آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC

اطلاعیه مهم

نحوه قیمت گذاری محصول

مدرسین/مدرس این اثر هیچ گونه مبلغی بابت حق التدریس این محتوا دریافت نکرده و کلیه هزینه های مربوط به حق التدریس به حساب موسسات خیریه طرف قرارداد و بورسیه تحصیلی دانشجویان نیازمند اختصاص می یابد. بخشی از قیمت فعلی، به منظور تامین هزینه های نشر و پشتیبانی سالیانه این محصول در سایت پزشک آموز تعیین گردیده است.

آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC

کروماتوگرافی (به انگلیسی: Chromatography) روشی است در علم شیمی برای جداسازی اجزای یک مخلوط با عبور دادن یک فاز متحرک از روی یک فاز ساکن.

دوره کروماتوگرافی لایه نازک TLC به مسائل مختلف در این حوزه می‌پردازد. امید است کاربران پزشک آموز پس از گذراندن این دوره، بتوانند بخش اعظمی از نیازهای خود را برآورد نمایند.

 

این دوره برای چه کسانی مفید است:

  • دانشجویان پزشکی
  • دانشجویان علوم پایه

 

برای دیدن ویدیو های بیشتر میتوانید به صفحه آموزه علمی ما سر بزنید.

معرفی دورهنمایش رایگان

دریافت ویدئو کروماتوگرافی لایه نازک TLC

32دقیقه
دیدگاهتان را با ما درمیان بگذارید
تعداد دیدگاه : 0
امتیاز کلی : 0.0
پیشنهاد شده توسط : 0 کاربر
بر اساس 0 دیدگاه
0
0
0
0
0

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

اولین نفری باشید که دیدگاهی را ارسال می کنید برای “آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شما شاید این را هم دوست داشته باشید

قیمت دوره

16,000 تومان

آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC دکتر محمدعلی ابراهیم زاده

آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC پرفسور محمد علی ابراهیم زاده

کروماتوگرافی (به انگلیسی: Chromatography) روشی آموزش کروماتوگرافی آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC لایه نازک TLC است در علم شیمی برای جداسازی اجزای یک مخلوط با عبور دادن یک فاز متحرک از روی یک فاز ساکن.

بعد از این‌که جداسازی به طور کامل انجام گرفت، هریک از ترکیبات جداسازی شده به صورت نقطه‌هایی ظاهر می‌شوند که به طور عمودی از یکدیگر جدا شده‌اند. هر نقطه شامل یک «ضریب بازداری» (Retention Factor) خواهد بود. ضریب بازداری در کروماتوگرافی لایه نازک برابر با فاصله طی شده یک ترکیب نسبت به کل فاصله پوشش داده شده توسط حلال است.

فاصله طی شده توسط حلال / فاصله طی شده توسط نمونه =

 

با توجه به این‌که ضریب بازداری برای هر ترکیب، عددی یکتا است، آموزش آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC کروماتوگرافی لایه نازک TLC می‌توان از آن بمنظور مشخص کردن ترکیبات مختلف استفاده کرد. زمانی که دو ترکیب را تحت شرایط یکسان مقایسه می‌کنیم، ترکیبی که

بزرگتری داشته باشد،‌ قطبیت کمتری دارد چراکه به فاز متحرک تمایلی ندارد. به طور مشابه آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC نیز ترکیبات قطبی، کمتری دارند. مقادیر

تحت تاثیر عوامل مختلفی هستند که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

انتخاب مناسب حلال را باید از جمله مهم‌ترین بخش‌های کروماتوگرافی لایه نازک برشمرد. البته این کار نیازمند کمی آزمون و خطا است. همانند انتخاب فاز ساکن، در انتخاب فاز متحرک نیز باید خواص شیمیایی آنالیت را در نظر بگیرید. برای شروع می‌توان از نسبت ۱ به ۱ هگزان اتیل استات استفاده کرد. تغییر این نسبت بر میزان تاثیر بسیاری دارد. مقادیر

از صفر تا ۱ تغییر می‌کنند و عدد صفر نشان‌دهنده آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC قطبیت بسیار پایین حلال است و عدد ۱، قطبیت بسیار بالا را در حلال (فاز متحرک) نشان می‌دهد.

