بافت‌شناسی علم بررسی میکروسکوپی تشکیل، ساختار و کارکرد بافت‌ها است.
دانش‌های زیستی مرتبط با بافت‌شناسی از این قرارند:
چهار نوع بافت وجود دارند: ۱ پیوندی ۲ عصبی ۳ ماهیچه ای ۴پوششی
برای دیدن ویدیو های بیشتر میتوانید به صفحه آموزه علمی ما سر بزنید.
277,500 تومان
بافت‌شناسی علم بررسی میکروسکوپی تشکیل، ساختار و کارکرد بافت‌ها است.
دانش‌های زیستی مرتبط با بافت‌شناسی از این قرارند:
چهار نوع بافت وجود دارند: ۱ پیوندی ۲ عصبی ۳ ماهیچه ای ۴پوششی
برای دیدن ویدیو های بیشتر میتوانید به صفحه آموزه علمی ما سر بزنید.
هیستوپاتولوژی شاخه ای از بافت شناسی است که شامل بررسی میکروسکوپی و مطالعه بافت بیمار است. این یک قسمت مهم از آسیب شناسی آناتومیک و آسیب شناسی جراحی است ، زیرا تشخیص دقیق سرطان ها و سایر بیماری ها اغلب به بررسی هیستوپاتولوژیک نمونه های بافتی نیاز دارد. پزشکان آموزش دیده و آسیب شناسان ، معاینات هیستوپاتولوژی را انجام می دهند و اطلاعات تشخیصی را براساس مشاهدات خود ارائه می دهند.
تثبیت کننده های شیمیایی پکیج آموزش بافت شناسی به منظور حفظ بافت و ساختار سلول ها استفاده می شوند. تثبیت کننده ها، سبب پکیج آموزش بافت شناسی سفت شدن بافت ها نیز می شوند که هنگام برش زدن پکیج آموزش بافت شناسی بافت به بخش های نازک جهت مشاهدات میکروسکوپی، بسیار کمک کننده است. فیکساتیو ها به طور کلی با اتصال غیرقابل برگشت با پروتئین ها ، بافت ها (و سلول ها) را حفظ می کنند. فیکساتیو هایی که برای میکروسکوپ پکیج آموزش بافت شناسی نوری به کار می روند، عمدتا ۱۰% بافر فرمالین خنثی یا NBF (4٪ فرمالدئید در محلول بافر فسفات) پکیج آموزش بافت شناسی است.
در میکروسکوپ الکترونی ، متداول ترین ماده فیکساتیو، گلوتارآلدئید است که معمولاً به عنوان محلول ۲٫۵٪ در محلول نمکی بافر فسفات است. سایر فیکساتورهای مورد استفاده برای پکیج آموزش بافت شناسی میکروسکوپ الکترونی ، تتروکسید اوزیم یا اورانیل استات است.
وظیفه اصلی این فیکس کننده های آلدئیدی ، اتصال بین گروه های آمین در پروتئین ها از طریق تشکیل پل های متیلنی (-CH2-) ، توسط فرمالدئید ، یا توسط اتصالات عرضی C5H10 توسط گلوتارآلدئید است. این فرآیند ، ضمن حفظ یکپارچگی ساختاری سلول ها و بافت می تواند به عملکرد بیولوژیکی پروتئین ها ، به ویژه آنزیم ها آسیب برساند.
فرایند فیکس شدن در فرمالین منجر به تخریب mRNA ، miRNA ، DNA و نیز دناتوراسیون و اصلاح پروتئین ها در بافت ها می شود. با این حال ، پکیج آموزش بافت شناسی استخراج و تجزیه و تحلیل اسیدهای نوکلئیک و پروتئین ها از بافت های غوطه ور شده در فرمالین و پارافین با استفاده از پروتکل های مناسب امکان پذیر است.
انتخاب بافت مربوطه در مواردی مطرح است که لازم نیست کل توده بافت اصلی مورد پردازش و مطالعه قرار گیرد. باقیمانده بافت جدا شده ممکن پکیج آموزش بافت شناسی است در صورت نیاز به بررسی در آینده به صورت فیکس شده نگهداری شود.
