دانلود پی دی اف ( pdf ) جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا د.ع.پ مشهد

دانلود پی دی اف ( pdf ) جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا د.ع.پ مشهد

دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا

پیش از آن‌که بخواهیم در مورد این آزمایش صحبت کنیم، ابتدا باید کمی درباره ویروسی صحبت کنیم که شما را مجبور می‌کند تا برای درمان، آزمایش آنتی ژن اولیه (EA) بدهید. ویروس اپشتین بار یکی از رایج‌ترین ویروس‌ها است، که مردم زیادی تا سن ۴۰ سالگی حداقل یک بار در معرض آن قرار گرفته‌اند.البته شاید عوارض دیگری مثل مشکلات قلبی و تاثیرات منفی بر سیستم عصبی را نیز شامل شود، ولی با این حال خیلی رایج نیستند و در موارد نادر رخ می‌دهند. این علائم به طور معمول پس از چند ماه برطرف می‌شوند، اما EBV تا پایان عمر در بدن فرد به‌طور خاموش خواهد ماند. البته جواب آزمایش آنتی ژن اولیه (EA) می‌تواند مثبت یا منفی باشد. وجود این آنتی بادی نشان می‌دهد که ویروس اپشتین بار به طور فعال در حال تکثیر است. ولی به طور کلی، این آنتی بادی فقط در حین ویروس فعال، مثل بیماران مبتلا به مونونوکلئوز عفونی قابل تشخیص است. مطالعات بالینی نشان می‌دهند که در بیمارانی که مبتلا به عفونت ویروس اپشتین بار مزمن فعال یا مجددا فعال هستند، معمولا سطح بالاتری از آنتی ژن IgG را دارند.
آنتی بادی IgG ویژه آنتی ژن اولیه EA، اغلب در بیماران مبتلا به سرطان نازوفارنکس یافت می‌شود. از بیمارانی که به تیپ ۲ یا ۳ این سرطان مبتلا هستند، به ترتیب ۹۴٪ و ۸۳٪ آن‌ها پاسخ مثبتی به آنتی بادی نشان می‌دهند. به‌علاوه، فقط ۳۵٪ بیماران با NPC نوع ۱، دارای پاسخ مثبت هستند.

در بسیاری از افراد، میزان آنتی بادی اولیه‌ قابلِ تشخیص، نشانگر عفونت فعالی است که در آن ویروس به طور فعال تکثیر می‌شود. این حالت معمولا در هنگام عفونت اولیه اتفاق می‌افتد، اما آنتی بادی های EA در صورت عفونت پنهانی که دوباره فعال شده است نیز قابل تشخیص هستند. با این حال در ۲۰٪ از افراد، آنتی بادی هایِ EA برای سال‌ها قابل شناسایی خواهند بود، حتی اگر ویروس فعال نباشد.

این آزمایش معمولا هنگامی انجام می‌شود که فرد از آزمایش‌های دیگر اپشتین بار، نتایج غیرقطعی گرفته باشد. ولی وقتی علائم مربوط به ویروس هنوز هم وجود دارند، حتما باید آزمایش آنتی ژن اولیه (EA) انجام شود. آزمایش معمولا به خودی‌خود به عنوان غربالگری اولیه انجام نمی‌شود، زیرا برای پزشک سخت است که فقط بر اساس نتایج این آزمایش ویروس را تشخیص دهید.

بنابراین نتایج آزمایش آنتی بادی‌های آنتی‌ژن هسته‌ای، می‌تواند به‌طور همزمان با آزمایش آنتی ژن اولیه انجام شود تا به تشخیص دقیق‌تر کمک کند. نتیجه آزمایش آنتی ژن اولیه (EA) معمولا ۲-۳ روز کاری مشخص می‌شود. البته این به آزمایشگاه مورد نظر بستگی دارد و باید ببینید که آن‌ها با توجه به تجهیزاتشان چند روزه این جواب را مشخص می‌کنند.

دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا

پیش از آن‌که بخواهیم در مورد این آزمایش صحبت کنیم، ابتدا باید کمی درباره ویروسی صحبت کنیم که شما را مجبور می‌کند تا برای درمان، آزمایش آنتی ژن اولیه (EA) بدهید. ویروس اپشتین بار یکی از رایج‌ترین ویروس‌ها است، که مردم زیادی تا سن ۴۰ سالگی حداقل یک بار در معرض آن قرار گرفته‌اند.البته شاید عوارض دیگری مثل مشکلات قلبی و تاثیرات منفی بر سیستم عصبی را نیز شامل شود، ولی با این حال خیلی رایج نیستند و در موارد نادر رخ می‌دهند. این علائم به طور معمول پس از چند ماه برطرف می‌شوند، اما EBV تا پایان عمر در بدن فرد به‌طور خاموش خواهد ماند. البته جواب آزمایش آنتی ژن اولیه (EA) می‌تواند مثبت یا منفی باشد. وجود این آنتی بادی نشان می‌دهد که ویروس اپشتین بار به طور فعال در حال تکثیر است. ولی به طور کلی، این آنتی بادی فقط در حین ویروس فعال، مثل بیماران مبتلا به مونونوکلئوز عفونی قابل تشخیص است. مطالعات بالینی دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا   نشان می‌دهند که در بیمارانی که مبتلا به عفونت ویروس اپشتین بار مزمن فعال یا مجددا فعال هستند، معمولا سطح بالاتری از آنتی ژن IgG را دارند.
آنتی بادی IgG ویژه آنتی ژن اولیه EA، اغلب در بیماران مبتلا به سرطان نازوفارنکس یافت می‌شود. از بیمارانی که به تیپ ۲ یا ۳ این سرطان مبتلا هستند، به ترتیب ۹۴٪ و ۸۳٪ آن‌ها پاسخ مثبتی به آنتی بادی نشان می‌دهند. به‌علاوه، فقط ۳۵٪ بیماران با NPC نوع ۱، دارای پاسخ مثبت هستند.

در بسیاری از افراد، میزان آنتی بادی اولیه‌ قابلِ تشخیص، نشانگر عفونت فعالی است که در آن ویروس به طور فعال تکثیر می‌شود. این حالت معمولا در هنگام عفونت اولیه اتفاق می‌افتد، اما آنتی بادی های EA در صورت عفونت پنهانی که دوباره فعال شده است نیز قابل تشخیص هستند. با این حال در ۲۰٪ از افراد، آنتی بادی هایِ EA برای سال‌ها قابل شناسایی خواهند بود، حتی اگر ویروس فعال نباشد.

این آزمایش معمولا هنگامی انجام می‌شود که فرد از آزمایش‌های دیگر اپشتین بار، نتایج غیرقطعی گرفته باشد. ولی وقتی علائم مربوط به ویروس هنوز هم وجود دارند، حتما باید آزمایش آنتی ژن اولیه (EA) انجام شود. آزمایش معمولا به خودی‌خود به عنوان غربالگری اولیه انجام نمی‌شود، زیرا برای پزشک سخت است که فقط بر اساس نتایج این آزمایش ویروس را تشخیص دهید.

بنابراین نتایج آزمایش آنتی بادی‌های آنتی‌ژن هسته‌ای، می‌تواند به‌طور همزمان با آزمایش آنتی ژن اولیه انجام شود تا به تشخیص دقیق‌تر کمک کند. نتیجه آزمایش آنتی ژن اولیه (EA) معمولا ۲-۳ روز کاری مشخص می‌شود. البته این به آزمایشگاه مورد نظر بستگی دارد و باید ببینید که آن‌ها با توجه به تجهیزاتشان چند روزه این جواب را مشخص می‌کنند.

آنتی بادی های اولیه، معمولا حدود ۴ هفته پس از عفونت، قابل تشخیص هستند و پس از ۳-۶ ماه از بین می‌روند. در برخی از افراد، این آنتی بادی‌ها ممکن است سال‌ها قابل تشخیص باشند، حتی اگر سالم باشند.

