر از حد مطلوب غذا آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU در طی مدت بستری در بیمارستان است . گرچه دریافت غذایی مناسب، یک بخش ضروری در درمان آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU سوءتغذیه می باشد مطالعات اندکی به بررسی دریافت بیماران بخش های مراقبت ویژه پرداخته اند (۹).

طبق مطالعه ای که دریافت تغذیه ای در وعده های اصلی بیماران بخش مراقبت های ویژه را بررسی کرده بود ، دریافت انرژی در بیش از یک سوم شرکت کنندگان کمتر از ۵۰ % مقداری است که در رژیم استاندارد بیمارستانی به آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU بیماران داده می شود (۱۰). اما این مطالعه اطلاعاتی در مورد وضعیت تغذیه ای شرکت کنندگان بیان نکرد .

در طول سه دهه گذشته تاثیر موادمغذی در حفظ هوموستاز بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه به خوبی نشان داده شده است. ارائه زودتر حمایت تغذیه ای و در صورت عدم امکان دریافت تغذیه دهانی اولویت شروع از مسیر انترال یک استراتژی درمانی آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU پیشگیرانه است که باعث کاهش شدت بیماری، عوارض و طول مدت بستری در بخش مراقبت های ویژه می شود(۳).

مطالعه حاضر به منظور بررسی دریافت تغذیه ای بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه و مقایسه میزان نیاز بیماران با میزان دریافتی شامل انترال و پرنترال انجام گرفته است. علاوه بر این آنالیز محلول گاواژ بیمارستان با هدف آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU بررسی کیفیت محتوای این محلول ها با استانداردهای موجود نیز از اهداف جانبی این مطالعه می باشد.

روش کار

این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی در طول یک دوره یک روزه بر ۴۶ بیمار بستری در کلیه بخش های مراقبت های ویژه بزرگسالان مرکز آموزشی درمانی قائم مشهد در آذر ماه سال ۱۳۹۲ انجام شد. معیارهای ورود به مطالعه شامل بیماران ≥ ۱۸ سال بستری در بخش های مراقبت های ویژه بزرگسالان و معیارهای خروج از مطالعه شامل بارداری، شیردهی، زوال عقل ، بیماران کبدی و کلیوی و عدم رضایت برای شرکت در مطالعه می باشند. اطلاعات جمع آوری شده توسط پرسش نامه محتوی اطلاعات دموگرافیکی بیمار ، اندازه گیریهای آنتروپومتریک ، نوع تغذیه و مسیرهای تغذیه می باشند. این مطالعه فقط انرژی و پروتئین را مورد بررسی قرار داده و به ریزمغذی های حیاتی که برای این بیماران لازم است مانند سلنیوم و روی نپرداخته است.

وزن ایده آل بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه براساس تخمین قد براساس طول اولنا با فرمول های مربوطه محاسبه شد. جهت محاسبه وزن ایده آل در مردان قد محاسبه شده منهای ۱۰۰ و در زنان منهای ۱۰۳ گردید. جهت محاسبه کل انرژی مورد نیاز روزانه بیماران بر حسب کیلو کالری، وزن ایده آل به دست آمده در اعداد ۲۵ الی ۳۰ کیلو کالری بر حسب شرایط بیمار و با محاسبه ضریب استرس ضرب شده است. در طول فاز بهبودی و در گروه ویژه ای از بیماران از قبیل کسانی که سپسیس شدید یا تروما داشتند، جهت محاسبه انرژی کل مورد نیاز روزانه وزن ایده آل به دست آمده در عدد ۴۰ کیلو کالری ضرب شد. پروتئین مورد نیاز بیماران در بخش مراقبت های ویژه ۱٫۵-۱ گرم به ازای کیلوگرم وزن ایده آل در نظر گرفته شد (۱۱).

در بیمارستان قائم سه آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU نوع گاواژ آماده و به بیماران داده می شود ، در این بررسی هر سه نوع گاواژ بیمارستان تهیه و به منظور تجزیه و تحلیل مقدار درشت مغذی ها و انرژی به آزمایشگاه معتبر ارسال شد . محتوای کربوهیدرات ، چربی و پروتئین محلول های گاواژ به ترتیب براساس روش های لین آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU یون ، ژربر و کجدال اندازه گیری شد . در برخی ازبخش های ICU مورد بررسی روزانه ۷ و در برخی ۹ نوبت گاواژ به بیماران داده می شود ، یک نوبت گاواژ شیر و خرما ( که شامل زرده تخم مرغ و کنجد نیز می باشد) ، یک نوبت گاواژ آب هویج ( که شامل ماست و روغن زیتون نیز می باشد ) و سایر نوبت ها گاواژ سوپ ( محتوی ماهی یا سینه مرغ ، آب هویج ، گوجه فرنگی ، عدس ، جوانه گندم و روغن کلزا) می باشند . براساس دفعات تغذیه بیمار و مقدار پروتئین و انرژی هر نوع محلول گاواژ ، دریافت پروتئین و انرژی بیماران محاسبه آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU شد.

از متر نواری غیر قابل ارتجاع جهت اندازه گیری طول اولنا ( فاصله زایده آرنج استخوان اولنا تا نقطه برجسته استخوان آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU مچ دست ) بر حسب آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU سانتی متر محاسبه گردید. به منظور کاهش خطا ، کلیه اندازه گیریها آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU برای تمام بیماران توسط یک فرد انجام شد.