در زمان انجام آزمایش نباید مقادیر ۰ و ۱ بدست بیاید آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC چراکه ترکیبات مواد مورد آزمایش، قطبیت‌های متفاوتی دارند. اگر به عدد صفر رسیدید باید قطبیت حلال را افزایش دهید چراکه نمونه مورد آزمایش، حرکتی ندارد و به فاز ساکن چسبیده است. به طور مشابه، اگر به عدد ۱ رسیدید باید قطبیت حلال را کاهش دهید زیرا در این حلال، نمونه مورد نظر قابلیت جداسازی ندارد.

اگر بدانید یکی از اجزای محلوط در حلال احلال‌پذیر است و دیگری قابلیت انحلال ندارد، جداسازی خوبی خواهید داشت. این‌که با چه سرعتی این جداسازی انجام بگیرد و ترکیبات به سمت بالای صفحه حرکت کنند به دو عامل زیر وابسته است:

  • اگر ترکیب مورد نظر در حلال انحلال‌پذیر باشد، در صفحه TLC بالا خواهد رفت.
  • اگر ترکیب، به فاز ساکن تمایل داشته باشید، به آن می‌چسبد و در آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC این حالت، حرکتی کند خواهد داشت یا بدون حرکت خواهد بود.

اسیدها، بازها و ترکیبات شدیدا قطبی به طور آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC معمول به جای لکه (نقطه)، در حلال‌های خنثی رگه بر جای می‌گذارند. رگه‌ها کار محاسبه ضریب بازداری را دشوار و در برخی موارد با سایر لکه‌ها تداخل می‌کنند.

مخلوط های مفید در کروماتوگرافی لایه نازک

برای جداسازی ترکیبات بازی قوی، مخلوطی از ۱۰ درصد

در متانول تهیه و سپس مخلوط ۱ تا ۱۰ درصد در دی‌کلرومتان تهیه کنید. مخلوط‌های ۱۰ درصد متانول یا کمتر در دی‌کلرومتان را می‌توان برای جداسازی ترکیبات قطبی به کار برد.

در ادامه قصد داریم نحوه آماده‌سازی کروماتوگرام یا صفحه کروماتوگرافی را شرح دهیم. این کار به طور معمول نیازمند این است که یک ظرف نیز آماده کنید. می‌توان برای این کار از یک شیشه مربا استفاده کرد یا این‌که تجهیزات مخصوص کروماتوگرافی لایه نازک را به کار برد. این ظرف باید مقادیر کافی از حلال را در خود داشته باشد به گونه‌ای که ته ظرف پر شود. علاوه بر این باید یک کاغذ صافی نیز در اختیار داشته باشیم تا اتمسفر را به کمک بخارات حلال، اشباع کنیم. در نهایت برای جلوگیری از تبخیر شدن باید از یک درب در بالای ظرف کمک بگیریم.

صفحه کروماتوگرافی را به مقدار مورد نیاز برش دهید و با استفاده آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC از یک مداد، خط مستقیمی در فاصله یک سانتی‌متری از پایین صفحه رسم کنید. سپس به کمک پیپت TLC،‌ نقاطی از آنالیت را به مقدار کافی بر روی خط قرار دهید. برای این کار می‌توانید از یک نور UV کمک بگیرید تا نقاط به خوبی دیده شوند. اگر نقاط (لکه‌ها) قابل رویت نبودند، نمونه بیشتری را باید بر روی خط قرار دهید. اگر محلول استانداردی در اختیار داشتید برای مقایسه می‌توانید این نمونه را نیز در کنار نمونه مورد آزمایش خود قرار دهید تا تغییرات آن‌‌ها را با یکدیگر مقایسه کنید.

