آموزش بافت شناسی همبند عملی

اطلاعیه مهم

نحوه قیمت گذاری محصول

مدرسین/مدرس این اثر هیچ گونه مبلغی بابت حق التدریس این محتوا دریافت نکرده و کلیه هزینه های مربوط به حق التدریس به حساب موسسات خیریه طرف قرارداد و بورسیه تحصیلی دانشجویان نیازمند اختصاص می یابد. بخشی از قیمت فعلی، به منظور تامین هزینه های نشر و پشتیبانی سالیانه این محصول در سایت پزشک آموز تعیین گردیده است.

آموزش بافت شناسی همبند عملی

بافت‌شناسی علم بررسی میکروسکوپی تشکیل، ساختار و کارکرد بافت‌ها است.

دانش‌های زیستی مرتبط با بافت‌شناسی از این قرارند:

  • یاخته‌شناسی یعنی بررسی یاخته‌ها، این دانش یک سطح پایین‌تر از بافت‌شناسی قرار دارد.
  • کالبدشناسی: بررسی اندام‌ها
  • ریخت‌شناسی: بررسی کلیه سازواره‌ها (ارگانیسم‌ها)

چهار نوع بافت وجود دارند: ۱ پیوندی ۲ عصبی ۳ ماهیچه ای ۴پوششی

دوره بافت شناسی همبند به مسائل مختلف در این حوزه می‌پردازد. امید است خوانندگان پزشک آموز پس از گذراندن این دوره، بتوانند بخش اعظمی از نیازهای خود را برآورد نمایند.

 

این دوره برای چه کسانی مفید است:

  • دانشجویان پزشکی
  • دانشجویان پیراپزشکی
  • دانشجویان علوم پایه
  • دانشجویان پرستاری

 

محصولات مرتبط:

تست تمرینی بافت شناسی

معرفی دورهنمایش رایگان

بخش اول

3دقیقه

بخش دوم

2دقیقه

بخش سوم

2دقیقه

بخش چهارم

4دقیقه

بخش پنجم

2دقیقه

بخش ششم

4دقیقه
دیدگاهتان را با ما درمیان بگذارید
تعداد دیدگاه : 2
امتیاز کلی : 0.0
پیشنهاد شده توسط : 0 کاربر
بر اساس 2 فروش
0
0
0
0
0
  1. محسن

    در تاریخ

    پاسخ

    واقعا جز عالی چی میشه گفت – این سطح از آموزش واقعا کم نظیره – ندیدم استادی بیاد اینقدر خوب و واضح یه موضوع رو توضیح بده

  2. مریم

    در تاریخ

    پاسخ

    با سلام
    این آموزش خیلی عالی هست ، بیان خانم دکتر بابازاده خیلی شیوا هستش و در کمترین زمان بیشترین اطلاعات رو منتقل می کنند. سپاسگزارم

دیدگاه خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سوال محصول

همچنین ممکن است دوست داشته باشید…

قیمت دوره

10,000 تومان

آموزش بافت شناسی همبند عملی دکتر زهرا بابازاده

بافت شناسی

بافت شناسی همبند یاخته‌شناسی

بافت شناسی عملی بررسی اندام‌ها
ویدئو بافت شناسی بافت ماهیچه ای چیست

ویدیو بافت شناسی

علم

علم بافت شناسی

بررسی آموزش بافت شناسیآموزش بافت شناسی میکروسکوپی کارکرد بافت‌ها تشکیل ساختار دانش‌های زیستی دانش زیستی

بافت شناسی چیست بررسی یاخته‌ها کالبدشناسی

کالبدشناسی چیست ریخت‌شناسی ریخت‌شناسی چیست

بافت جداشده از بدن برای تشخیص فرآیندهای بیماری در آزمایشگاه بافت شناسی جهت تولید اسلاید میکروسکوپی که توسط پاتولوژیست بررسی می‌شود، در یک پروسه تهیه می‌گردد. تکنیک مناسب برای پردازش بافت‌ها اعم از نمونه‌های بزرگ حاصل از عمل جراحی و یا نمونه بافت حاصل از کالبد شکافی (نمونه از جسد/ اتوپسی) در زیر شرح داده شده است.