تجزیه و تحلیل آماری آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج به صورت میانگین و انحراف معیار برای متغیرهای کمی بیان گردید. آزمون تی برای آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU تجزیه و تحلیل و مقایسه آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU انرژی و پروتئین دریافتی و مورد نیاز بیماران استفاده و سطح معنی داری کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد .

نتایج

دموگرافیک

از ۴۶ فرد شرکت کننده در مطالعه ۲۴ نفر مرد (۲/۵۲% ) و ۲۲ نفر زن (۸/۴۷% ) با محدوده سنی ۱۸ – ۸۹ سال و میانگین ± انحراف معیار ۵/۲۰± ۵۹ و متوسط روزهای بستری ۹/۲۷ ± ۲/۲۰(۱-۱۲۱ روز) بودند. میانگین ± انحراف معیار قد تخمین زده شده و وزن ایده آل افراد شرکت کننده در مطالعه به ترتیب ۳/۸ ± ۷/۱۶۹سانتی متر و۶/۹ ± ۷/۶۷ کیلوگرم بود.

نمودار شماره ۱ بخش های مراقبت های ویژه مورد بررسی و درصد افراد را نشان می دهد .

وضعیت تغذیه ای

برای ۲۱ نفر (۷/۴۵%) بیماران مشورت تغذیه ای انجام شده بود و برای ۲۵ نفر (۳/۵۴%) بیماران مشورت تغذیه ای انجام نشده بود. از میان ۴۶ فرد شرکت کننده در مطالعه برای ۲۰ نفر(۵/۴۳%) مکمل های تغذیه ای مصرف می شد ، و برای ۲۶ نفر (۵/۵۶%) نیز مصرف نمی شد .

انرژی و پروتئین مورد نیاز و دریافتی بیماران تغذیه انترال ( و پرنترال ) در جدول شماره۱ نشان داده شده است .

جدول شماره ۲ نشان دهنده نوع تغذیه بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه می باشد .

تعداد ۲۶ نفر تغذیه از طریق انترال ( و پرنترال ) داشتند ، که مسیر تغذیه ای ۲۵ نفر نازوگاستریک و ۱ نفر ژژنوستومی بود . ۱ نفر هم تغذیه پرنترال از طریق ورید محیطی داشت . از میان این بیماران فقط یک نفر فرمولای تجاری استاندارد دریافت می کرد و سایر بیماران تغذیه شده از طریق انترال فرمولای تهیه شده در بیمارستان را دریافت می کردند .

تعداد ۱۲ نفر از بیماران بررسی شده رژیم غذایی معمولی داشتند و از طریق دهانی غذا دریافت می کردند . برای این افراد در مورد وعده های غذایی اصلی سؤال شد که چه مقدار از غذای داده شده را مصرف کردند. یافته های مربوط به دریافت رژیمی این بیماران در جدول شماره ۳ نشان داده شده است .

با توجه به اینکه بسیاری از بیمارانی که رژیم اورال دارند ، خودشان و بستگانشان تصور می کنند که آبمیوه صنعتی نوشیدنی سودمندی برای بهبود وضعیت بیمار می باشد ، ما در مورد این افراد دریافت آبمیوه ها را نیز بررسی کردیم . از میان افرادی که تغذیه اورال داشتند ۵ نفر (۴۱٫۶%) آبمیوه صنعتی و ۱نفر(۳/۸%) آبمیوه طبیعی مصرف کرده بودند .

استانداردهای پرستاری تغذیه انترال

در ۳۵ نفر(۱/۷۶% ) از بیماران گاواژ توسط پرستار تحویل داده می شد و در ۱۱ نفر (۹/۲۳ % ) دیگر توسط کمک بهیار .

در همه بخش ها از قرارگیری مناسب محل لوله انترال در بیماران قبل از شروع گاواژ اطمینان حاصل می شود و سر در وضعیت ۳۰ – ۴۵ درجه قرار می گیرد. چک کردن رزیدو حداقل ۳۰ دقیقه پس از گاواژ انجام می شود و بعد از تغذیه و بعد از داروها فلاش ۲۰ – ۳۰ میلی لیتر آب صورت می گیرد ولی در هیچ یک از بیماران قبل از تغذیه و قبل از داروها فلاش ۲۰ – ۳۰ میلی لیتر آب انجام نمی شود.

گاواژ بیمارستان

در بخش مراقبت های ویژه اعصاب که شامل ۶ بیمار ( ۱۳% ) بود روزانه ۹ بار گاواژ و در سایر بخش ها که شامل ۴۰ بیمار (۷۸% ) از بیماران مورد بررسی بود ، روزانه ۷ بار گاواژ به بیماران داده می شد .

آنالیز گاواژ بیمارستان و تطبیق با استانداردها در جدول شماره ۴ نشان داده شده است (۱۲). یک وعده گاواژ بیمارستان در صبح شیر و خرما ، یک وعده قبل از ظهر آب هویج و سایر وعده های گاواژ سوپ می باشند .

بحث

سوءتغذیه یک مشکل در حال گسترش در بسیاری از بیماران بستری بخصوص بیماران بخش های آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU مراقبت های ویژه می باشد (۱۱، ۱۳، ۱۴).

در مطالعات نشان داده شده است مشاوره تغذیه و اجرای استراتژی ها ی متنوع حمایتی آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU تغذیه ای توسط تیم تغذیه ای در بیمارستان بخصوص بخش های مراقبت های ویژه منجر به کاهش شیوع سوءتغذیه می شود. از جمله این استراتژی ها ویزیت دوره ای بیماران توسط متخصص آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU تغذیه و آموزش کادر پرستاری و نظارت بر سیستم کترینگ بیمارستان را می توان نام برد.