صفحه را تا حد امکان به صورت صاف در شیشه قرار دهید به گونه‌ای که به دیواره شیشه تکیه داده شده باشد. توجه داشته باشید به هنگام قرار دادن صفحه در ظرف، حلال نباید از خط رسم شده بالاتر باشد بلکه نیروی مویینگی باید حلال را به طرف بالا بکشد. همچنین نباید اجازه دهید که حلال تا انتهای صفحه بالا بیاید. در انتهای کار، به محض خارج کردن صفحه کروماتوگرافی، با استفاده از یک مداد، خطی در محل جبهه حلال رسم کنید. با استفاده از نور UV، دایره‌ای به کمک مداد در اطراف لکه‌های ایجاد شده بکشید.

کروماتوگرافی لایه نازک روش بسیار ارزان‌قیمت آموزش کروماتوگرافی  آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLCلایه نازک TLC و ساده‌ای است و دانش‌آموزان و دانشجویان می‌توانند از اصول اولیه آن برای فهم دقیق کروماتوگرافی استفاده کنند. همچنین، مواد و دستگاه‌های لازم برای انجام این روش، بسیار ساده و ابتدایی هستند. در نتیجه، زمانی‌که بهترین نوع حلال مشخص شد، می‌توان از آن در سایر روش‌ها همچون HPLC بهره برد.

تا زمانی که فاز متحرک بتواند نتایج قابل قبولی ارائه کند، بیش از ۱ ترکیب را می‌توان برای جداسازی مورد استفاده قرار داد. همچنین، به راحتی می‌توان حلال را تعویض و نتایج را با یکدیگر مقایسه کرد. برای بررسی میزان خلوص مواد نیز می‌توان از کروماتوگرافی لایه نازک کمک گرفت.

طیفسنجی مادون قرمز)IR Spectroscopy(
در این مقاله به بررسی روش طیف سنجی مادون قرمز(Infrared)خواهیم پرداخت.این روش
طیف سنجی کاربرد گسترده ای در اندازه گیری های کیفی و کمی گونه آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC های مولکولی مختلف
دارد.طیف مادون قرمز که در گستره اعداد موجی۱۲۸۰۰۱۰cm-1 (یا طول موجم های۰٫۷۸
۱۰۰۰μm)قرار دارد را می توان به سه ناحیه مادون قرمز نزدیک(Near-IR)، مادون قرمز
میانه(Middle-IR)و مادون قرمز دور(Far-IR)تقسیم نمود.گسترده ترین کاربردهای طیف
مادون قرمز به ناحیه طیفی۴۰۰۰۶۷۰cm-1مربوط بوده است، که در گستره مادون قرمز
میانه قرار دارد.با توجه به تفاوت قابل توجه روش های مبتنی بر سه ناحیه طیفی مادون قرمز و
همچنین اهمیت بیشتر مادون قرمز میانه، توضیحات ارائه شده مربوط به بررسی این بخش از
طیف مادون قرمز خواهد بود.
۱.مقدمه
کاربردهای تجزیه ای مبتنی بر روش مادونقرمز(Infrared-IR)بر پایه جذب
(Absorption)یا بازتابش(Reflection)امواج الکترومغناطیس در ناحیه طیفی  آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC مادون قرمز
می باشد.این روش یکی از مهمترین و متداولترین تکنیک های طیف سنجی جهت شناسایی و
اندازه گیری گونه های مولکولی مختلف می باشد.طیف های مادون قرمز آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC اطلاعات زیادی درباره
ساختار ترکیب های آنالیز شده در اختیار ما قرار می دهند.در نتیجه این امر، طیف سنجی مادون
قرمز بیشتر از هر کاربرد دیگر خود در زمینه شناسایی گونه های مولکولی)مخصوصا گونه های
آلی(با استفاده از گروه های عاملی(Functional Groups)آنها کاربرد پیدا کرده است.به
عبارت دیگر، این نوع طیف سنجی می تواند گروه های عاملی مختلف موجود بر روی ترکیبات
مولکولی شناسایی کرده و در نتیجه ساختار احتمالی ترکیبات را برای ما به ارمغان آورد.
در شیمی به مجموعه های معینی از اتم ها که در کنار یکدیگر قرار گرفته اند و موجب بروز
خواص شیمیایی و فیزیکی خاصی برای مولکول های حاوی این گروه آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC ها می شوند، گروه های
عاملی می گویند.به عنوان مثال گروهCOOHرا به عنوان گروه عاملی آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC اسید کربوکسیلیک، پیوند
C=Cرا به عنوان گروه عاملی آلکن و گروهC-O-Hرا به عنوان گروه عاملی الکل می شناسندآموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC.
به طور معمول مولکول های حاوی یک گروه عاملی مشخص در یک واکنش شیمیایی مشخص