پیرایش و جدا سازی برش نمونه های بافتی، مرحله ای است که در آن سطح مناسب برش نمایان می شود و نمونه های بافتی را با اندازه ای مناسب ایجاد می کند تا در کاست ها قرار گیرند.
بافت ها، هم به منظور داشتن تکیه گاه و هم به منظور ایجاد سهولت در هنگام برش گیری های نازک، نیاز است تا آن ها را قالب گیری کرد. به طور کلی ، ابتدا باید آب را از بافت ها خارج کرد (آن ها را دهیدراته کرد) و سپس جای خالی آب را با ماده ای مناسب جایگزین کرد که بافت جامد شود.
به منظور بررسی با میکروسکوپ نوری، رایج ترین ماده جایگزین آب، موم پارافین است. پارافین در آب غیر محلول است و آب اصلی ترین ماده تشکیل دهنده بافت های بیولوژیکی است. به همین ترتیب نیاز است تا توسط فرآیند های دهیدراسیون، آب موجود در بافت از بین برود. برای آب گیری، نمونه ها را در ظروف اتانول با درصد های مختلف قرار می دهند تا به تدریج آب موجود در آن از پکیج آموزش بافت شناسی بین برود. فرآیند آب گیری از اتانول با درصد پایین شروع می شود و تا اتانول مطلق ۱۰۰ درصد پیش می رود. پس از آب گیری مرحله شفاف سازی انجام می شود که معمولا تویط زایلن است. این ماده الکل را از بین می برد و قابلیت انحلال در پارافین را دارد. سپس موم پارافینی ذوب شده به بافت ها اضافه می شود که جای زایلین را می گیرد و به بافت ها نفوذ می کند. در بیشتر آزمایشگاه های پاتولوژِی فرآیند آماده سازی بافت به کمک دستگاه های پردازشگر اتوماتیک انجام می شود. پس از نفوذ پارافین در بافت، آن ها در قالب هایی که با موم پر شده اند قرار می دهند و سپس اجازه می دهند تا موم خنک شود و و پس از سفت شدن، بلوک گیری شود.
موم پارافینی برای برش بخش های بسیار نازک (که به ویژه برای میکروسکوپ الکترونی بسیار مهم است) بستر مناسبی را فراهم نمی کند. به عنوان مثال، گرمای موم ذوب شده ممکن است اثرات نا مطلوبی را بر روی بافت بگذارد و یا مواد شیمیایی به کار رفته در حین آب گیری، می تواند سبب آسیب بافتی شود. از گزینه های جایگزین برای پکیج آموزش بافت شناسی موم پارافینی، می توان به پکیج آموزش بافت شناسی اپوکسی ، اکریلیک ، آگار ، ژلاتین ، پکیج آموزش بافت شناسی سلوئیدین و انواع دیگر موم ها اشاره کرد.
در تکنیک میکروسکوپ الکترونی ، رزین های اپوکسی متداول ترین مواد جایگزین پارافین هستند. اما از رزین های اکریلیک پکیج آموزش بافت شناسی نیز استفاده می شود ، خصوصاً در مواردی که نیاز به ایمونوهیستوشیمی است.
برای برش بافت ها در حالت منجمد، بافت ها در یک محیط تعبیه شده بر پایه آب قرار می گیرند و به شکل بلوک های سخت شده در می آیند.
در بررسی با میکروسکوپ نوری ، از تیغه ای سوار شده در میکروتوم استفاده می شود که به طور معمول بافت ها را در ضخامتی بین ۵ الی ۱۵ میکرون برش می زنند. سپس آن ها را بر روی اسلاید شیشه ای قرار می دهند. در تکنیک میکروسکوپی الکترونی عبوری TEM از یک تیغه الماس یا اولترامیکروتوم برای برش استفاده می شود که برش های ۵۰ تا ۱۵۰ نانومتری می دهد.