مطالعه ای که توسط دپارتمان تغذیه و رژیم درمانی در بیمارستان هامراسمیت لندن طی سه مطالعه توصیفی مقطعی در سال های ۱۹۹۸ ، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۳ انجام شد ، نشان داد که مشاوره تغذیه و استراتژی های رژیم درمانی در بیماران منجر به کاهش شیوع سوءتغذیه و بهبود وزن گیری می گردد(۱۵).

مطالعه ی دیگری نیز بهبود شرایط بیماری و ارتقاء کیفیت زندگی را از نتایج مکمل یاری و مشاوره تغذیه برشمرده است (۱۶).

تاکید شده که الگوریتم حمایت تغذیه ای باعث رسیدن مواد مغذی کافی به بیماران بخش های مراقبت های ویژه شده و پیامد های بیماری را بهبود می بخشد (۱۷).

از بیماران مورد بررسی در مطالعه حاضر فقط ۷/۴۵% تحت مشاوره تغذیه قرار گرفته بودند و ۳/۵۴%از این بیماران که در معرض خطر بالا برای ابتلا به سوءتغذیه هستند حتی یکبار هم توسط یک تغذیه شناس مورد ویزیت قرار نگرفته بودند.

سوءتغذیه به صورت یک مشکل جدی در بخش های مراقبت های ویژه ادامه دارد و با پیامدهای نامناسب بیماری همراه است. در صورتی که نیازهای تغذیه ای بیماران بستری در بخش های مراقبت های ویژه به درستی برطرف شود احتمال کاهش اتصال به دستگاه ونتیلاتور و عوارض کمتر و بهبودی و ترخیص سریعتر را خواهند داشت. سوءتغذیه بخصوص در بخش های مراقبت های ویژه ممکن است به دلیل تاخیر در شروع حمایت تغذیه ای و عدم تطابق نسخه تغذیه ای با وزن بیمار و تاریخچه اخیر تغذیه ای و نیاز کالری واقعی بیمار باشد. همچنین در عمل رساندن مواد مغذی کافی به بیماران بخش های مراقبت های ویژه به دلیل اختلال حمایت تغذیه ای در نتیجه معاینات فیزیکی و مداخلات پزشکی و برخی مشکلات دستگاه گوارش دشوار است (۱۷).

طبق گایدلاین[۲]ESPEN در صورتی که بیمار بستری در بخش های مراقبت های ویژه تا ۳ روز امکان تغذیه از راه دهان را نداشته باشد باید تغذیه انترال برای چنین فردی شروع شود (۱۸). بنابراین تغذیه انترال متد ترجیحی تغذیه بیماران بستری در بخش های مراقبت های ویژه می باشد (۱۷). تحقیقات بالینی و پایه ای به دلایل فواید فیزیولوژیک تغذیه انترال را پیشنهاد می کنند. تغذیه روده ای در مقایسه با تغذیه انحصاری از مسیر پرنترال و محلول های تغذیه ای از آتروفی موکوس دستگاه گوارش پیشگیری می کند (۱۹). زمان شروع حمایت تغذیه ای انترال مخصوصا در بیماران بخش های مراقبت های ویژه فاکتور بالینی مهمی است و با بهبود پیامدهای حاصل از بیماری همراه است. اما اغلب به دلیل برخی مشکلات از قبیل انجام موارد اندوسکوپیک، جراحی، مشکلات مکانیکی ( نظیر عدم کارکرد پمپ ) یا عدم تحمل های گوارشی ( نظیر تهوع، استفراغ یا دیستانسیون شکم ) مختل شده و قطع می شود و یا با تاخیر شروع می شود (۱۷). هر چند تغذیه انترال متد ترجیحی بیماران بستری در بخش های مراقبت های ویژه می باشد اما در صورتی که تامین نیازهای تغذیه ای بیمار از طریق انترال میسر نیست یا امکان تغذیه انترال وجود ندارد استفاده از تغذیه پرنترال باعث دستیابی به اهداف تغذیه و رفع نیازهای انرژی بیمار شده و باعث بهبود پیامدهای بیماری می گردد. زمان شروع مکمل یاری تغذیه انترال با پرنترال یک موضوع چالش برانگیز می باشد. در مطالعات بیان شده که تغذیه پرنترال باید زمانی شروع شود که تغذیه انترال از تامین ۶۰% کالری مورد نیاز بیمار در طول سه روز از مدت بستری در بیمارستان عاجز باشد (۱۷).

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بین انرژی دریافتی و مورد نیاز در بیماران بستری در ICUاختلاف معنی داری وجود دارد و محلول های گاواژ تهیه شده در بیمارستان پاسخگوی نیازهای انرژی بیماران نبوده اند،اما پروتئین را بیش از حد نیاز برآورده می کند که این موضوع از جهت بر هم خوردن تعادل متابولیک بیمار نامطلوب است، از طرف دیگر این میزان پروتئین در بیماران کلیوی می تواند اثرات نامطلوبی داشته باشد .

