آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی

آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی

غدد فوق کلیوی یا غده‌های آدرنال (Adrenal) یک جفت غده درون‌ریز هستند که هورمون‌های مختلفی از جمله اپی‌نفرین و نوراپی‌نفرین و همچنین استروییدهایی از جمله آلدوسترون و کورتیزول را می‌سازند. این دو غده، هر کدام بر روی کلیه‌ها قرار دارند. هر غده، یک بخش خارجی به نام بخش قشری (به انگلیسی:cortex) و یک بخش داخلی به نام بخش مغزی (به انگلیسی:medulla) دارد که بخش قشری، هورمون‌های استروییدی را می‌سازد. قشر فوق کلیه خود از سه بخش تشکیل شده است: زونا گلومرولوزا، زونا فاسیکولاتا و زونا رتیکولاریس.

دوره اختلالات غدد فوق کلیوی به مسائل مختلف در این حوزه می‌پردازد. امید است کاربران پزشک آموز پس از گذراندن این دوره، بتوانند بخش اعظمی از نیازهای خود را برآورد نمایند.

 

سرفصل و رئوس مطالب:

  • کیس آدرنال: مرد 38 ساله مبتلا به فشار خون بالا
  • کیس آدرنال: مرد 68 ساله با حالت تهوع، سبکی سر، درد کمر و شکم
  • کیس آدرنال: مرد 25 ساله با سردرد شدید ضربان دار
  • هیپرآلدوسترونیسم اولیه

 

این دوره برای چه کسانی مفید است:

  • پزشکان، پرستاران
  • دانشجویان و فارغ التحصیلان پزشکی
  • دانشجویان علوم پایه

 

برای مشاهده ویدیو هایی بیشتر میتوانید به صفحه دوبله شده پزشک آموز مراجعه نمایید.

معرفی دورهنمایش رایگان

کیس آدرنال: مرد 38 ساله مبتلا به فشار خون بالا

3دقیقه

کیس آدرنال: مرد 68 ساله با حالت تهوع، سبکی سر، درد کمر و شکم

4دقیقه

کیس آدرنال: مرد 25 ساله با سردرد شدید ضربان دار

2دقیقه

هیپرآلدوسترونیسم اولیه

3دقیقه
دیدگاهتان را با ما درمیان بگذارید
تعداد دیدگاه : 0
امتیاز کلی : 0.0
پیشنهاد شده توسط : 0 کاربر
بر اساس 0 دیدگاه
0
0
0
0
0

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

اولین نفری باشید که دیدگاهی را ارسال می کنید برای “آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

قیمت دوره

12,000 تومان

آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی

کورتیزول نوعی هورمون استروییدی معروف به گلوکوکورتیکوئید است که در پوسته‌ی غدد فوق کلیوی ساخته شده و در خون آزاد می‌شود. همه‌ی سلول‌ها گیرنده‌ی کورتیزول هستند بنابراین اعمال کورتیزول براساس نوع سلول‌های دریافت کننده‌ی آن متفاوت است. این اعمال شامل کنترل قند خون و تنظیم سوخت و ساز آن، عامل ضد التهاب، تاثیر بر آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی حافظه، کنترل میزان آب و نمک در بدن، تاثیر بر روی فشار خون و کمک به رشد جنین هستند. کورتیزول همچنین مسئول تحریک فرآیند‌های درگیر در زایمان است. نسخه‌ی مشابه این هورمون در بدن جوندگان، پرندگان و خزندگان تولید می‌شود که کورتیکوسترن نامیده می‌شود.