بافت بیولوژیکی کنتراست کمی در میکروسکوپ نوری یا الکترونی دارد. به همین پکیج آموزش بافت شناسی منظور از رنگ آمیزی برای ایجاد کنتراست در بافت و نیز برجسته کردن ویژگی های خاص آن استفاده می شود.
هیستوپاتولوژی شاخه ای از بافت شناسی است که شامل بررسی میکروسکوپی و مطالعه بافت بیمار است. این یک قسمت مهم از آسیب شناسی آناتومیک و آسیب شناسی جراحی است ، زیرا تشخیص دقیق سرطان ها و سایر بیماری ها اغلب به بررسی هیستوپاتولوژیک نمونه های بافتی نیاز دارد. پزشکان آموزش دیده و آسیب شناسان ، معاینات هیستوپاتولوژی را انجام می دهند و اطلاعات تشخیصی را براساس مشاهدات خود ارائه می دهند.
تثبیت کننده های شیمیایی پکیج آموزش بافت شناسی به منظور حفظ بافت و ساختار سلول ها استفاده می شوند. تثبیت کننده ها، سبب پکیج آموزش بافت شناسی سفت شدن بافت ها نیز می شوند که هنگام برش زدن پکیج آموزش بافت شناسی بافت به بخش های نازک جهت مشاهدات میکروسکوپی، بسیار کمک کننده است. فیکساتیو ها به طور کلی با اتصال غیرقابل برگشت با پروتئین ها ، بافت ها (و سلول ها) را حفظ می کنند. فیکساتیو هایی که برای میکروسکوپ پکیج آموزش بافت شناسی نوری به کار می روند، عمدتا ۱۰% بافر فرمالین خنثی یا NBF (4٪ فرمالدئید در محلول بافر فسفات) پکیج آموزش بافت شناسی است.
در میکروسکوپ الکترونی ، متداول ترین ماده فیکساتیو، گلوتارآلدئید است که معمولاً به عنوان محلول ۲٫۵٪ در محلول نمکی بافر فسفات است. سایر فیکساتورهای مورد استفاده برای پکیج آموزش بافت شناسی میکروسکوپ الکترونی ، تتروکسید اوزیم یا اورانیل استات است.
وظیفه اصلی این فیکس کننده های آلدئیدی ، اتصال بین گروه های آمین در پروتئین ها از طریق تشکیل پل های متیلنی (-CH2-) ، توسط فرمالدئید ، یا توسط اتصالات عرضی C5H10 توسط گلوتارآلدئید است. این فرآیند ، ضمن حفظ یکپارچگی ساختاری سلول ها و بافت می تواند به عملکرد بیولوژیکی پروتئین ها ، به ویژه آنزیم ها آسیب برساند.
فرایند فیکس شدن در فرمالین منجر به تخریب mRNA ، miRNA ، DNA و نیز دناتوراسیون و اصلاح پروتئین ها در بافت ها می شود. با این حال ، پکیج آموزش بافت شناسی استخراج و تجزیه و تحلیل اسیدهای نوکلئیک و پروتئین ها از بافت های غوطه ور شده در فرمالین و پارافین با استفاده از پروتکل های مناسب امکان پذیر است.
انتخاب بافت مربوطه در مواردی مطرح است که لازم نیست کل توده بافت اصلی مورد پردازش و مطالعه قرار گیرد. باقیمانده بافت جدا شده ممکن پکیج آموزش بافت شناسی است در صورت نیاز به بررسی در آینده به صورت فیکس شده نگهداری شود.
پیرایش و جدا سازی برش نمونه های بافتی، مرحله ای است که در آن سطح مناسب برش نمایان می شود و نمونه های بافتی را با اندازه ای مناسب ایجاد می کند تا در کاست ها قرار گیرند.