در دنیا شیوع سوءتغذیه به طور هشدار دهنده ای بالاست برخی قبل از پذیرش کم وزن هستند و در طی بستری نیز از نظر تغذیه ای بدتر می شوند . مطالعات نشان داده است که عدم توجه به نیازهای تغذیه ای بیماران در ICU منجر به وخامت بیماری ، افزایش زمان بستری ، وابستگی به ونتیلاتور و هزینه ها می گردد . سوء تغذیه به عنوان معضل شایعی که به خوبی توسط تیم پزشکی تشخیص داده نمی شود ، بیان شده است . در اکثر مراکز درمانی دنیا از محلول های استاندارد برای تغذیه بیماران و تامین نیازهای متابولیکی آنها استفاده می شود اما متاسفانه این محلولها هنوز برای کادر پزشکی کشورمان شناخته شده نیستند و تهیه آنها به علت عدم پوشش بیمه ای برای بیمار هزینه بالایی دارد، اما باید توجه داشت که هزینه های فراهم کردن خدمات تغذیه ای و مکمل های غذایی، در مقایسه باهزینه های تمام شده بیماری بسیار ناچیز است.

در مطالعه حاضر ۲/۵۲% از بیماران تغذیه انترال و ۲/۲% تغذیه انحصاری پرنترال داشتند و تنها ۲/۲ % از موارد تغذیه انترال با مکمل یاری پرنترال موجود بود که این مورد قابل توجه است و مستلزم توجه بیشتر پزشکان و تیم تغذیه می باشد تا در موارد لزوم همراهی هر دو مسیر حمایت تغذیه باعث روند رو به بهبود پیامدهای حاصل از بیماری شود.

در مطالعات مختلفی اثر مکمل یاری مواد مغذی در بیماران بستری در بخش های مراقبت های ویژه مورد بررسی قرار گرفته و نتایج مثبتی در پیامد بیماری از جمله تعدیل فرآیند التهاب و بهبود عملکرد ایمنی دیده شده است (۲۰). در بخش های مراقبت های ویژه بیمارستان مورد مطالعه در ۶/۴۲ % موارد مکمل یاری با مواد مغذی مختلف مشاهده شد.

همانطوری که قبلا نیز اشاره شد یکی از استراتژی های حمایت تغذیه ای در بیماران بستری در بخش های مراقبت های ویژه شرکت فعال کادر پرستاری در تیم تغذیه و ارائه ی آموزش های مورد نیاز به آنها در این حیطه می باشد.

استانداردهایی که ASPEN[3] در مورد حمایت های تغذیه ای در مجله (Journal of Parenteral and Enteral Nutrition) منتشر کرده، یک سری از وظایف پرستار در آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU این سیستم را برشمرده است از جمله تمرکز بر امر محافظت، ارتقا، تعدیل سلامت تغذیه ای و توانایی عملکردی، پیشگیری از آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU جراحت و بیماری های مرتبط با تغذیه، کاهش درد و رنج بیمار می باشد. فرمولاهای آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU تغذیه ای باید با دقت و طبق تجویز کارشناس تغذیه و بر حسب تحمل بیمار توسط پرستار به بیمار داده شود. همچنین دقت در موقعیت بیمار در حین دریافت حمایت تغذیه ای و تا ۱ ساعت آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU بعد آن توسط پرستار به عمل آید و سر بیمار با زاویه حداقل ۳۰ درجه قرار گیرد.

پرستار باید آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU از سالم آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU بودن فرمولا و عدم آلودگی میکروبی فرمولای انترال اطمینان آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU حاصل کند آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU و آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU فرمولای انترال بیش از ۱۲ ساعت در دمای اتاق نگهداری نشود. حجم آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU باقیمانده معده جهت ارزیابی تحمل تغذیه ای و تداخلات دارو و غذا آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU توسط آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU پرستار مورد توجه قرار می گیرد (۲۱).

مطالعات دیگر بیان کرده اند که حضور کارشناس تغذیه در تیم درمانی منجر به افزایش انر‍‍‍‍ژی دریافتی ، بهبود روش تغذیه از روش تغذیه وریدی ، تغذیه با لوله و کاهش مدت بستری در بخش مراقبت ویژه می گردد. استفاده از برنامه های حمایت تغذیه ای توسط کارشناس تغذیه می تواند طول مدت بستری شدن را کاهش دهد .

در بخش های مراقبت ویژه تحت بررسی ۱/۷۶ % موارد تغذیه انترال توسط پرستار با اعمال سایر امور از قبیل موقعیت سر و چک کردن باقیمانده معده انجام می گیرد اما در ۹/۲۳% موارد توسط کمک پرستار انجام می گیرد که جهت پیشگیری از ایجاد عوارض و مشکلات ناشی از حمایت های تغذیه توصیه می شود که امور مربوط به حمایت های تغذیه از قبیل تحویل مواد غذایی به بیمار و کنترل آن توسط پرستار انجام گیرد .

دریافت کافی غذا در طول مدت بستری در بیمارستان امری مهم و حیاتی برای بیماران به شمار می آید. عدم دریافت کافی غذا در بیمارستان توسط بیماران منجر به افزایش شیوع و شدت سوءتغذیه می شود. سوءتغذیه بیمارستانی همچنین می تواند ناشی از کیفیت پایین و نامطلوب غذای بیمارستان باشد.

از لحاظ جنبه های اقتصادی نیز عدم مصرف غذا توسط بیمار منجر به اتلاف غذا و ضرر و زیان اقتصادی می گردد بنابراین تعادل میان هزینه های تولید و توزیع و رضایتمندی بیمار عوامل اصلی را در کترینگ بیمارستان تشکیل می دهند(۲۲، ۲۳).

مشاهدات این مطالعه نشان داد که علاوه بر ارائه غذای کافی به بیماران ۶ نفر (۵۰ %) بیمارانی که تغذیه دهانی داشتند کمتر از نیمی از غذای ارائه شده و آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU ۶ نفر هم (۵۰ %) نیم یا بیش از نیمی از غذای ارائه شده را مصرف می کردند.