عال شدن مجدد دوره‌ای ویروس ممکن است رخ دهد، اما معمولا علائم یا بیماری ایجاد نمی‌کند. EBV به طور معمول از طریق تماس با بزاق فرد آلوده منتشر می‌شود. برخی از افراد قادر به انتقال ویروس در طول زندگی خود هستند.
بسیاری از افراد در دوران کودکی به این ویروس آلوده می‌شوند. عفونت اپشتین بار در کودکان معمولا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا ر علائمی ایجاد نمی‌کند، یا علائم آن از سایر بیماری‌های خفیف کودکی قابل تشخیص نیست. معمولا نوجوانان یا بزرگسالان، طی دو تا چهار هفته بهبود می‌یابند. با این حال برخی از افراد ممکن است برای چندین هفته یا حتی ماه‌ها احساس خستگی کنند.
بعد از ابتلا به عفونت، ویروس در بدن شما پنهان (غیرفعال) می‌شود. در برخی موارد ممکن است ویروس دوباره فعال شود. این همیشه باعث بروز علائم نمی‌شود، اما اگر ویروس در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند دوباره فعال شود، علائم آن‌ها بیشتر می‌شود.

آنتی بادی های اولیه، معمولا حدود ۴ هفته پس از عفونت، قابل تشخیص هستند و پس از ۳-۶ ماه از بین می‌روند. در برخی از افراد، این آنتی بادی‌ها ممکن است سال‌ها قابل تشخیص باشند، حتی اگر سالم باشند.

عال شدن مجدد دوره‌ای ویروس ممکن است رخ دهد، اما معمولا علائم یا بیماری ایجاد نمی‌کند. EBV به طور معمول از طریق تماس با بزاق فرد آلوده منتشر می‌شود. برخی از افراد قادر به انتقال ویروس در طول زندگی خود هستند.
بسیاری از افراد در دوران کودکی به این ویروس آلوده می‌شوند. عفونت اپشتین بار در کودکان معمولا علائمی ایجاد نمی‌کند، یا علائم آن از سایر بیماری‌های خفیف کودکی قابل تشخیص نیست. معمولا نوجوانان یا بزرگسالان، طی دو تا چهار هفته بهبود می‌یابند. با این حال برخی از افراد ممکن است برای چندین هفته یا حتی ماه‌ها احساس خستگی کنند.

پیش از آن‌که بخواهیم در مورد این آزمایش صحبت کنیم، ابتدا باید کمی درباره ویروسی صحبت کنیم که شما را مجبور می‌کند تا برای درمان، آزمایش آنتی ژن اولیه (EA) بدهید. ویروس اپشتین بار یکی از رایج‌ترین ویروس‌ها است، که مردم زیادی تا سن ۴۰ سالگی حداقل یک بار در معرض آن قرار گرفته‌اند.البته شاید عوارض دیگری مثل مشکلات قلبی و تاثیرات منفی بر سیستم عصبی را نیز شامل شود، ولی با این حال خیلی رایج نیستند و در موارد نادر رخ می‌دهند. این علائم به طور معمول پس از چند ماه برطرف می‌شوند، اما EBV تا پایان عمر در بدن فرد به‌طور خاموش خواهد ماند. البته جواب آزمایش آنتی ژن اولیه (EA) می‌تواند مثبت یا منفی باشد. وجود این آنتی بادی نشان می‌دهد که ویروس اپشتین بار به طور فعال در حال تکثیر است. ولی به طور کلی، این آنتی بادی فقط در حین ویروس فعال، مثل بیماران مبتلا به مونونوکلئوز عفونی قابل تشخیص است. مطالعات بالینی نشان می‌دهند که در بیمارانی که مبتلا به عفونت ویروس اپشتین بار مزمن فعال یا مجددا فعال هستند، معمولا سطح بالاتری از آنتی ژن IgG را دارند.
آنتی بادی IgG ویژه آنتی ژن اولیه EA، اغلب در بیماران مبتلا به سرطان نازوفارنکس یافت می‌شود. از بیمارانی که به تیپ ۲ یا ۳ این سرطان مبتلا هستند، به ترتیب ۹۴٪ و ۸۳٪ آن‌ها پاسخ مثبتی به آنتی بادی نشان می‌دهند. به‌علاوه، فقط ۳۵٪ بیماران با NPC نوع ۱، دارای پاسخ مثبت هستند.

در بسیاری از افراد، میزان آنتی بادی اولیه‌ قابلِ تشخیص، نشانگر عفونت فعالی است که در آن ویروس به طور فعال تکثیر می‌شود. این حالت معمولا در هنگام عفونت اولیه اتفاق می‌افتد، اما آنتی بادی های EA در صورت عفونت پنهانی که دوباره فعال شده است نیز قابل تشخیص هستند. با این حال در ۲۰٪ از افراد، آنتی بادی هایِ EA برای سال‌ها قابل شناسایی خواهند بود، حتی اگر ویروس فعال نباشد.