در مقابل مزایای بسیار این روش، صفحات کروماتوگرافی لایه نازک برای جداسازی در طول‌های زیاد مناسب نیستند. همچنین، موارد محدودی به کمک این روش قابل شناسایی هستند. با توجه به اینکه کروماتوگرافی لایه نازک در فضای باز انجام می‌گیرند، عواملی همچون رطوبت و دما بر نتیجه نهایی تاثیرگذار خواهند بود.

 

نمونه‌ها را به کمک پیپت‌های شیشه‌ای کوچک بر روی صفحه قرار می‌دهند. این لوله‌های مویین باید به اندازه‌ای باریک باشند تا نمونه را به صورت نقطه‌ای اضافه کنند اما این باریک بودن نباید به شکلی باشد که مانع از اضافه کردن آنالیت به مقدار کافی شود.

  • ضخامت لایه
  • مرطوب بودن صفحه TLC
  • دما
  • عمق فاز متحرک
  • جنس لایه (صفحه TLC)
  • مقدار نمونه
  • نوع حلال

دوره کروماتوگرافی لایه نازک TLC به مسائل مختلف آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC در این حوزه می‌پردازد. امید است کاربران پزشک آموز پس از گذراندن این دوره، بتوانند بخش اعظمی از نیازهای خود را برآورد نمایند.

 

دانلود دوره کروماتوگرافی لایه نازک TLC پزشک آموز

دانلود دوره کروماتوگرافی پزشک آموز

دانلود فیلم آموزشی کروماتوگرافی لایه نازک TLC

دانلود فیلم آموزشی کروماتوگرافی لایه نازک TLC پزشک آموز

آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC

آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC

 

دانلود ویدیو آموزشی کروماتوگرافی لایه نازک TLC پزشک آموز آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC

دانلود ویدئو آموزشی کروماتوگرافی لایه نازک TLC پزشک آموز آموزش کروماتوگرافی لایه نازک TLC

این دوره برای چه کسانی مفید است:

  • دانشجویان پزشکی
  • دانشجویان علوم پایه

 

کروماتوگرافی (به انگلیسی: Chromatography) روشی است در علم شیمی برای جداسازی اجزای یک مخلوط با عبور دادن یک فاز متحرک از روی یک فاز ساکن.

بعد از این‌که جداسازی به طور کامل انجام گرفت، هریک از ترکیبات جداسازی شده به صورت نقطه‌هایی ظاهر می‌شوند که به طور عمودی از یکدیگر جدا شده‌اند. هر نقطه شامل یک «ضریب بازداری» (Retention Factor) خواهد بود. ضریب بازداری در کروماتوگرافی لایه نازک برابر با فاصله طی شده یک ترکیب نسبت به کل فاصله پوشش داده شده توسط حلال است.