در مطالعه دیگری باوئر۱ بیان کرد که به طور متوسط حدود آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU ۵۰% بیماران نیم یا کمتر از وعده غذایی خود را مصرف می کنند و این بیماران آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU در معرض احتمال ۴ برابری برای ابتلا آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU به سوء تغذیه در مقایسه با بیمارانی هستند که بیش از نیمی از وعده غذایی خود را مصرف می کنند (۲۴) .

مطالعه روز تغذیه اروپا، دریافت یک روز بیماران بخش مراقبت حاد را مورد بررسی قرار داد. یافته های این مطالعه که روی ۱۶۰۰۰ بیمار انجام شده بود نشان داد که آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU کمتر از نیمی از شرکت کنندگان تمام وعده آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU های غذایی را که به آنها داده می شود مصرف می کردند (۲۳).

مصرف ناکافی غذا را می توان به عللی غیر از بیماری و شرایط درمانی نسبت داد از قبیل عدم تطابق منوی بیمارستان و زمان ارائه وعده غذایی با انتظارات بیمار و کیفیت و طعم و مزه و قوام نامناسب غذا. اما این آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU مساله فراتر از محدوده ی این مطالعه برای به دست آوردن اطلاعات در این زمینه بوده است، توصیه می شود مطالعاتی بدین منظور انجام گیرد.

از جمله نقاط قوت این مطالعه می توان به آنالیز گاواژ بیمارستان و محاسبه دقیق انرژی و پروتئین دریافتی ، بررسی بیماران در یک دوره یک روزه و انجام اندازه گیری های تن سنجی توسط یک فرد اشاره کرد. نقاط ضعف شامل محاسبه وزن به صورت تخمینی ، عدم بررسی دریافت ریزمغذی های حیاتی برای این بیماران همانند روی و سلنیوم و همچنین عدم استفاده از یک ابزار دقیق برای بررسی شیوع سوءتغذیه ی در بیماران می باشد .

پیشنهاد می شود که مطالعاتی با هدف تعیین شیوع سوءتغذیه و ارتباط با دریافت غذا در بیمارستان و همچنین بررسی تاثیر برنامه ریزی مناسب در توزیع و کیفیت وعده غذایی با توجه به نیاز و دلخواه بیمار انجام شود.انجام مطالعاتی که دریافت ریزمغذی های حیاتی این بیماران مانند روی و سلنیوم را بررسی کند نیز پیشنهاد می شود.

نتیجه گیری

مطالعه حاضر نشان داد که محلول گاواژ تهیه شده در بیمارستان برای تامین نیازهای انرژی بیماران ناکافی بوده در حالیکه آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU پروتئین را بیش از مقدار نیاز تامین می کند، همچنین نیمی از بیماران با رژیم اورال کمتر از ۵۰% غذای ارائه شده را مصرف می کردند. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق و عدم تعادل در تامین نیازهای متابولیکی بیماران از طریق گاواژ بیمارستانی و تاثیرات آن در بروز چرخه آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU معیوب سوءتغذیه – بیماری،استفاده از محلول های استاندارد و یا تهیه گاواژ بیمارستان به گونه ای که تامین کننده نیازهای بیماران باشد و همچنین به کارگیری سیستم حمایت تغذیه ای در بیمارستان و هماهنگی بین اعضا ی کادر پزشکی شامل پزشک، داروساز بالینی، آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU پرستار و متخصص تغذیه ضروری به نظر می رسد.

آموزش گاواژ بیماران در بخش ICU

آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی

محمد علی حیدری گرجی — Sat, 06 Mar 2021 11:22:35 +0000

تکنیک های صحیح ساکشن دهانی دکتر محمدعلی حیدری گرجی

آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی

تکنیک های صحیح ساکشن دهانی

ساکشن روشی جهت تمیز کردن ترشحات با استفاده از فشار منفی و یک سایز آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی مناسب از کاتتر ساکشن است. این پروسیجر ممکن است توسط پرستاران و تیم درمانی در یک موقعیت اورژانسی انجام شود و یا قسمتی از فرایند مراقبت بیمار باشد. هدف از انجام ساکشن دهانی حفظ رطوبت و سلامت دهان بیمار یا برداشتن خون وترشحات استفراغی آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی در یک موقعیت اورژانسی است. همچنین هدف از انجام ساکشن تراشه خارج کردن ترشحات ریوی در بیماری است که قادر به سرفه موثر جهت خارج کردن ترشحات ریه نمی باشد. بیمار ممکن است کاملا” هوشیار یا دچار درجاتی از کاهش سطح هوشیاری باشد. با انجام آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی ساکشن ترشحات از راه هوایی این بیماران پاک شده و راههای هوایی باز می شوند تا از آتلکتازی ثانویه به انسداد راههای هوایی جلوگیری شود و اکسیژناسیون به صورت موثر وکافی انجام گیرد. در این ویدئو به روش صحیح انجام ساکشن برای بیمار پرداخته شده است. این دوره به آموزش مسائل مختلف در حوزه ساکشن دهانی می‌پردازد. امید است کاربران گرامی پزشک آموز پس از گذراندن این دوره، بتوانند بخش اعظمی از نیازهای خود را برآورد نمایند.