این آزمایش معمولا هنگامی انجام می‌شود که فرد از آزمایش‌های دیگر اپشتین بار، نتایج غیرقطعی گرفته باشد. ولی وقتی علائم مربوط به ویروس هنوز هم وجود دارند، حتما باید آزمایش آنتی ژن اولیه (EA) انجام شود. آزمایش معمولا به خودی‌خود به عنوان غربالگری اولیه انجام نمی‌شود، زیرا برای پزشک سخت است که فقط بر اساس نتایج این آزمایش ویروس را تشخیص دهید.

بنابراین نتایج آزمایش آنتی بادی‌های آنتی‌ژن هسته‌ای، می‌تواند به‌طور همزمان با آزمایش آنتی ژن اولیه انجام شود تا به تشخیص دقیق‌تر کمک کند. نتیجه آزمایش آنتی ژن اولیه (EA) معمولا ۲-۳ روز کاری مشخص می‌شود. البته این به آزمایشگاه مورد نظر بستگی دارد و باید ببینید که آن‌ها با توجه به تجهیزاتشان چند روزه این جواب را مشخص می‌کنند.

دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا

پیش از آن‌که بخواهیم در مورد این آزمایش صحبت کنیم، ابتدا باید کمی درباره ویروسی صحبت کنیم که شما را مجبور می‌کند تا برای درمان، آزمایش آنتی ژن اولیه (EA) بدهید. ویروس اپشتین بار یکی از رایج‌ترین ویروس‌ها است، که مردم زیادی تا سن ۴۰ سالگی حداقل یک بار در معرض آن قرار گرفته‌اند.البته شاید عوارض دیگری مثل مشکلات قلبی و تاثیرات منفی بر سیستم عصبی را نیز شامل شود، ولی با این حال خیلی رایج نیستند و در موارد نادر رخ می‌دهند. این علائم به طور معمول پس از چند ماه برطرف می‌شوند، اما EBV تا پایان عمر در بدن فرد به‌طور خاموش خواهد ماند. البته جواب آزمایش آنتی ژن اولیه (EA) می‌تواند مثبت یا منفی باشد. وجود این آنتی بادی نشان می‌دهد که ویروس اپشتین بار به طور فعال در حال تکثیر است. ولی به طور کلی، این آنتی بادی فقط در حین ویروس فعال، مثل بیماران مبتلا به مونونوکلئوز عفونی قابل تشخیص است. مطالعات بالینی نشان می‌دهند که در بیمارانی که مبتلا به عفونت ویروس اپشتین بار مزمن فعال یا مجددا فعال هستند، معمولا سطح بالاتری از آنتی ژن IgG را دارند.
آنتی بادی IgG ویژه آنتی ژن اولیه EA، اغلب در بیماران مبتلا به سرطان نازوفارنکس یافت می‌شود. از بیمارانی که به تیپ ۲ یا ۳ این سرطان مبتلا هستند، به ترتیب ۹۴٪ و ۸۳٪ آن‌ها پاسخ مثبتی به آنتی بادی نشان می‌دهند. به‌علاوه، فقط ۳۵٪ بیماران با NPC نوع ۱، دارای پاسخ مثبت هستند.

در بسیاری از افراد، میزان آنتی بادی اولیه‌ قابلِ تشخیص، نشانگر عفونت فعالی است که در آن ویروس به طور فعال تکثیر می‌شود. این حالت معمولا در هنگام عفونت اولیه اتفاق می‌افتد، اما آنتی بادی های EA در صورت عفونت پنهانی که دوباره فعال شده است نیز قابل تشخیص هستند. با این حال در ۲۰٪ از افراد، آنتی بادی هایِ EA برای سال‌ها قابل شناسایی خواهند بود، حتی اگر ویروس فعال نباشد.