فاصله طی شده توسط حلال / فاصله طی شده توسط نمونه =

 

با توجه به این‌که ضریب بازداری برای هر ترکیب، عددی یکتا است، می‌توان از آن بمنظور مشخص کردن ترکیبات مختلف استفاده کرد. زمانی که دو ترکیب را تحت شرایط یکسان مقایسه می‌کنیم، ترکیبی که

بزرگتری داشته باشد،‌ قطبیت کمتری دارد چراکه به فاز متحرک تمایلی ندارد. به طور مشابه نیز ترکیبات قطبی، کمتری دارند. مقادیر

تحت تاثیر عوامل مختلفی هستند که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

انتخاب مناسب حلال را باید از جمله مهم‌ترین بخش‌های کروماتوگرافی لایه نازک برشمرد. البته این کار نیازمند کمی آزمون و خطا است. همانند انتخاب فاز ساکن، در انتخاب فاز متحرک نیز باید خواص شیمیایی آنالیت را در نظر بگیرید. برای شروع می‌توان از نسبت ۱ به ۱ هگزان اتیل استات استفاده کرد. تغییر این نسبت بر میزان تاثیر بسیاری دارد. مقادیر

از صفر تا ۱ تغییر می‌کنند و عدد صفر نشان‌دهنده قطبیت بسیار پایین حلال است و عدد ۱، قطبیت بسیار بالا را در حلال (فاز متحرک) نشان می‌دهد.

در زمان انجام آزمایش نباید مقادیر ۰ و ۱ بدست بیاید چراکه ترکیبات مواد مورد آزمایش، قطبیت‌های متفاوتی دارند. اگر به عدد صفر رسیدید باید قطبیت حلال را افزایش دهید چراکه نمونه مورد آزمایش، حرکتی ندارد و به فاز ساکن چسبیده است. به طور مشابه، اگر به عدد ۱ رسیدید باید قطبیت حلال را کاهش دهید زیرا در این حلال، نمونه مورد نظر قابلیت جداسازی ندارد.

اگر بدانید یکی از اجزای محلوط در حلال احلال‌پذیر است و دیگری قابلیت انحلال ندارد، جداسازی خوبی خواهید داشت. این‌که با چه سرعتی این جداسازی انجام بگیرد و ترکیبات به سمت بالای صفحه حرکت کنند به دو عامل زیر وابسته است:

  • اگر ترکیب مورد نظر در حلال انحلال‌پذیر باشد، در صفحه TLC بالا خواهد رفت.
  • اگر ترکیب، به فاز ساکن تمایل داشته باشید، به آن می‌چسبد و در این حالت، حرکتی کند خواهد داشت یا بدون حرکت خواهد بود.

اسیدها، بازها و ترکیبات شدیدا قطبی به طور معمول به جای لکه (نقطه)، در حلال‌های خنثی رگه بر جای می‌گذارند. رگه‌ها کار محاسبه ضریب بازداری را دشوار و در برخی موارد با سایر لکه‌ها تداخل می‌کنند.

مخلوط های مفید در کروماتوگرافی لایه نازک

برای جداسازی ترکیبات بازی قوی، مخلوطی از ۱۰ درصد

در متانول تهیه و سپس مخلوط ۱ تا ۱۰ درصد در دی‌کلرومتان تهیه کنید. مخلوط‌های ۱۰ درصد متانول یا کمتر در دی‌کلرومتان را می‌توان برای جداسازی ترکیبات قطبی به کار برد.

در ادامه قصد داریم نحوه آماده‌سازی کروماتوگرام یا صفحه کروماتوگرافی را شرح دهیم. این کار به طور معمول نیازمند این است که یک ظرف نیز آماده کنید. می‌توان برای این کار از یک شیشه مربا استفاده کرد یا این‌که تجهیزات مخصوص کروماتوگرافی لایه نازک را به کار برد. این ظرف باید مقادیر کافی از حلال را در خود داشته باشد به گونه‌ای که ته ظرف پر شود. علاوه بر این باید یک کاغذ صافی نیز در اختیار داشته باشیم تا اتمسفر را به کمک بخارات حلال، اشباع کنیم. در نهایت برای جلوگیری از تبخیر شدن باید از یک درب در بالای ظرف کمک بگیریم.