کورتیزول نوعی هورمون استروییدی معروف به گلوکوکورتیکوئید است که در پوسته‌ی غدد فوق کلیوی ساخته شده و در خون آزاد می‌شود. همه‌ی سلول‌ها گیرنده‌ی کورتیزول هستند بنابراین اعمال کورتیزول براساس نوع سلول‌های دریافت کننده‌ی آن متفاوت است. این اعمال شامل کنترل قند خون و تنظیم سوخت و ساز آن، عامل ضد التهاب، تاثیر بر آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی حافظه، کنترل میزان آب و نمک در بدن، تاثیر بر روی فشار خون و کمک به رشد جنین هستند. کورتیزول همچنین مسئول تحریک فرآیند‌های درگیر در زایمان است. نسخه‌ی مشابه این هورمون در بدن جوندگان، پرندگان و خزندگان تولید می‌شود که کورتیکوسترن نامیده می‌شود.

کورتیزول نوعی هورمون استروییدی معروف به گلوکوکورتیکوئید است که در پوسته‌ی غدد فوق کلیوی ساخته شده و در خون آزاد می‌شود. همه‌ی سلول‌ها گیرنده‌ی کورتیزول هستند بنابراین اعمال کورتیزول براساس نوع سلول‌های دریافت کننده‌ی آن متفاوت است. این اعمال شامل کنترل قند خون و تنظیم سوخت و ساز آن، عامل ضد التهاب، تاثیر بر شکل‌گیری حافظه، کنترل میزان آب و نمک در بدن، تاثیر بر روی فشار خون و کمک به رشد جنین هستند. کورتیزول همچنین مسئول تحریک فرآیند‌های درگیر در زایمان است. نسخه‌ی مشابه این هورمون در بدن جوندگان، پرندگان و خزندگان تولید می‌شود که کورتیکوسترن نامیده می‌شود.

اگر میزان کورتیزول در بدن زیاد باشد چه اتفاقی می‌افتد؟


وجود کورتیزول فراوان در بدن به مدت طولانی باعث سندرم کوشینگ می‌شود. عوامل بسیاری باعث پیدایش چنین مشکلی می‌شوند مانند مصرف برخی از داروها یا نوعی تومور که هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک را تولید می‌کند و باعث افزایش ترشح کورتیزول می‌شود. نشانه‌های پرکاری غدد فوق کلیوی شامل:

  • چاق شدن صورت، سینه و شکم در حالی که دست‌ها و پاها لاغر هستند.
  • صورت گوشتی و گرد
  • فشار خون بالا
  • پوکی استخوان
  • تغییرات پوستی (کبود شدگی، لکه‌های ارغوانی)
  • ضعف عضلانی
  • اضطراب، افسردگی و کج خلقی
  • افزایش تشنگی و تکرر ادرار

افزایش کورتیزول به مدت طولانی باعث کاهش میل جنسی و در زنان باعث بی‌نظمی قاعدگی و حتی توقف آن می‌شود. بعلاوه رابطه‌ی بلند مدتی میان افزایش یا اختلال تنظیم میزان کورتیزول و تعداد شرایط روانی مانند افسردگی و اضطراب وجود دارد.