الحاق نمونه

نمونه‌های بافتی یک فرم درخواست به همراه خود دارند که شامل لیستی از اطلاعات بیمار و تاریخ نمونه‌برداری همراه با شرح حال مختصر و محل نمونه‌برداری می‌باشند. هر یک از نمونه‌ها با اختصاص‌دادن یک شماره که خاص هر نمونه مربوط به هر بیمار است، شناسایی می‌شوند. در این شماره‌گذاری به‌طور معمول رقم اول نشان‌دهنده سال می‌باشد و همچنین در برخی موارد استفاده از حروف برای نشان‌دادن نوع بافت بکار می‌رود.

بررسی ماکروسکوپیک

این نوع بررسی را به‌طور معمول پاساژ می‌نامند که در آن بافت جدا شده از بدن برای تشخیص به بخش پاتولوژی وارد می‌شود و توسط پاتولوژیست، دستیار پاتولوژی، یا افراد حاضر در بخش آسیب‌شناسی مورد بررسی قرار می‌گیرد. بررسی ماکروسکوپی متشکل از توصیف نمونه و قراردادن تمام یا بخشی از آن به یک کاست پلاستیکی کوچک و سپس پردازش آن در یک بلوک پارافین می‌باشد. ابتدا کاست‌ها در فیکاستیو (ثابت‌کننده) قرار می‌گیرند.

هدف از تثبیت این است که بافت‌های نمونه‌برداری شده را از نظر ساختاری حفظ کرد. تثبیت باید در اسرع وقت پس از جداسازی بافت‌ها (از بدن) و یا بلافاصله پس از مرگ (با کالبد شکافی) برای جلوگیری از اتولیز انجام گیرد. تثبیت‌کننده ایده‌آلی وجود ندارد و در حال حاضر بهترین آن فرمالدئید است. بنابراین تنوع زیادی از تثبیت‌کننده‌ها وجود دارد که بر حسب نوع بافت و شکل آن‌ها استفاده می‌شود.

پنج دسته از تثبیت‌کننده‌ها وجود دارند که بر حسب عملکرد تقسیم‌بندی می‌شوند.

  • مواد اکسیدان
  • آلدئیدها
  • نمک آلی یا معدنی اسید پیکریک
  • جیوه‌ای
  • الکل‌ها

آلدئیدها

این دسته از تثبیت‌کننده‌ها شامل فرمالدئید (فرمالین) و گلوتالدئید می‌شوند. تثبیت بافت به خصوص بین رزیدوهای[۱] لیزین بافت در اتصال متقابل[۲] در پروتئین‌ها تشکیل می‌شود. اتصال متقابل به ساختار پروتئین‌ها آسیب نمی‌رساند. بنابراین فرمالدئید برای تکنیک‌های ایمونوپراکسیداز مناسب است. فرمالدئید به دیواره بافت به آرامی نفوذ می‌کند. محلول استاندارد مورد استفاده معمولا فرمالین ۱۰۰ درصد می‌باشد. بافر از اسیدی شدن بافت که موجب اتولیز می‌شود ممانعت می‌کند و باعث رسوب رنگدانه فرمالین در بافت می‌گردد.

هرچند گلوتالدئید به علت تخریب ساختار مارپیچ آلفا در ساختار پروتئین برای رنگ‌آمیزی ایمونوپراکسیداز قابل استفاده نیست ولی سرعت رنگ‌آمیزی را بالا می‌برد و برای میکروسکوپ الکترونیکی مناسب می‌باشد. این تثبیت‌کننده نفوذ بسیار ضعیفی دارد، اما به‌طور کلی جزئیات سیتوپلاسمی و هسته‌ای را به خوبی نشان می‌دهد. محلول استاندارد گلوتالدئید بافردار ۲ درصد است.