صفحه کروماتوگرافی را به مقدار مورد نیاز برش دهید و با استفاده از یک مداد، خط مستقیمی در فاصله یک سانتی‌متری از پایین صفحه رسم کنید. سپس به کمک پیپت TLC،‌ نقاطی از آنالیت را به مقدار کافی بر روی خط قرار دهید. برای این کار می‌توانید از یک نور UV کمک بگیرید تا نقاط به خوبی دیده شوند. اگر نقاط (لکه‌ها) قابل رویت نبودند، نمونه بیشتری را باید بر روی خط قرار دهید. اگر محلول استانداردی در اختیار داشتید برای مقایسه می‌توانید این نمونه را نیز در کنار نمونه مورد آزمایش خود قرار دهید تا تغییرات آن‌‌ها را با یکدیگر مقایسه کنید.

صفحه را تا حد امکان به صورت صاف در شیشه قرار دهید به گونه‌ای که به دیواره شیشه تکیه داده شده باشد. توجه داشته باشید به هنگام قرار دادن صفحه در ظرف، حلال نباید از خط رسم شده بالاتر باشد بلکه نیروی مویینگی باید حلال را به طرف بالا بکشد. همچنین نباید اجازه دهید که حلال تا انتهای صفحه بالا بیاید. در انتهای کار، به محض خارج کردن صفحه کروماتوگرافی، با استفاده از یک مداد، خطی در محل جبهه حلال رسم کنید. با استفاده از نور UV، دایره‌ای به کمک مداد در اطراف لکه‌های ایجاد شده بکشید.

کروماتوگرافی لایه نازک روش بسیار ارزان‌قیمت و ساده‌ای است و دانش‌آموزان و دانشجویان می‌توانند از اصول اولیه آن برای فهم دقیق کروماتوگرافی استفاده کنند. همچنین، مواد و دستگاه‌های لازم برای انجام این روش، بسیار ساده و ابتدایی هستند. در نتیجه، زمانی‌که بهترین نوع حلال مشخص شد، می‌توان از آن در سایر روش‌ها همچون HPLC بهره برد.

تا زمانی که فاز متحرک بتواند نتایج قابل قبولی ارائه کند، بیش از ۱ ترکیب را می‌توان برای جداسازی مورد استفاده قرار داد. همچنین، به راحتی می‌توان حلال را تعویض و نتایج را با یکدیگر مقایسه کرد. برای بررسی میزان خلوص مواد نیز می‌توان از کروماتوگرافی لایه نازک کمک گرفت.

طیفسنجی مادون قرمز)IR Spectroscopy(
در این مقاله به بررسی روش طیف سنجی مادون قرمز(Infrared)خواهیم پرداخت.این روش
طیف سنجی کاربرد گسترده ای در اندازه گیری های کیفی و کمی گونه های مولکولی مختلف
دارد.طیف مادون قرمز که در گستره اعداد موجی۱۲۸۰۰۱۰cm-1 (یا طول موجم های۰٫۷۸
۱۰۰۰μm)قرار دارد را می توان به سه ناحیه مادون قرمز نزدیک(Near-IR)، مادون قرمز
میانه(Middle-IR)و مادون قرمز دور(Far-IR)تقسیم نمود.گسترده ترین کاربردهای طیف
مادون قرمز به ناحیه طیفی۴۰۰۰۶۷۰cm-1مربوط بوده است، که در گستره مادون قرمز
میانه قرار دارد.با توجه به تفاوت قابل توجه روش های مبتنی بر سه ناحیه طیفی مادون قرمز و
همچنین اهمیت بیشتر مادون قرمز میانه، توضیحات ارائه شده مربوط به بررسی این بخش از
طیف مادون قرمز خواهد بود.
۱.مقدمه
کاربردهای تجزیه ای مبتنی بر روش مادونقرمز(Infrared-IR)بر پایه جذب
(Absorption)یا بازتابش(Reflection)امواج الکترومغناطیس در ناحیه طیفی مادون قرمز
می باشد.این روش یکی از مهمترین و متداولترین تکنیک های طیف سنجی جهت شناسایی و
اندازه گیری گونه های مولکولی مختلف می باشد.طیف های مادون قرمز اطلاعات زیادی درباره
ساختار ترکیب های آنالیز شده در اختیار ما قرار می دهند.در نتیجه این امر، طیف سنجی مادون
قرمز بیشتر از هر کاربرد دیگر خود در زمینه شناسایی گونه های مولکولی)مخصوصا گونه های
آلی(با استفاده از گروه های عاملی(Functional Groups)آنها کاربرد پیدا کرده است.به
عبارت دیگر، این نوع طیف سنجی می تواند گروه های عاملی مختلف موجود بر روی ترکیبات
مولکولی شناسایی کرده و در نتیجه ساختار احتمالی ترکیبات را برای ما به ارمغان آورد.
در شیمی به مجموعه های معینی از اتم ها که در کنار یکدیگر قرار گرفته اند و موجب بروز
خواص شیمیایی و فیزیکی خاصی برای مولکول های حاوی این گروه ها می شوند، گروه های
عاملی می گویند.به عنوان مثال گروهCOOHرا به عنوان گروه عاملی اسید کربوکسیلیک، پیوند
C=Cرا به عنوان گروه عاملی آلکن و گروهC-O-Hرا به عنوان گروه عاملی الکل می شناسند.
به طور معمول مولکول های حاوی یک گروه عاملی مشخص در یک واکنش شیمیایی مشخص