علل این بیماری به دو دسته تقسیم می‌شوند: علل بیرونی (عواملی که در بیرون از بدن هستند) و علل درونی (عواملی که درون بدن هستند). علائم هردو یکسان هستند و تنها تفاوت در چگونگی ایجاد بیماری است. رایج‌ترین علت بیرونی استفاده از داروهای مشابه کورتیزول مانند پردنیزون است. از این داروها برای درمان اختلالات التهابی مانند آسم و روماتیسم مفاصل استفاده می‌شود. این داروها در خنثی کردن سیستم ایمنی پس از پیوند عضو هم کاربرد دارند. این نوع سندرم کوشینگ موقتی است و پس از توقف مصرف داروها از بین می‌رود. علل درونی که باعث افزایش تولید هورمون کورتیزول می‌شوند نادر هستند. در این حالت بیماری به آهستگی ایجاد می‌شود و تشخیص آن دشوار است. این نوع بیماری سندرم کوشینگ در اثر تومورهای هورمون ترشح غدد فوق‌کلیوی یا غده‌ی هیپوفیز که در زیر مغز قرار دارد بوجود می‌آید. این تومور (معمولا سرطانی نیست) در غدد فوق‌کلیوی کورتیزول ترشح می‌کند. اگر در غده‌ی هیپوفیز باشد هورمون آدرنوکورتیکوتروپین ترشح می‌کند. این هورمون دستور تولید کورتیزول را به غدد فوق‌ کلیوی می‌دهد. هنگامی که این تومورها در غده‌ی هیپوفیز به‌وجود آیند آن را بیماری سندرم کوشینگ می‌نامیم.برای تشخیص این بیماری از سه روش استفاده می‌شود. مهم‌ترین نوع آزمایش اندازه‌گیری میزان کورتیزول در بزاق دهان از ساعت 11 شب تا نیمه شب است. در افراد سالم میزان کورتیزول در این زمان پایین است. با جمع آوری اوره در یک دوره‌ی 24 ساعته هم می‌توان میزان کورتیزول را اندازه‌ گرفت. در روش سوم افرادی که مشکوک به این بیماری هستند شب قبل از آزمایش مقدار معینی دگزامتازون که نوعی استرویید ساخته شده در آزمایشگاه است دریافت می‌کنند. دگزامتازون باعث کاهش بسیار هورمون کورتیزول می‌شود اما این استرویید بر روی افرادی که مبتلا به بیماری سندرم کوشینگ هستند تاثیری ندارد.

غدد آدرنال یا فوق کلیه ساختارهای کوچکی هستند که بر روی کلیه‌ها قرار گرفته‌اند. وظیفه ی این غدد درون‌ریز، ترشح هورمون های استروئیدی خاصی هست که به درون جریان خون ریخته می شود. این هرمون ها در برقراری فیزیولوژی بدن انسان اهمیت حیاتی دارند، بگونه ایکه بدون وجود غدد فوق کلیه ( در صورتی که هورمون های مذکور در غالب دارهای جایگزین برای بیمار تجویز نگردد ) غیر ممکن است. هر غده آدرنال از دو بخش قشری و بخش مرکزی تشکیل شده است.

بخش قشری آدرنال عمدتا سه هورمون آلدوسترون، کورتیزول و آندروژن های آدرنال (عمدتاً آندروسترون و تستوسترون ) را تولید می کند. بخش مرکزی غده فوق کلیه، کاتکول آمین‌ تولید می‌کند. هورمون آلدوسترون با حفظ سطح آب و نمک بدن، در تنظیم فشار خون نقش دارد. هورمون کورتیزول علاوه بر کمک در تنظیم سوخت و ساز بدن و پاسخ به شرایط استرس زا، اثرات ضد التهابی نیز دارد. هورمون های آندروسترون و تستوسترون هورمون‌های جنسی مردانه می‌باشند و نقش مهمی در حفظ تفاوت‌های بین آقایان و خانم‌ها ایفا می‌کنند. کاتکول آمین‌‌ها شامل آدرنالین، نورآدرنالین و مقدار کمی دوپامین می‌باشند که مسئول پاسخ به شرایط استرسی هستند.

تولید هرمونهای آدرنال تحت کنترل مستقیم غده هیپوفیز مغز می باشد. این کنترل به وسیله تولید هرمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH) توسط غده هیپوفیز و اثر آن بر روی غده آدرنال اتفاق می افتد.

دلایل متعددی باعث ضعف و یا بروز اختلال در غدد آدرنال می‌شود. در زیر اختلالات و بیماری‌های شایع غدد آدرنال توضیح داده شده است:

  • سرطان آدرنال : تومورهای غده آدرنال بیشتر خوش‌خیم هستند و بدخیمی در آن‌ها نادر است و معمولاً باعث افزایش یا کاهش هورمون‌های تولید شده در آن نمی‌شوند. شیوع سرطان آدرنال کم است ولی تومورهای بدخیم آدرنال معمولا به سایر ارگان ها نیز پخش می شوند زیرا این غدد هورمون‌های خود را به سراسر بدن می فرستد.
  • بیماری آدیسون : در این اختلال نادر که به نارسایی آدرنال نیز نامیده می شود، بخش قشری آدرنال نمی‌تواند به‌اندازه کافی هورمون کورتیزول و آلدوسترون تولید کند که ناشی از کمی فعالیت غدد آدرنال است. نارسایی آدرنال ممکن است حاد یا مزمن باشد. نارسایی حاد آدرنال زمانی رخ می‌دهد که استرس شدید بر فردی که دچار نارسایی مزمن آدرنال است، وارد شود. نارسایی حاد آدرنال اورژانس پزشکی محسوب می‌شود. این عارضه می‌تواند در تمام رده‌های سنی مشاهده شود.

      بیماری آدیسون زمانی رخ می‌دهد که بر اثر آسیب غدد فوق کلیوی ، مقدار بسیار کمی هورمون‌ ترشح شوند. عدم توانایی غده‌های غده فوق کلیه برای تولید هورمون‌ها، بیشتر به علت حمله بدن به خود پیش می‌آید که به این عارضه بیماری های خود ایمنی گفته می‌شود. به دلایلی ناشناخته، سیستم ایمنی بدن قشر آدرنال را به عنوان جسم خارجی شناسایی کرده و با حمله به آن، باعث نابودی آن می‌شود.

       علل سندرم کوشینگ به دو دسته ی عوامل خارجی و عوامل داخلی تقسیم می‌شوند. رایج‌ترین عامل خارجی استفاده از داروهای مشابه کورتیزول مانند پردنیزون است. این نوع سندرم موقتی است و پس از توقف مصرف داروها از بین می‌رود. علل درونی که باعث افزایش تولید هورمون کورتیزول می‌شوند نادر هستند و در اثر تومورهای غدد فوق کلیه یا غده‌ی هیپوفیز بوجود می‌آید. تومورهای مذکور در غدد فوق کلیه، کورتیزول ترشح می‌کند و باعث افزایش سطح این هورمون در خون شده و در نتیجه پرکاری آدرنال را به دنبال دارد. اگر تومور در غده‌ی هیپوفیز باشد افزایش تولید هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک باعث افزایش دستور تولید کورتیزول را به غدد فوق کلیه می‌دهد.

کورتیزول نوعی هورمون استروییدی معروف به گلوکوکورتیکوئید است که در پوسته‌ی غدد فوق کلیوی ساخته شده و در خون آزاد می‌شود. همه‌ی سلول‌ها گیرنده‌ی کورتیزول هستند بنابراین اعمال کورتیزول براساس نوع سلول‌های دریافت کننده‌ی آن متفاوت است. این اعمال شامل کنترل قند خون و تنظیم سوخت و ساز آن، عامل ضد التهاب، تاثیر بر شکل‌گیری حافظه، کنترل میزان آب و نمک در بدن، تاثیر بر روی فشار خون و کمک به رشد جنین هستند. کورتیزول همچنین مسئول تحریک فرآیند‌های درگیر در زایمان است. نسخه‌ی مشابه این هورمون در بدن جوندگان، پرندگان و خزندگان تولید می‌شود که کورتیکوسترن نامیده می‌شود.

 

وجود کورتیزول فراوان در بدن به مدت طولانی باعث سندرم کوشینگ می‌شود. عوامل بسیاری باعث پیدایش چنین مشکلی می‌شوند مانند مصرف برخی از داروها یا نوعی تومور که هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک را تولید می‌کند و باعث افزایش ترشح کورتیزول می‌شود. نشانه‌های پرکاری غدد فوق کلیوی شامل:

  • چاق شدن صورت، سینه و شکم در حالی که دست‌ها و پاها لاغر هستند.
  • صورت گوشتی و گرد
  • فشار خون بالا
  • پوکی استخوان
  • تغییرات پوستی (کبود شدگی، لکه‌های ارغوانی)
  • ضعف عضلانی
  • اضطراب، افسردگی و کج خلقی
  • افزایش تشنگی و تکرر ادرار

افزایش کورتیزول به مدت طولانی باعث کاهش میل جنسی و در زنان باعث بی‌نظمی قاعدگی و حتی توقف آن می‌شود. بعلاوه رابطه‌ی بلند مدتی میان افزایش یا اختلال تنظیم میزان کورتیزول و تعداد شرایط روانی مانند افسردگی و اضطراب وجود دارد.

