آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس

آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس

اين هورمون توسط سلول های بخش پیشین هیپوفیز ترشح مي‌شود و نقش مهمی در تنظیم رشد بر عهده دارد. هورمون رشد با افزایش سنتز پروتئین، افزایش تجزیه اسیدهای چرب در بافت چربی و افزایش میزان گلوکز خون نقش مهمی را در آنابولیسم بدن انجام می دهد. این هورمون همچنین با افزایش

برای حفظ حالت هموستاز، هیپوتالاموس مسئول تولید یا کنترل بسیاری از هورمون‌ها در بدن است. هیپوتالاموس با غده هیپوفیز کار مي‌کند که سایر هورمون‌های مهم را تولید و به اطراف بدن می‌فرستد. هیپوتالاموس و غده هیپوفیز به همراه هم بسیاری از غدد را به نام سیستم غدد درون‌ریز که هورمون‌های بدن را تولید می‌کنند، کنترل می‌نمایند.

هورمون‌های ترشح شده توسط هیپوتالاموس عبارتند از:

• هورمون ضد ادرار (Antidiuretic) که ترشح آن میزان آب جذب شده از خون در کلیه را افزایش می‌دهد.
• هورمون آزادکننده کورتیکوتروپین (Corticotropin) که با همکاری غده هیپوفیز و غده فوق کلیه برای ترشح برخی استروئیدها به تنظیم متابولیسم و پاسخ ایمنی و هم‌چنین ایجاد استرس عاطفی کمک می‌کند. هیپوتالاموس به غده هیپوفیز برای تولید هورمونی بنام adrenocorticotropic یا ACTH سیگنال می‌دهد. این هورمون موجب تحریک تولید کورتیزول می‌شود که از مهم‌ترین هورمون‌های استرس‌زا است.
• هورمون آزادکننده گنادوتروپین (Gonadotropin) که به غده هیپوفیز دستور می‌دهد تا هورمون‌های بیش‌تری برای نگه‌داری آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس جنسی در حالت فعال ترشح کند.
•  اکسی‌توسین (Oxytocin) هورمونی است که در چندین فعالیت رفتاری و عاطفی دخالت می‌کند مانند اعتماد، تحریک جنسی، شناخت و رفتار مادرانه. این هورمون هم‌چنین در سیستم تولید مثل نیز دخالت می‌کند مانند زایمان و شیردهی.
• هورمون‌های کنترل‌کننده پرولاکتین (Prolactin) که به غده هیپوفیز دستور شروع یا توقف تولید شیر مادر در مادران شیرده را می‌دهد.
• هورمون آزادکننده تیروتروپین (Thyrotropin) تیروئید را فعال می‌کند و در نتیجه آن، هورمون‌های تنظیم‌کننده متابولیسم، سطح انرژی و رشد آزاد می‌شود.

هیپوتالاموس هم‌چنین به طور مستقیم هورمون‌های رشد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این کار با دستور به غده هیپوفیز برای افزایش یا کاهش حضور این هورمون‌ها در بدن انجام می‌شود که هم برای بچه‌های در حال رشد و هم برای بزرگسالانی که رشدشان کامل شده ضروری است.

هیپوتالاموس هم‌چنین به طور مستقیم هورمون‌های رشد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این کار با دستور به غده هیپوفیز برای افزایش یا کاهش حضور این هورمون‌ها در بدن انجام می‌شود که هم برای بچه‌های در حال رشد و هم برای بزرگسالانی که رشدشان کامل شده ضروری است.