سرفصل و رئوس مطالب:

تعیین بیماران نیازمند به ساکشن
اقدامات لازم برای ساکشن
ساکشن لوله تراشه
ساکشن دهان بیمار

این دوره برای چه کسانی مفید است:

[list_positive]

پرستاران و تمامی کادر درمان
دانشجویان و فارغ التحصیلان پزشکی
پرسنل فوریت های پزشکی

[/list_positive]

نشانگرهای نیاز به ساکشن

نیاز به باز نگه داشتن راه هوایی و انجام تنفس موثر از طریق راه هوایی مصنوعی
نیاز به خارج کردن ترشحات ریوی که با شواهد زیر مشخص می‌شود:

الگوی دندان اره‌ای در نمودار کاپنو گراف یا وجود کراکل آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی کورس روی تراشه که نشانگرهای قوی مبنی بر وجود ترشحات ریوی هستند.
افزایش PIP (حداکثر فشار دمی) در ونتیلاتورهای کنترله حجمی و کاهش V در ونتیلاتور های کنترله فشاری
کاهش O2SAT و اختلال در ABG
ترشحات قابل مشاهده در راه هوایی
عدم توانایی بیمار جهت سرفه‌های موثر
دیسترس تنفسی حاد
شک به آسپیراسیون ترشحات معدی یا ترشحات راه هوایی فوقانی
نیاز به گرفتن نمونه جهت پیگیری وشناسایی پنومونی یا سایر عفونت‌های ریوی و یا نمونه جهت سیتولوژی

راهنمای گام به گام برای انجام ساکشن تکنیکی:

خودتان را معرفی کنید و از هویت بیمار اطمینان حاصل کنید. پروسیجر آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی را توضیح دهید و رضایت بیمار را کسب کنید.
بیمار را بررسی کنید و مطمئن شوید که ساکشن ضرورت دارد. همه وسایل و تجهیزات لازم را آماده کنید.
بیمار را در وضعیت عمودی قرار دهید (در صورت امکان)
پره اکسیژناسیون را طبق دستورالعمل انجام دهید.
پالس اکسیمتری را به بیمار وصل کنید.
دست‌ها را بشویید.
از وسایل حفاظت فردی مثل دستکش پیش بند و محافظ چشم استفاده کنید.
کاتتر ساکشن را به لوله ساکشن وصل کنید.
کاتتر را با ملایمت وارد راه هوایی (تنفسی) کنید و از فشار منفی زمانی که در حال خارج کردن کاتتر هستید استفاده کنید.
کاتتر و دستکش را داخل سطل زباله عفونی قرار داده و لوله ساکشن را با سرم شستشو دهید.
آنچه را که انجام داده و مشاهده کرده‌اید در پرونده بیمار ثبت و گزارش دهید.

ساکشن سطحی و ملایم جهت پیشگیری از آسیب به لایه مخاطی آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی تراشه توصیه شده است و زمان هر دوره ساکشن نباید بیشتر از ۱۵ ثانیه طول بکشد

عوارض انجام ساکشن

کاهش کمپلیانس ریه
آتلکتازی
هیپوکسی وهیپوکسمی
ترومای بافتی به تراشه و لایه مخاطی برونش
انقباض واسپاسم برونش
افزایش کلونی میکروبی در راه هوایی تحتانی
تغییر در جریان مغز
افزایش فشار خون
کاهش فشار خون
دیس ریتمی قلبی

استفاده روتین از نرمال سالین ممکن است با وقایع زیر همراه باشد:

سرفه های فزاینده
کاهشO2SAT
برونکواسپاسم
انتقال کلونیهای باکتریایی موجود در لوله تراشه به راههای هوایی تحتانی
درد اضطراب و دیس پنه
تاکیکاردی
افزایش فشار داخل مغز

تعاریف و اصطلاحات: کمپلیانس ریه: میزان خاصیت الاستیکی ریه‌ها و قابلیت ارتجاع ریوی را کمپلیانس ریه می‌نامند. اتلکتازی: روی هم خوابیدن آلوئول‌ها هیپوکسی: کاهش میزان اکسیژن سلولی هیپوکسمی: کاهش میزان اکسیژن خون

ساکشن دهانی

روش های ساکشن کردن دهان:

۱- saliva ejector(تخلیه کننده بزاق): این وسیله برای خارج کردن حجم کم بزاق یا آب از دهان بیمار استفاده می شود. این لوله کوچک سبک برای انطباق با مناطق مختلف دهان، دارای انعطاف پذیری می باشد . برای اینکه سر ساکشن را در دهانبیمار ثابت کنید می توانید آن را به شکل یک عصا خم کرده آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی و در زیر زبان مخالف سمتی که بر روی آن کار انجام می شود قرار دهید. ۲-ساکشن دهان با حجم بالا(HVE): وسیله قویتری برای برای کنترل رطوبت است که معمولا در طول آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی اعمال دندانپزشکی مورد استفاده می گیرد. سیستم HVE بر اساس قانون خلا کار می کند که مشابه آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی جار برقی های خانگی است. موارد کاربرد آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی آن:۱-تخلیه دهان از بزاق ،خون، آب ودبریها ۲- کنار نگه داشتن زبان یا گونه آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی به دور از ناحیه عمل ۳- کاهش آئروسلهای باکتریایی که توسط هندپیس های آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی با سرعت بالا ایجاد می شوند.