علل این بیماری به دو دسته تقسیم می‌شوند: علل بیرونی (عواملی که در بیرون از بدن هستند) و علل درونی (عواملی که درون بدن هستند). علائم هردو یکسان هستند و تنها تفاوت در چگونگی ایجاد بیماری است. رایج‌ترین علت بیرونی استفاده از داروهای مشابه کورتیزول مانند پردنیزون است. از این داروها برای درمان اختلالات التهابی مانند آسم و روماتیسم مفاصل استفاده می‌شود. این داروها در خنثی کردن سیستم ایمنی پس از پیوند عضو هم کاربرد دارند. این نوع سندرم کوشینگ موقتی است و پس از توقف مصرف داروها از بین می‌رود. علل درونی که باعث افزایش تولید هورمون کورتیزول می‌شوند نادر هستند. در این حالت بیماری به آهستگی ایجاد می‌شود و تشخیص آن دشوار است. این نوع بیماری سندرم کوشینگ در اثر تومورهای هورمون ترشح غدد فوق‌کلیوی یا غده‌ی هیپوفیز که در زیر مغز قرار دارد بوجود می‌آید. این آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی (معمولا سرطانی نیست) در غدد فوق‌کلیوی کورتیزول ترشح می‌کند. اگر در غده‌ی هیپوفیز باشد هورمون آدرنوکورتیکوتروپین ترشح می‌کند. این هورمون دستور تولید کورتیزول را به غدد فوق‌ کلیوی می‌دهد. هنگامی که این تومورها در غده‌ی هیپوفیز به‌وجود آیند آن را بیماری سندرم کوشینگ می‌نامیم.برای تشخیص این بیماری از سه روش استفاده می‌شود. مهم‌ترین نوع آزمایش اندازه‌گیری میزان کورتیزول در بزاق دهان از ساعت 11 شب تا نیمه شب است. در افراد سالم میزان کورتیزول در این زمان پایین است. با جمع آوری اوره در یک دوره‌ی 24 ساعته هم می‌توان میزان کورتیزول را اندازه‌ گرفت. در روش سوم افرادی که مشکوک به این بیماری هستند شب قبل از آزمایش مقدار معینی دگزامتازون که نوعی استرویید ساخته شده در آزمایشگاه است دریافت می‌کنند. دگزامتازون باعث کاهش بسیار هورمون کورتیزول می‌شود اما این استرویید بر روی افرادی که مبتلا به بیماری سندرم کوشینگ هستند تاثیری ندارد.

غدد آدرنال یا فوق کلیه ساختارهای کوچکی هستند که بر روی کلیه‌ها قرار گرفته‌اند. وظیفه ی این غدد درون‌ریز، ترشح هورمون های استروئیدی خاصی هست که به درون جریان خون ریخته می شود. این هرمون ها در برقراری فیزیولوژی بدن انسان اهمیت حیاتی دارند، بگونه ایکه بدون وجود غدد فوق کلیه ( در صورتی که هورمون های آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی در غالب دارهای جایگزین برای بیمار تجویز نگردد ) غیر ممکن است. هر غده آدرنال از دو بخش قشری و بخش مرکزی تشکیل شده است.