بافت ها، هم به منظور داشتن تکیه گاه و هم به منظور ایجاد سهولت در هنگام برش گیری های نازک، نیاز است تا آن ها را قالب گیری کرد. به طور کلی ، ابتدا باید آب را از بافت ها خارج کرد (آن ها را دهیدراته کرد) و سپس جای خالی آب را با ماده ای مناسب جایگزین کرد که بافت جامد شود.
به منظور بررسی با میکروسکوپ نوری، رایج ترین ماده جایگزین آب، موم پارافین است. پارافین در آب غیر محلول است و آب اصلی ترین ماده تشکیل دهنده بافت های بیولوژیکی است. به همین ترتیب نیاز است تا توسط فرآیند های دهیدراسیون، آب موجود در بافت از بین برود. برای آب گیری، نمونه ها را در ظروف اتانول با درصد های مختلف قرار می دهند تا به تدریج آب موجود در آن از پکیج آموزش بافت شناسی بین برود. فرآیند آب گیری از اتانول با درصد پایین شروع می شود و تا اتانول مطلق ۱۰۰ درصد پیش می رود. پس از آب گیری مرحله شفاف سازی انجام می شود که معمولا تویط زایلن است. این ماده الکل را از بین می برد و قابلیت انحلال در پارافین را دارد. سپس موم پارافینی ذوب شده به بافت ها اضافه می شود که جای زایلین را می گیرد و به بافت ها نفوذ می کند. در بیشتر آزمایشگاه های پاتولوژِی فرآیند آماده سازی بافت به کمک دستگاه های پردازشگر اتوماتیک انجام می شود. پس از نفوذ پارافین در بافت، آن ها در قالب هایی که با موم پر شده اند قرار می دهند و سپس اجازه می دهند تا موم خنک شود و و پس از سفت شدن، بلوک گیری شود.
موم پارافینی برای برش بخش های بسیار نازک (که به ویژه برای میکروسکوپ الکترونی بسیار مهم است) بستر مناسبی را فراهم نمی کند. به عنوان مثال، گرمای موم ذوب شده ممکن است اثرات نا مطلوبی را بر روی بافت بگذارد و یا مواد شیمیایی به کار رفته در حین آب گیری، می تواند سبب آسیب بافتی شود. از گزینه های جایگزین برای پکیج آموزش بافت شناسی موم پارافینی، می توان به پکیج آموزش بافت شناسی اپوکسی ، اکریلیک ، آگار ، ژلاتین ، پکیج آموزش بافت شناسی سلوئیدین و انواع دیگر موم ها اشاره کرد.
در تکنیک میکروسکوپ الکترونی ، رزین های اپوکسی متداول ترین مواد جایگزین پارافین هستند. اما از رزین های اکریلیک پکیج آموزش بافت شناسی نیز استفاده می شود ، خصوصاً در مواردی که نیاز به ایمونوهیستوشیمی است.
برای برش بافت ها در حالت منجمد، بافت ها در یک محیط تعبیه شده بر پایه آب قرار می گیرند و به شکل بلوک های سخت شده در می آیند.
در بررسی با میکروسکوپ نوری ، از تیغه ای سوار شده در میکروتوم استفاده می شود که به طور معمول بافت ها را در ضخامتی بین ۵ الی ۱۵ میکرون برش می زنند. سپس آن ها را بر روی اسلاید شیشه ای قرار می دهند. در تکنیک میکروسکوپی الکترونی عبوری TEM از یک تیغه الماس یا اولترامیکروتوم برای برش استفاده می شود که برش های ۵۰ تا ۱۵۰ نانومتری می دهد.
بافت بیولوژیکی کنتراست کمی در میکروسکوپ نوری یا الکترونی دارد. به همین پکیج آموزش بافت شناسی منظور از رنگ آمیزی برای ایجاد کنتراست در بافت و نیز برجسته کردن ویژگی های خاص آن استفاده می شود.