توجهات لازم در استفاده از ساکشنهای دهانی:

اگراستفاده نادرست یا بی ملاحظه از HVE می تواند باعث شود که تصادفا بافت نوم توسط نوک ساکشن کشیده شود و صدمه آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی در بافت ایجاد نماید.نگهداشتن نوک ساکشن در گوشه بافت نرم می تواند از بروز این اتفاق جلوگیری کند. اگر تصادفا آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی بافت نرم به داخل نوک ساکشن کشیده شد سر آن را بچرخانید تا کشش برطرف شود یا کشش برطرف شود یا سریعا دستگاه را خاموش کنید تا بافت رها شود. ف پذیر باشد. دندان پزشک برای اینکه سر ساکشن آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی را در دهان بیمار ثابت کند باید آن را به شکل یک عصا خم کند و در زیر زبان بیمار مخالف آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی سمتی که برروی آن کار انجام می شود قرار دهد.

۲-ساکشن دهانی با حجم بالا (HVE) :

این وسیله ابزاری قوی برا کنترل رطوبت می باشد و در دندان پزشکی بسیار کاربرد دارد. سیستم HVE بر اساس قانون خلا کار میکند که دقیقا مانند جاروبرقی های خانگی می باشد. از کاربرد های ساکشن دهانی با حجم بالا میتوان به موارد : -تخلیه ی دهان از بزاق ، خون ، آب و دبریها این زاویه اریب برای استفاده در قسمت های قدامی دهان به سمت پایین شیب دارد و برای استفاده برای آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی قسمت های خلفی ، زاویه ی اریب به سمت بالا شیب دارد. به هنگام قرار دادن سر HVE در دسته ی ساکشن یونیت ، یک پوشش پلاستیکی محافظتی بر روی ساکشن قرار می گیرد. اگر انتهای نادرست سر ساکشن را برروی ساکشن قرار دادید دیگر آن را جا به جا نکنید زیرا آلوده شده است و باید حتما با یک سر جدید تعویض گردد.

نگه داشتن ساکشن دهانی

ساکشن ها به دو روش نگهداری می شوند که عبارت اند از : نگه داشتن آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی به روش خودکار (pen grasp) و روش دیگر (thumb to nose) هر دو روش ذکر شد ه آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی برای سر ساکشن کنترل ایجاد می کند که امری ضروری برای راحتی و سلامت بیمار است. بسیاری از دستیاران از هر دو روش بطور متناوب استفاده می کنند. هنگامی که دستیار دندان پزشک دست راست می باشد آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی ساکشن را در دست راست خود قرار می دهد و زمانی آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی که دست چپ آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی می باشد آن را در دست چپ خود قرار می دهد. دست دیگر دستیار دندان پزشک باید برای استفاده آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی از پوآر آب آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی و هوا یا انتقال وسایل به دندان پزشک آزاد باشد. برای جاگذاری مناسب و کار آمد HVE دستیار باید ابتدا سر آن را در دهان بیمار در موقعیت درست آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی قرار آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی دهد و سپس دندان پزشک آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی موقعیت هندپیس و آینه ی دهانی خود را تنظیم کند. در سمت راست فک بالا و پایین سر HVE در سمت لینگوال و کمی دیستالی نسبت به دندان تحت درمان و در سمت چپ فک بالا و پایین سر HVE در سمت باکال و کمی دیستالی نسبت آمووزش تکنیک های صحیح ساکشن دهانی به دندان تحت درمان قرار می گیرد. در دندان های قدامی سر HVE در سمت مخالف درمان قرار می گیرد. -کنار نگه داشتن زبان یا گونه به دور از ناحیه ی عمل -کاهش ائروسلهای باکتریایی که توسط هندپیس های با سرعت بالا ایجاد می شوند. معمولترین سرساکشنهای مورد استفاده ، از پلاستیک نیمه سخت ساخته شده اند که بعد از هر بار استفاده استریل می شوند. سرهایی از جنس استینلس استیل هم در دسترس هستند که باید قبل از استفاده مجدد استریل شوند. سرهای ساکشن در دو شکل صاف و یا دارای یک زوایه ملایم در وسط موجود می باشند. تمام انواع، دارای دو انتهای کارگر با زاویه (اریب) هستند.

ساکشن دهانی

روش های ساکشن کردن دهان:

۱- saliva ejector(تخلیه کننده بزاق): این وسیله برای خارج کردن حجم کم بزاق یا آب از دهان بیمار استفاده می شود. این لوله کوچک سبک برای انطباق با مناطق مختلف دهان، دارای انعطاف پذیری می باشد . برای اینکه سر ساکشن را در دهانبیمار ثابت کنید می توانید آن را به شکل یک عصا خم کرده و در زیر زبان مخالف سمتی که بر روی آن کار انجام می شود قرار دهید. ۲-ساکشن دهان با حجم بالا(HVE): وسیله قویتری برای برای کنترل رطوبت است که معمولا در طول اعمال دندانپزشکی مورد استفاده می گیرد. سیستم HVE بر اساس قانون خلا کار می کند که مشابه جار برقی های خانگی است. موارد کاربرد آن:۱-تخلیه دهان از بزاق ،خون، آب ودبریها ۲- کنار نگه داشتن زبان یا گونه به دور از ناحیه عمل ۳- کاهش آئروسلهای باکتریایی که توسط هندپیس های با سرعت بالا ایجاد می شوند.

توجهات لازم در استفاده از ساکشنهای دهانی:

اگراستفاده نادرست یا بی ملاحظه از HVE می تواند باعث شود که تصادفا بافت نوم توسط نوک ساکشن کشیده شود و صدمه در بافت ایجاد نماید.نگهداشتن نوک ساکشن در گوشه بافت نرم می تواند از بروز این اتفاق جلوگیری کند. اگر تصادفا بافت نرم به داخل نوک ساکشن کشیده شد سر آن را بچرخانید تا کشش برطرف شود یا کشش برطرف شود یا سریعا دستگاه را خاموش کنید تا بافت رها شود.