بخش قشری آدرنال عمدتا سه هورمون آلدوسترون، کورتیزول و آندروژن های آدرنال (عمدتاً آندروسترون و تستوسترون ) را تولید می کند. بخش مرکزی غده فوق کلیه، کاتکول آمین‌ تولید می‌کند. هورمون آلدوسترون با حفظ سطح آب و نمک بدن، در تنظیم فشار خون نقش دارد. هورمون کورتیزول علاوه بر کمک در تنظیم سوخت و ساز بدن و پاسخ به شرایط استرس زا، اثرات ضد التهابی نیز دارد. هورمون های آندروسترون و تستوسترون هورمون‌های جنسی مردانه می‌باشند و نقش مهمی در حفظ تفاوت‌های بین آقایان و خانم‌ها ایفا می‌کنند. کاتکول آمین‌‌ها شامل آدرنالین، نورآدرنالین و مقدار کمی دوپامین می‌باشند که مسئول پاسخ به شرایط استرسی هستند.

تولید هرمونهای آدرنال تحت کنترل مستقیم غده هیپوفیز مغز می باشد. این کنترل به وسیله تولید هرمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH) توسط غده هیپوفیز و اثر آن بر روی غده آدرنال اتفاق می افتد.

دلایل متعددی باعث ضعف و یا بروز اختلال در غدد آدرنال می‌شود. در زیر اختلالات و بیماری‌های شایع غدد آدرنال توضیح داده شده است:

  • سرطان آدرنال : تومورهای غده آدرنال بیشتر خوش‌خیم هستند و بدخیمی در آن‌ها نادر است و معمولاً باعث افزایش یا کاهش هورمون‌های تولید شده در آن نمی‌شوند. شیوع سرطان آدرنال کم است ولی تومورهای بدخیم آدرنال معمولا به سایر ارگان ها نیز پخش می شوند زیرا این غدد هورمون‌های خود را به سراسر بدن می فرستد.
  • بیماری آدیسون : در این اختلال نادر که به نارسایی آدرنال نیز نامیده می شود، بخش قشری آدرنال نمی‌تواند به‌اندازه کافی هورمون کورتیزول و آلدوسترون تولید کند که ناشی از کمی فعالیت غدد آدرنال است. نارسایی آدرنال ممکن است حاد یا مزمن باشد. نارسایی حاد آدرنال زمانی رخ می‌دهد که استرس شدید بر فردی که دچار نارسایی مزمن آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی است، وارد شود. نارسایی حاد آدرنال اورژانس پزشکی محسوب می‌شود. این عارضه می‌تواند در تمام رده‌های سنی مشاهده شود.

      بیماری آدیسون زمانی رخ می‌دهد که بر اثر آسیب غدد فوق کلیوی ، مقدار بسیار کمی هورمون‌ ترشح شوند. عدم توانایی غده‌های غده فوق کلیه برای تولید هورمون‌ها، بیشتر به علت حمله بدن به خود پیش می‌آید که به این عارضه بیماری های خود ایمنی گفته می‌شود. به دلایلی ناشناخته، سیستم ایمنی بدن قشر آدرنال را به عنوان جسم خارجی شناسایی کرده و با حمله به آن، باعث نابودی آن می‌شود.

       علل سندرم کوشینگ به دو دسته ی عوامل خارجی و عوامل داخلی تقسیم می‌شوند. رایج‌ترین عامل خارجی استفاده از داروهای مشابه کورتیزول مانند پردنیزون است. این نوع سندرم موقتی است و پس از توقف مصرف داروها از بین می‌رود. علل درونی که باعث افزایش تولید هورمون کورتیزول می‌شوند نادر هستند و در اثر تومورهای غدد فوق کلیه یا غده‌ی هیپوفیز آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی می‌آید. تومورهای مذکور در غدد فوق کلیه، کورتیزول ترشح می‌کند و باعث افزایش سطح این هورمون در خون شده و در نتیجه پرکاری آدرنال را به دنبال دارد. اگر تومور در غده‌ی هیپوفیز باشد افزایش تولید هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک باعث افزایش دستور تولید کورتیزول را به غدد فوق کلیه می‌دهد.