جذب يون‌هاي کلسيم، منیزيم و فسفات در بدن منجر به رشد طولي و قطري استخوان‌ها مي‌شود. افزایش بیش از حد این هورمون در کودکی باعث ژیگانتیسم و بعد از بلوغ موجب آکرومگالی می گردد. همچنین کمبود این هورمون در کودکی منجر به نانیسم (کوتولگی) می شود. کاهش هورمون رشد در بزرگسالان سبب اختلال متابولیک همراه با افزایش چربی بدن، کاهش توده عضلانی، کاهش قدرت آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس ، کاهش دانسیته استخوان، اختلالات دینامیک‏ لیپوپروتئین و کربوهیدرات و تغییر کارکرد کلیه و قلب می‏شود. هورمون آزاد کنننده هورمون رشد (GRH) که از هیپوتالاموس ترشح می شود منجر به تحریک آزادسازی این هورمون از هیپوفیزاين هورمون توسط سلول های بخش پیشین هیپوفیز ترشح مي‌شود و نقش مهمی در تنظیم رشد بر عهده دارد. هورمون رشد با افزایش سنتز پروتئین، افزایش تجزیه اسیدهای چرب در بافت چربی و افزایش میزان گلوکز خون نقش مهمی را در آنابولیسم بدن انجام می دهد. این هورمون همچنین با افزایش جذب يون‌هاي کلسيم، منیزيم و فسفات در بدن منجر به رشد طولي و قطري استخوان‌ها مي‌شود. افزایش بیش از حد این هورمون در کودکی باعث ژیگانتیسم و بعد از بلوغ موجب آکرومگالی می گردد. همچنین کمبود این هورمون در کودکی منجر به نانیسم (کوتولگی) می شود. کاهش هورمون رشد در بزرگسالان سبب اختلال متابولیک همراه با افزایش چربی بدن، کاهش توده عضلانی، کاهش قدرت عضلانی، کاهش دانسیته استخوان، اختلالات دینامیک‏ لیپوپروتئین و کربوهیدرات و تغییر کارکرد کلیه و قلب می‏شود. هورمون آزاد کنننده هورمون رشد (GRH) که از هیپوتالاموس ترشح می شود منجر به تحریک آزادسازی این هورمون از هیپوفیز
می گردد. هورمون رشد از طریق پروتئینی به نام سوماتومدین C که در کبد ساخته می شود، اثر خود را بر بافت ها اعمال می نماید. افزایش سوماتومدین منجر به تحریک سوماتواستاتین از هیپوتالاموس می شود که این امر منجر به مهار ترشح هورمون رشد از هیپوفیز می گردد.

به این ناحیه، ناحیه سوپراپتیک (Supraoptic) نیز می‌گویند. هسته‌های اصلی آن شامل هسته‌های Supraoptic و Paraventricular می‌باشد. چندین هسته کوچک دیگر نیز در ناحیه قدامی وجود دارند. هسته ناحیه قدامی بطور گسترده‌ای در ترشح هورمون‌های مختلف دخالت می‌کند. بسیاری از این هورمون‌ها برای تولید هورمون‌های اضافی با غده اضافی تعامل می‌کنند.

ناحیه قدامی هیپوتالاموس هم‌چنین به تنظیم دمای بدن از طریق عرق کردن کمک می‌کند. هم‌چنین ریتم شبانه‌روزی را نیز حفظ می‌کند. موارد گفته شده تغییرات فیزیکی و رفتاری است که در چرخه روزانه رخ می‌دهد. برای مثال بیدار ماندن در طول روز و خوابیدن در شب یک ریتم شبانه‌ روزی است که مربوط به وجود یا عدم وجود نور است.

می گردد. هورمون رشد از طریق پروتئینی به نام سوماتومدین C که در کبد ساخته می شود، اثر خود را بر بافت ها اعمال می نماید. افزایش سوماتومدین منجر به تحریک سوماتواستاتین از هیپوتالاموس می شود که این امر منجر به مهار ترشح هورمون رشد از هیپوفیز می گردد.غده هیپوفیز غده‌ای کوچک به‌اندازه یک نخود است. این غده در بخشی از استخوان جمجمه به نام ” زین ترکی” واقع شده است. زین ترکی استخوانی توخالی در قاعده جمجمه است که در زیر مغز و پشت پل بینی قرار گرفته است. اگرچه غده هیپوفیز یک غده واحد به نظر آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس
، اما در واقع دارای دو بخش مجزا است: غده هیپوفیز قدامی و غده هیپوفیز خلفی. غده هیپوفیز به هیپوتالاموس، بخشی از مغز که فعالیت آن را کنترل می‌کند، متصل شده است. قسمت قدامی غده هیپوفیز از سلول‌های ترشح کننده هورمون متشکل شده است، که توسط رگ‌های خونی بسیار کوتاه به مغز متصل می‌شود. غده هیپوفیز خلفی که در واقع بخشی از مغز محسوب می‌شود، به‌طور مستقیم هورمون‌ها را به جریان خون ترشح می‌کند.