آکریدین اورنژ یک رنگ فلورسانس با قابلیت نفوذ در هسته سلول و اتصال به اسید های نوکلئیک است که هنگام اتصال به dsDNAرنگ سبز و هنگام اتصال به ssDNA یا RNA، رنگ فلورسانس قرمز از خود ساطع می کند. از این ویژگی آکریدین اورنژ برای مطالعات چرخه سلولی استفاده می شود. آکریدین اورنژ همچنین برای رنگ آمیزی لیزوزوم نیز کاربرد دارد.
– رنگ آمیزی گلژی (Golgi)
این رنگ آمیزی جهت بررسی مورفولوژی نورون ها استفاده می شود و سلول های عصبی را به رنگ تیره رنگ می کند. در نتیجه ی این رنگ آمیزی، بخش های پکیج آموزش بافت شناسی مختلف نورون مثل دندریت ها، خارهای دندریتی و آکسون ها مورد بررسی قرار می گیرند.
۱۴- رنگ آمیزی ورهاف (Verhoeff)
ورهاف برای رنگ آمیزی بافت های الاستیک موجود در دیواره رگ های خونی، غضروف، ریه، پوست، مثانه و برخی رباط ها می شود.
۱۵- رنگ آمیزی فولگن (Feulgen)
رنگ فولگن برای بررسی DNA در مقاطع بافتی و سلول ها استفاده می شود. تکنیکی رایج برای مشاهده DNA در بافت شناسی است که به صورت انتخابی DNA را رنگ آمیزی می کند.
۱۶- رنگ آمیزی تولوئیدین بلو
تولوئیدین بلو اغلب برای شناسایی ماست سل ها به واسطه وجود هپارین در گرانول های سیتوپلاسمی آنها استفاده می شود. همچنین برای رنگ آمیزی پروتئوگلیکان ها و گلیکوزآمینوگلیکان ها در بافت هایی مانند غضروف استفاده می گردد.
رنگ جونز در رنگ آمیزی غشاهای پایه استفاده می شود و همچنین کاربرد گسترده ای در بررسی لایه های مختلف بافت کلیه و بیماران کلیوی کاربرد دارد.
برای میکروسکوپ الکترونی معمولاً از فلزات سنگین برای رنگ آمیزی مقاطع بافتی استفاده می شود. از اورانیل استات و سیترات سرب معمولاً برای ایجاد کنتراست با بافت در میکروسکوپ الکترونی استفاده می شود.
هماتوکسیلین و ائوزین (رنگ H&E) یکی از رایج ترین رنگ ها در بافت شناسی است که ساختار کلی بافت را نشان می دهد. هماتوکسیلین پکیج آموزش بافت شناسی هسته سلول را به رنگ آبی رنگ آمیزی می کند. ائوزین ، یک رنگ اسیدی است که سیتوپلاسم و سایر بخش های بافتی را صورتی رنگ می کند.
بر خلاف H&E که به عنوان یک رنگ عمومی استفاده می شود ، روش های زیادی وجود دارد که سلول ها ، اجزای سلولی و مواد خاص را به صورت انتخابی و با اختصاصیت بیشتری رنگ آمیزی می کند. به عنوان نثال رنگ آمیزی آبی پروس Perls است که برای رنگ آمیزی رسوب آهن در بیماری هایی مانند هموکروماتوز است. روش Nissl برای ماده Nissl و روش Golgi در شناسایی سلول های عصبی مفید هستند.
اخیراً از آنتی بادی ها برای بررسی اختصاصی پروتئین ها ، کربوهیدرات ها و چربی ها استفاده می شود. به این فرآیند ایمونوهیستوشیمی می گویند. اگر مولکول فلئورسنت باشد به آن رنگ آمیزی ایمونوفلورسانس می گویند. سایر تکنیک های پیشرفته ، مانند هیبریداسیون غیر رادیواکتیو، می توانند مولکول های DNA یا RNA خاصی را با پروب های فلورسنت یا برچسب هایی که می توانند برای ایمونوفلورسانس و تقویت فلورسانس متصل به آنزیم (به ویژه تقویت سیگنال آلکالن فسفاتاز و تیرامید) استفاده شوند ، شناسایی کنند. میکروسکوپ فلورسانس و میکروسکوپ کانفوکال برای تشخیص سیگنال های فلورسنت استفاده می شود.