این آزمایش معمولا هنگامی انجام می‌شود که فرد از آزمایش‌های دیگر اپشتین بار، نتایج غیرقطعی گرفته باشد. ولی وقتی علائم مربوط به ویروس هنوز هم وجود دارند، حتما باید آزمایش آنتی ژن اولیه (EA) انجام شود. آزمایش معمولا به خودی‌خود به عنوان غربالگری اولیه انجام نمی‌شود، زیرا برای پزشک سخت است که فقط بر اساس نتایج این آزمایش ویروس را تشخیص دهید.

بنابراین نتایج آزمایش آنتی بادی‌های آنتی‌ژن هسته‌ای، می‌تواند به‌طور همزمان با آزمایش آنتی ژن اولیه انجام شود تا به تشخیص دقیق‌تر کمک کند. نتیجه آزمایش آنتی ژن اولیه (EA) معمولا ۲-۳ روز کاری مشخص می‌شود. البته این به آزمایشگاه مورد نظر بستگی دارد و باید ببینید که آن‌ها با توجه به تجهیزاتشان چند روزه این جواب را مشخص می‌کنند.

آنتی بادی های اولیه، معمولا حدود ۴ هفته پس از عفونت، قابل تشخیص هستند و پس از ۳-۶ ماه از بین می‌روند. در برخی از افراد، این آنتی بادی‌ها ممکن است سال‌ها قابل تشخیص باشند، حتی اگر سالم باشند.

عال شدن مجدد دوره‌ای ویروس ممکن است رخ دهد، اما معمولا علائم یا بیماری ایجاد نمی‌کند. EBV به طور معمول از طریق تماس با بزاق فرد آلوده منتشر می‌شود. برخی از افراد قادر به انتقال ویروس در طول زندگی خود هستند.
بسیاری از افراد در دوران کودکی به این ویروس آلوده می‌شوند. عفونت اپشتین بار در کودکان معمولا علائمی ایجاد نمی‌کند، یا علائم آن از سایر بیماری‌های خفیف کودکی قابل تشخیص نیست. معمولا نوجوانان یا بزرگسالان، طی دو تا چهار هفته بهبود می‌یابند. با این حال برخی از افراد ممکن است برای چندین هفته یا حتی ماه‌ها احساس خستگی کنند.
بعد از ابتلا به عفونت، ویروس در بدن شما پنهان (غیرفعال) می‌شود. در برخی موارد ممکن است ویروس دوباره فعال شود. این همیشه باعث بروز علائم نمی‌شود، اما اگر ویروس در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند دوباره فعال شود، علائم آن‌ها بیشتر می‌شود.

آنتی بادی های اولیه، معمولا حدود ۴ هفته پس از عفونت، قابل تشخیص هستند و پس از ۳-۶ ماه از بین می‌روند. در برخی از افراد، این آنتی بادی‌ها ممکن است سال‌ها قابل تشخیص باشند، حتی اگر سالم باشند.

عال شدن مجدد دوره‌ای ویروس ممکن است رخ دهد، اما معمولا علائم یا بیماری ایجاد نمی‌کند. EBV به طور معمول از طریق تماس با بزاق فرد آلوده منتشر می‌شود. برخی از افراد قادر به انتقال ویروس در طول زندگی خود هستند.
بسیاری از افراد در دوران کودکی به این ویروس آلو دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا دانلود جزوه بررسی تکنیک ها و رفع خطا در الایزا ده می‌شوند. عفونت اپشتین بار در کودکان معمولا علائمی ایجاد نمی‌کند، یا علائم آن از سایر بیماری‌های خفیف کودکی قابل تشخیص نیست. معمولا نوجوانان یا بزرگسالان، طی دو تا چهار هفته بهبود می‌یابند. با این حال برخی از افراد ممکن است برای چندین هفته یا حتی ماه‌ها احساس خستگی کنند.
بعد از ابتلا به عفونت، ویروس در بدن شما پنهان (غیرفعال) می‌شود. در برخی موارد ممکن است ویروس دوباره فعال شود. این همیشه باعث بروز علائم نمی‌شود، اما اگر ویروس در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند دوباره فعال شود، علائم آن‌ها بیشتر می‌شود.

بعد از ابتلا به عفونت، ویروس در بدن شما پنهان (غیرفعال) می‌شود. در برخی موارد ممکن است ویروس دوباره فعال شود. این همیشه باعث بروز علائم نمی‌شود، اما اگر ویروس در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند دوباره فعال شود، علائم آن‌ها بیشتر می‌شود.