جذب يون‌هاي کلسيم، منیزيم و فسفات در بدن منجر به رشد طولي و قطري استخوان‌ها مي‌شود. افزایش بیش از حد این هورمون در کودکی باعث ژیگانتیسم و بعد از بلوغ موجب آکرومگالی می گردد. همچنین کمبود این هورمون در کودکی منجر به نانیسم (کوتولگی) می شود. کاهش هورمون رشد در بزرگسالان سبب اختلال متابولیک همراه با افزایش چربی بدن، کاهش توده عضلانی، کاهش قدرت عضلانی، کاهش دانسیته استخوان، اختلالات دینامیک‏ لیپوپروتئین و کربوهیدرات و تغییر کارکرد کلیه و قلب می‏شود. هورمون آزاد کنننده هورمون رشد (GRH) که از هیپوتالاموس ترشح می شود منجر به تحریک آزادسازی این هورمون از هیپوفیزاين هورمون توسط سلول های بخش پیشین هیپوفیز ترشح مي‌شود و نقش مهمی در تنظیم رشد بر عهده دارد. هورمون رشد با افزایش سنتز پروتئین، افزایش تجزیه اسیدهای چرب در بافت چربی و افزایش میزان گلوکز خون نقش مهمی را در آنابولیسم بدن انجام می دهد. این هورمون همچنین با افزایش جذب يون‌هاي کلسيم، آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس و فسفات در بدن منجر به رشد طولي و قطري استخوان‌ها مي‌شود. افزایش بیش از حد این هورمون در کودکی باعث ژیگانتیسم و بعد از بلوغ موجب آکرومگالی می گردد. همچنین کمبود این هورمون در کودکی منجر به نانیسم (کوتولگی) می شود. کاهش هورمون رشد در بزرگسالان سبب اختلال متابولیک همراه با افزایش چربی بدن، کاهش توده عضلانی، کاهش قدرت عضلانی، کاهش دانسیته استخوان، اختلالات دینامیک‏ لیپوپروتئین و کربوهیدرات و تغییر کارکرد کلیه و قلب می‏شود. هورمون آزاد کنننده هورمون رشد (GRH) که از هیپوتالاموس ترشح می شود منجر به تحریک آزادسازی این هورمون از هیپوفیز
می گردد. هورمون رشد از طریق پروتئینی به نام سوماتومدین C که در کبد ساخته می شود، اثر خود را بر بافت ها اعمال می نماید. افزایش سوماتومدین منجر به تحریک سوماتواستاتین از هیپوتالاموس می شود که این امر منجر به مهار ترشح هورمون رشد از هیپوفیز می گردد.

به این ناحیه، ناحیه سوپراپتیک (Supraoptic) نیز می‌گویند. هسته‌های اصلی آن شامل هسته‌های Supraoptic و Paraventricular می‌باشد. چندین هسته کوچک دیگر نیز در ناحیه قدامی وجود دارند. هسته ناحیه قدامی بطور گسترده‌ای در ترشح هورمون‌های مختلف دخالت می‌کند. بسیاری از این هورمون‌ها برای تولید هورمون‌های اضافی با غده اضافی تعامل می‌کنند.

ناحیه قدامی هیپوتالاموس هم‌چنین به تنظیم دمای بدن از طریق عرق کردن کمک می‌کند. آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس ریتم شبانه‌روزی را نیز حفظ می‌کند. موارد گفته شده تغییرات فیزیکی و رفتاری است که در چرخه روزانه رخ می‌دهد. برای مثال بیدار ماندن در طول روز و خوابیدن در شب یک ریتم شبانه‌ روزی است که مربوط به وجود یا عدم وجود نور است.

می گردد. هورمون رشد از طریق پروتئینی به نام سوماتومدین C که در کبد ساخته می شود، اثر خود را بر بافت ها اعمال می نماید. افزایش سوماتومدین منجر به تحریک سوماتواستاتین از هیپوتالاموس می شود که این امر منجر به مهار ترشح هورمون رشد از هیپوفیز می گردد.غده هیپوفیز غده‌ای کوچک به‌اندازه یک نخود است. این غده در بخشی از استخوان جمجمه به نام ” زین ترکی” واقع شده است. زین ترکی استخوانی توخالی در قاعده جمجمه است که در زیر مغز و پشت پل بینی قرار گرفته است. اگرچه غده هیپوفیز یک غده واحد به نظر می‌رسد، اما در واقع آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس دو بخش مجزا است: غده هیپوفیز قدامی و غده هیپوفیز خلفی. غده هیپوفیز به هیپوتالاموس، بخشی از مغز که فعالیت آن را کنترل می‌کند، متصل شده است. قسمت قدامی غده هیپوفیز از سلول‌های ترشح کننده هورمون متشکل شده است، که آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموسآموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموسرگ‌های خونی بسیار کوتاه به مغز متصل می‌شود. غده هیپوفیز خلفی که در واقع بخشی از مغز محسوب می‌شود، به‌طور مستقیم هورمون‌ها را به جریان خون ترشح می‌کند.