سرهای ساکشن:

معمولترین سرساکشنهای مورد استفاده ، از پلاستیک نیمه سخت ساخته شده اند که بعد از هر بار استفاده استریل می شوند. سرهایی از جنس استینلس استیل هم در دسترس هستند که باید قبل از استفاده مجدد استریل شوند. سرهای ساکشن در دو شکل صاف و یا دارای یک زوایه ملایم در وسط موجود می باشند. تمام انواع، دارای دو انتهای کارگر با زاویه (اریب) هستند. این زاویه اریب برای استفاده در قسمتهای قدامی دهان به سمت پایین شیب دارد و برای استفاده در قسمتهای خلفی، زاویه اریب بسمت بالا شیب دارد. بهنگام قراردادن سر HVE در دسته ساکشن یونیت، یک پوشش پلاستیکی محفاظتی بر روی ساکشن قرار می گیرد. اگر انتهای نادرست سرساکشن را بر روی ساکشن قرار دادید دیگر آنرا جابجا نکنید زیرا آلوده شده و می بایست با یک سرجدید تعویض شود.

نگه داشتن ساکشن دهانی:

ساکشن ممکن است به دو روش نگه داشته شود، یکی گرفتن به روش خودکار(Pen Grasp) و دیگریThumb To Nose. هر دو روش بر روی سر ساکشن کنترل ایجاد می نماید که امری ضروری برای راحتی و سلامت بیمار است. بسیاری روش بطور متناوب استفاده می کنند. هنگامیکه دستیار یک دندانپزشک راست دست هستید، ساکشن را در دست راست قرار دهید و هنگامیکه دستیار یک دندانپزشک چپ دست هستید آن را در دست چپ خود قرار دهید. دست دیگر باید برای استفاده از پوآر آب و هوا یا انتقال وسایل به دندانپزشک آزاد باشد. برای جایگذاری مناسب و کارآمد دستیار باید ابتدا سر آن را در دهان بیمار در موقعیت درست قرار دهد و HVE سپس دندانپزشک موقعیت هندپیس و آینه دهانی خود را تنظیم کند. در سمت راست فک بالا و پایین، سر HVE در سمت لینگوال و کمی دیستالی نسبت به دندان تحت درمان و در سمت چپ فک بالا و پایین، سر HVE در سمت باکال و کمی دیستالی نسبت به دندان تحت درمان قرار می گیرد. در دندانهای قدامی، سر HVE در سمت مخالف درمان قرار می گیرد. برای مثال اگر دندانپزشک بر روی سطح فاشیال کار می کند سرساکشن در سمت لینگوال قرار می گیرد.

در طی تراش دندان، آب از هندپیس با سرعت بالا، جهت خنک کردن دندان و حزن دبریها، با شتاب خارج می گردد. با این همه هنگام قرار دادن یک ترمیم کامپوزیت یا اما هنگام سمان کردن یک ترمیم ریختگی، احتیاج به یک محیط خشک می باشد. یکی از رو اطمینان از محیط خشک استفاده از رل پنبه است. در مواردیکه استفاده از رابردم مورد باشد، ایزولاسیون با رل پنبه یک روش جایگزین برای کنترل رطوبت در محیط عمل است ایزولاسیون، به معنی جداسازی و خشک کردن محیط است رل های پنبه رطوبت در سایزهای مختلف در دسترس هستند و انعطاف پذیرند بطوریکه جهت انطباق با فضاهای قابل دسترسی قابلیت خم شدن دارند. بعضی از رل پنبه ها دارای یک پوشش نازک بر سطح باشند که آنها را کمی سفت کرده است. در استفاده از رل پنبه، فواید و مضراتی وجود دارد. این زاویه اریب برای استفاده در قسمتهای قدامی دهان به سمت پایین شیب دارد و برای استفاده در قسمتهای خلفی، زاویه اریب بسمت بالا شیب دارد. بهنگام قراردادن سر HVE در دسته ساکشن یونیت، یک پوشش پلاستیکی محفاظتی بر روی ساکشن قرار می گیرد. اگر انتهای نادرست سرساکشن را بر روی ساکشن قرار دادید دیگر آنرا جابجا نکنید زیرا آلوده شده و می بایست با یک سرجدید تعویض شود.

نگه داشتن ساکشن دهانی:

تکنیکهای ایزولاسیون

رل پنبه:

در طی تراش دندان، آب از هندپیس با سرعت بالا، جهت خنک کردن دندان و حزن دبریها، با شتاب خارج می گردد. با این همه هنگام قرار دادن یک ترمیم کامپوزیت یا اما هنگام سمان کردن یک ترمیم ریختگی، احتیاج به یک محیط خشک می باشد. یکی از رو اطمینان از محیط خشک استفاده از رل پنبه است. در مواردیکه استفاده از رابردم مورد باشد، ایزولاسیون با رل پنبه یک روش جایگزین برای کنترل رطوبت در محیط عمل است ایزولاسیون، به معنی جداسازی و خشک کردن محیط است رل های پنبه رطوبت در سایزهای مختلف در دسترس هستند و انعطاف پذیرند بطوریکه جهت انطباق با فضاهای قابل دسترسی قابلیت خم شدن دارند. بعضی از رل پنبه ها دارای یک پوشش نازک بر سطح باشند که آنها را کمی سفت کرده است. در استفاده از رل پنبه، فواید و مضراتی وجود دارد. برای مشاهده ویدیو های بیشتر به صفحه فیلم های مهارتی سربزنید.