۹- رنگ آمیزی گیمسا (Giemsa)
گیمسا برای رنگ آمیزی کروموزوم ها و تهیه کاریوتایپ (G-banding) استفاده می شود.همچنین در این رنگ آمیزی Wolbachia در Drosophila melanogaster استفاده می شود.گیمسا به عنوان یک رنگ آمیزی کلاسیک برای بررسی لام های اسمیر خونی و نمونه های مغز استخوان نیز کاربرد دارد.
۱۰- رنگ آمیزی سودان بلک (Black Sudan)
سودان بلک برای رنگ آمیزی انواع مختلف لیپیدها مانند فسفولیپیدها، استرول ها و تری گلیسیریدهای خنثی استفاده می شود. سودان بلک مانند سایر رنگ های سودان پکیج آموزش بافت شناسی مختص چربی ها نیست و می تواند برای رنگ آمیزی کروموزوم، دستگاه گلژی و گرانول های لکوسیت ها استفاده شود.
۱۱- رنگ آمیزی آکریدین اورنژ (Acridine Orange)
آکریدین اورنژ یک رنگ فلورسانس با قابلیت نفوذ در هسته سلول و اتصال به اسید های نوکلئیک است که هنگام اتصال به dsDNAرنگ سبز و هنگام اتصال به ssDNA یا RNA، رنگ فلورسانس قرمز از خود ساطع می کند. از این ویژگی آکریدین اورنژ برای مطالعات چرخه سلولی استفاده می شود. آکریدین اورنژ همچنین برای رنگ آمیزی لیزوزوم نیز کاربرد دارد.
– رنگ آمیزی گلژی (Golgi)
این رنگ آمیزی جهت بررسی مورفولوژی نورون ها استفاده می شود و سلول های عصبی را به رنگ تیره رنگ می کند. در نتیجه ی این رنگ آمیزی، بخش های پکیج آموزش بافت شناسی مختلف نورون مثل دندریت ها، خارهای دندریتی و آکسون ها مورد بررسی قرار می گیرند.
۱۴- رنگ آمیزی ورهاف (Verhoeff)
ورهاف برای رنگ آمیزی بافت های الاستیک موجود در دیواره رگ های خونی، غضروف، ریه، پوست، مثانه و برخی رباط ها می شود.
۱۵- رنگ آمیزی فولگن (Feulgen)
رنگ فولگن برای بررسی DNA در مقاطع بافتی و سلول ها استفاده می شود. تکنیکی رایج برای مشاهده DNA در بافت شناسی است که به صورت انتخابی DNA را رنگ آمیزی می کند.
۱۶- رنگ آمیزی تولوئیدین بلو
تولوئیدین بلو اغلب برای شناسایی ماست سل ها به واسطه وجود هپارین در گرانول های سیتوپلاسمی آنها استفاده می شود. همچنین برای رنگ آمیزی پروتئوگلیکان ها و گلیکوزآمینوگلیکان ها در بافت هایی مانند غضروف استفاده می گردد.
۱۲- رنگ آمیزی جونز (Jones)
رنگ جونز در رنگ آمیزی غشاهای پایه استفاده می شود و همچنین کاربرد گسترده ای در بررسی لایه های مختلف بافت کلیه و بیماران کلیوی کاربرد دارد.
برای میکروسکوپ الکترونی معمولاً از فلزات سنگین برای رنگ آمیزی مقاطع بافتی استفاده می شود. از اورانیل استات و سیترات سرب معمولاً برای ایجاد کنتراست با بافت در میکروسکوپ الکترونی استفاده می شود.
| نوع فایل | ویدئو |
|---|
277,500 تومان
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شرکت محتوا پرداز سیما گستر میباشد که به زودی به یکی از شرکت های دانش بنیان در حوزه علوم پزشکی تبدیل خواهد شد.
[/accordion-item][/accordion]
[/accordion-item][/accordion]
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.