به این ناحیه، ناحیه سوپراپتیک (Supraoptic) نیز می‌گویند. هسته‌های اصلی آن شامل هسته‌های Supraoptic و Paraventricular می‌باشد. چندین هسته کوچک دیگر نیز در ناحیه قدامی وجود دارند. هسته ناحیه قدامی بطور گسترده‌ای در ترشح هورمون‌های مختلف دخالت می‌کند. بسیاری از این هورمون‌ها برای تولید هورمون‌های اضافی با غده اضافی تعامل می‌کنند.

برای حفظ حالت هموستاز، هیپوتالاموس مسئول تولید یا کنترل بسیاری از هورمون‌ها در بدن است. هیپوتالاموس با غده هیپوفیز کار مي‌کند که سایر هورمون‌های مهم را تولید و به اطراف بدن می‌فرستد. هیپوتالاموس و غده هیپوفیز به همراه هم بسیاری از غدد را به نام سیستم غدد درون‌ریز که هورمون‌های بدن را تولید می‌کنند، کنترل می‌نمایند.

هورمون‌های ترشح شده توسط هیپوتالاموس عبارتند از:

• هورمون ضد ادرار (Antidiuretic) که ترشح آن میزان آب جذب شده از خون در کلیه را افزایش می‌دهد.
• هورمون آزادکننده کورتیکوتروپین (Corticotropin) که با همکاری غده هیپوفیز و غده فوق کلیه برای ترشح برخی استروئیدها به تنظیم متابولیسم و پاسخ ایمنی و هم‌چنین ایجاد استرس عاطفی کمک می‌کند. هیپوتالاموس به غده هیپوفیز برای تولید هورمونی بنام adrenocorticotropic یا ACTH سیگنال می‌دهد. این هورمون موجب تحریک تولید کورتیزول می‌شود که از مهم‌ترین هورمون‌های استرس‌زا است.
• هورمون آزادکننده گنادوتروپین (Gonadotropin) که به غده هیپوفیز دستور می‌دهد تا هورمون‌های آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس برای نگه‌داری اندام‌های جنسی در حالت فعال ترشح کند.
•  اکسی‌توسین (Oxytocin) هورمونی است که در چندین فعالیت رفتاری و عاطفی دخالت می‌کند مانند اعتماد، تحریک جنسی، شناخت و رفتار مادرانه. این هورمون هم‌چنین در سیستم تولید مثل نیز دخالت می‌کند مانند زایمان و شیردهی.
• هورمون‌های کنترل‌کننده پرولاکتین (Prolactin) که به غده هیپوفیز دستور شروع یا توقف تولید شیر مادر در مادران شیرده را می‌دهد.
• هورمون آزادکننده تیروتروپین (Thyrotropin) تیروئید را فعال می‌کند و در نتیجه آن، هورمون‌های تنظیم‌کننده متابولیسم، سطح انرژی و رشد آزاد می‌شود.

هیپوتالاموس هم‌چنین به طور مستقیم هورمون‌های رشد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این کار با دستور به غده هیپوفیز برای افزایش یا کاهش حضور این هورمون‌ها در بدن انجام می‌شود که هم برای بچه‌های در حال رشد و هم برای بزرگسالانی که رشدشان کامل شده ضروری است.

ناحیه قدامی هیپوتالاموس هم‌چنین به تنظیم دمای بدن از طریق عرق کردن کمک می‌کند. هم‌چنین ریتم شبانه‌روزی را نیز حفظ می‌کند. موارد گفته شده تغییرات فیزیکی و رفتاری است که در چرخه روزانه رخ می‌دهد. برای مثال بیدار ماندن در طول روز و خوابیدن در شب یک ریتم شبانه‌ روزی است که مربوط به وجود یا عدم وجود نور است.

برای حفظ حالت هموستاز، هیپوتالاموس مسئول تولید یا کنترل بسیاری از هورمون‌ها در بدن است. هیپوتالاموس با غده هیپوفیز کار مي‌کند که سایر هورمون‌های مهم را تولید و به اطراف بدن می‌فرستد. هیپوتالاموس و غده هیپوفیز به همراه هم بسیاری از غدد را به نام سیستم غدد درون‌ریز که هورمون‌های بدن را تولید می‌کنند، کنترل می‌نمایند.