در مقابل مزایای بسیار این روش، صفحات کروماتوگرافی لایه نازک برای جداسازی در طول‌های زیاد مناسب نیستند. همچنین، موارد محدودی به کمک این روش قابل شناسایی هستند. با توجه به اینکه کروماتوگرافی لایه نازک در فضای باز انجام می‌گیرند، عواملی همچون رطوبت و دما بر نتیجه نهایی تاثیرگذار خواهند بود.

 

نمونه‌ها را به کمک پیپت‌های شیشه‌ای کوچک بر روی صفحه قرار می‌دهند. این لوله‌های مویین باید به اندازه‌ای باریک باشند تا نمونه را به صورت نقطه‌ای اضافه کنند اما این باریک بودن نباید به شکلی باشد که مانع از اضافه کردن آنالیت به مقدار کافی شود.

  • ضخامت لایه
  • مرطوب بودن صفحه TLC
  • دما
  • عمق فاز متحرک
  • جنس لایه (صفحه TLC)
  • مقدار نمونه
  • نوع حلال

دوره کروماتوگرافی لایه نازک TLC به مسائل مختلف در این حوزه می‌پردازد. امید است کاربران پزشک آموز پس از گذراندن این دوره، بتوانند بخش اعظمی از نیازهای خود را برآورد نمایند.

 

دانلود دوره کروماتوگرافی لایه نازک TLC پزشک آموز

دانلود دوره کروماتوگرافی پزشک آموز

دانلود فیلم آموزشی کروماتوگرافی لایه نازک TLC

دانلود فیلم آموزشی کروماتوگرافی لایه نازک TLC پزشک آموز

 

دانلود ویدیو آموزشی کروماتوگرافی لایه نازک TLC پزشک آموز

دانلود ویدئو آموزشی کروماتوگرافی لایه نازک TLC پزشک آموز

این دوره برای چه کسانی مفید است:

  • دانشجویان پزشکی
  • دانشجویان علوم پایه

 

تعداد
امتیازی ثبت نشده است
سطح آموزش پیشرفته
مدت دوره: 00:32ساعتتعداد بازدید: 851
نوع فایل

ویدئو

قوانین و مزایای استفاده
  • دسترسی به فایل محصول به صورت مادام‌العمر
  • تضمین کیفیت آموزش ها
  • فعال‌سازی آنی لینک دانلود، پس از ثبت سفارش
  • پزشک آموز هیچ مسئولیتی در قبال محتوای به اشتراک گذاشته شده نخواهد داشت.
مدرس

پرفسور محمدعلی ابراهیم زاده

دکترای تخصصی (PhD) داروسازی
استاد شیمی دارویی
قیمت دوره

16,000 تومان

تعداد