    از سایر علل نارسایی غدد فوق کلیه می توان به موارد زیراشاره کرد:

  • سندرم کوشینگ :‌ در این عارضه، برعکس بیماری آدیسون، هورمون کورتیزول بیش‌ازحد تولید می‌شود که ناشی از فعالیت بیش از حد غدد آدرنال است.
  • هیپرپلازی مادرزادی آدرنال : در این اختلال ژنتیکی نادر، سطوح هورمون های جنسی آدرنال افزایش پیدا می کند.
  • نارسایی ثانویه آدرنال ( مشکلات غده هیپوفیز ) : غده هیپوفیز هورمونی به نام آدرنوکورتیکوتروپیک ایجاد می‌کند که قشر غدد آدرنال را برای تولید هورمون‌هایش تحریک می‌کند. تولید ناکافی این هورمون در غده هیپوفیز می‌تواند به تولید ناکافی هورمون‌های غدد آدرنال منجر شود، حتی اگر غدد آدرنال آسیب ندیده باشد. نارسایی ثانویه آدرنال به دنبال قطع داروهایی نظیر کورتیکواستروئیدها ( در درمان مزمن آسم یا آرتریت ) نیز ایجاد می‌گردد.

درمان این بیماری به دلیل ایجاد آن وابسته است. بیماری پرکاری غدد فوق‌کلیوی بیرونی پس از اتمام مصرف داروهای مشابه کورتیزول از بین می‌رود. پزشک زمان مناسب برای کاهش مصرف دارو و توقف کامل آن را به شما اطلاع می‌دهد.

در مورد بیماری سندرم کوشینگ درونی، اولین روش بیرون آوردن تومور عامل بیماری، توسط جراحی است. اگرچه روش جراحی معمولا موفقیت‌آمیز است اما برخی برای حذف کامل سلول‌های باقی مانده‎ی تومور نیاز به داروهای کاهنده‌ی کورتیزول و پرتو‌درمانی دارند. در برخی از افراد برای کنترل بیماری باید غدد فوق کلیوی با جراحی برداشته شوند.

اغلب تومورهایی که هورمون آدرنوکورتیکوتروپین تولید می‌کنند در غده‌ی هیپوفیز قرار دارند اما گاهی چنین تومورهایی در ریه به‌وجود می‌آیند و با تولید این هورمون باعث بیماری سندرم کوشینگ می‌شوند.

ایش غیر‌عادی میزان هرمون کورتیزول در بدن باعث پرکاری غدد فوق کلیوی می‌شود. دلایل آن گوناگون است اما رایج‌ترین آموزش اختلالات غدد فوق کلیوی آن مصرف بیش‌ازاندازه‌ی داروهای کورتیکواسترویید است. گرد شدن صورت، چاق‌شدن بالا تنه و کبود‌شدن پوست به آسانی، از علائم این بیماری است. گاهی افزایش موی بدن و بی‌نظمی قاعدگی در خانم‌ها از علائم دیگر این بیماری است. این بیماری در مردان باعث مشکلات نعوظ و باروری می‌شود. کودکان مبتلا به این بیماری اغلب چاق هستند و سرعت رشد کندی دارند. آزمایش مشخصی برای تعیین پرکاری غدد فوق کلیوی وجود ندارد.

برای تشخیص آن، علاوه بر آزمایش جسمانی، آزمایش خون، بزاق و اوره هم لازم می‌شود. پس از تشخیص بیماری آزمایش‌هایی هم به منظور

تعداد
امتیازی ثبت نشده است
سطح آموزش پیشرفته
مدت دوره: 00:12ساعتتعداد بازدید: 476
منبع

لکچریو

نوع فایل

ویدئو

قوانین و مزایای استفاده
  • دسترسی به فایل محصول به صورت مادام‌العمر
  • تضمین کیفیت آموزش ها
  • فعال‌سازی آنی لینک دانلود، پس از ثبت سفارش
  • پزشک آموز هیچ مسئولیتی در قبال محتوای به اشتراک گذاشته شده نخواهد داشت.
مدرس

mdstr

قیمت دوره

12,000 تومان

تعداد