هورمون‌های ترشح شده توسط هیپوتالاموس عبارتند از:

• هورمون ضد ادرار (Antidiuretic) که ترشح آن میزان آب جذب شده از خون در کلیه را افزایش می‌دهد.
• هورمون آزادکننده کورتیکوتروپین (Corticotropin) که با همکاری غده هیپوفیز و غده فوق کلیه برای ترشح برخی استروئیدها به تنظیم متابولیسم و پاسخ ایمنی و هم‌چنین ایجاد استرس عاطفی کمک می‌کند. هیپوتالاموس به غده هیپوفیز برای تولید هورمونی بنام adrenocorticotropic یا ACTH سیگنال می‌دهد. این هورمون آموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموسآموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموسآموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموسآموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموسآموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموسآموزش اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموستحریک تولید کورتیزول می‌شود که از مهم‌ترین هورمون‌های استرس‌زا است.
• هورمون آزادکننده گنادوتروپین (Gonadotropin) که به غده هیپوفیز دستور می‌دهد تا هورمون‌های بیش‌تری برای نگه‌داری اندام‌های جنسی در حالت فعال ترشح کند.
•  اکسی‌توسین (Oxytocin) هورمونی است که در چندین فعالیت رفتاری و عاطفی دخالت می‌کند مانند اعتماد، تحریک جنسی، شناخت و رفتار مادرانه. این هورمون هم‌چنین در سیستم تولید مثل نیز دخالت می‌کند مانند زایمان و شیردهی.
• هورمون‌های کنترل‌کننده پرولاکتین (Prolactin) که به غده هیپوفیز دستور شروع یا توقف تولید شیر مادر در مادران شیرده را می‌دهد.
• هورمون آزادکننده تیروتروپین (Thyrotropin) تیروئید را فعال می‌کند و در نتیجه آن، هورمون‌های تنظیم‌کننده متابولیسم، سطح انرژی و رشد آزاد می‌شود.

هیپوتالاموس هم‌چنین به طور مستقیم هورمون‌های رشد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این کار با دستور به غده هیپوفیز برای افزایش یا کاهش حضور این هورمون‌ها در بدن انجام می‌شود که هم برای بچه‌های در حال رشد و هم برای بزرگسالانی که رشدشان کامل شده ضروری است.

بخش پسین هیپوفیز

این بخش ساختمان غده‌اي ندارد، بلکه بخشي از دستگاه عصبي است که از يک‌سري آکسون تشکيل شده است. اجسام سلولي اين آکسون‌ها در هيپوتالاموس مغز قرار دارند. هورمون های آنتي ديورتيک و اکسی توسین در جسم سلولی نورون های هیپوتالاموس ساخته شده و از طریق آکسون ها به بخش خلفی هیپوفیز رسیده و همراه با پروتئین های نوروفیزین I و II در این بخش ذخیره و ترشح می شوند.

هورمون وازوپرسین یا آنتي ديورتيک (ADH)

هورمونی پپتیدی است که موجب بازجذب آب از لوله های دور کلیوی و احتباس ادرار در کلیه می شود. این هورمون همراه با نوروفیزین II در بخش پسین هیپوفیز ذخیره می شود. کمبود آن منجر به دیابت بی مزه می گردد.

هورمون اکسی توسین

هورمونی پپتیدی است که موجب انقباض عضلات صاف رحمی (تسهیل زایمان) و مجاری شیر (فوران شیر) می گردد. این هورمون همرا به نوروفیزین I در بخش پسین ذخیره می شود. گیرنده های اکسی توسین در رحم و غدد پستانی وجود دارد. پروژسترون موجب مهار ترشح اکسی توسین می گردد.

بخش پیشین هیپوفیز

این بخش بزرگترین قسمت آدنوهیپوفیز را تشکیل می‌دهد. هورمون های ترشح شده از این بخش Stimulating Hormones نامیده می شوند. و تحت تاثیر هورمون های آزاد کننده هیپوتالاموس هستند. این هورمون ها شامل هورمون رشد (GH)، هورمون محرک تیروئیدی (TSH)، هورمون محرک جسم زرد (LH)، هورمون محرک فولیکولی (FSH)، هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH) و پرولاکتین (Prolactin) می باشند.