جیوه‌ای

جیوه‌ای‌ها توسط یک مکانیسم ناشناخته بافت را تثبیت می‌کنند. آن‌ها حاوی کلرید جیوه و شامل تثبیت‌کننده شناخته‌شده به عنوان B-5 و Zenker هستند. این تثبیت‌کننده‌ها نفوذ نسبتا ضعیفی داشته و باعث ایجاد سختی در بخشی و یا برخی از بافت‌ها می‌شوند، اما بافت را به سرعت و با جزئیات هسته‌ای عالی نشان می‌دهد. بهترین کاربرد آن‌ها برای تثبیت بافت‌های خونساز و رتیکولوندوتلیال است. از آنجا که این تثبیت‌کننده‌ها حاوی جیوه هستند، باید هنگام کار با آن‌ها دقت و ملاحظات لازم صورت گیرد.

الکل‌ها

الکل‌ها، از جمله الکل متیلیک (متانول) و اتیل الکل (اتانول)، دناتورکننده[۳] پروتئین هستند و به‌طور معمول برای بافت استفاده نمی‌شوند زیرا باعث شکنندگی و سختی بیش از حد بافت می‌گردند. با این حال، آن‌ها برای اسمیر سلولی مناسب می‌باشند زیرا به سرعت وارد عمل شده و جزئیات هسته‌ای را خوب نشان می‌دهند. قوطی اسپری تثبیت‌کننده الکل برای تثبیت لام بعد از انجام پاپ اسمیر به بازار عرضه شده است.

عامل اکسید کننده

عامل اکسیدکننده شامل تثبیت‌کننده‌های پرمنگنات (پرمنگنات پتاسیم)، تثبیت‌کننده‌های دی کرومات (پتاسیم دی کرومات) و تترا اکسید اوسمیوم می‌باشند. آن‌ها اتصال متقابل در پروتئین ایجاد می‌کنند، اما باعث دناتوراسیون گسترده می‌شوند. بعضی از آن‌ها برای کاربردهای خاص استفاده می‌شوند.

نمک آلی یا معدنی اسید پیکریک

نمک آلی یا معدنی اسید پیکریک شامل تثبیت‌کننده با اسید پیکریک است. در درجه نخست، محلول بوئن را می‌توان نام برد. نحوه عملکرد این تثبیت‌کننده هنوز ناشناخته است. این دسته به خوبی جیوه‌ای‌ها با جزئیات خوب هسته‌ای هستند اما در بافت ایجاد سختی نمی‌کنند. اسید پیکریک در حالت خشک خطر انفجار دارد. به صورت محلول همه چیز حتی پوست را زرد می‌کند.

عوامل موثر بر تثبیت

تعدادی از عواملی که بر روی روند تثبیت تاثیر می‌گذارد عبارت‌ است از:

  • دما
  • بافر
  • غلظت
  • نفوذ
  • حجم
  • فاصله زمان

تثبیت در pH نزدیک به خنثی (۶ الی ۸) انجام می‌شود. کمبود اکسیژن در بافت‌ها باعث کاهش pH می‌شود، بنابراین باید ظرفیت بافری در ثابت‌کننده برای جلوگیری از اسیدیته بیش از حد وجود داشته باشد. اسیدیته به نفع تشکیل رنگدانه فرمالین به صورت سیاه، قطبی شدن رسوبات در بافت می‌باشد. بافرهای شایع عبارتنداز بافر فسفات، بیکربنات، cacodylate، veronal می‌باشند. بافرتجاری فرمالین بافر فسفات در pH معادل ۷ است.

نفوذ به بافت به قدرت نفوذپذیری هر یک از ثابت‌کننده‌ها که مختص خودشان است، بستگی دارد. فرمالین و الکل بهترین نفوذ، و گلوتالدئید بدترین نفوذ را دارند. جیوه‌ای‌ها و برخی دیگر در جایی میان این دو قرار دارند. یک راه حل این مشکل این است که برش بافت نازک ( ۲ تا ۳ میلی‌متر) گرفته شود. نفوذ به یک بخش نازک‌تر با سرعت بیشتری از بخش ضخیم رخ خواهد داد.

حجم

حجم تثبیت‌کننده بسیار مهم و تعیین کننده است. نسبت ۱۰:۱ تثبیت‌کننده به بافت باید وجود داشته باشد. بدیهی است، در صورت حجم کمتر از این مقدار تثبیت ایده‌آل صورت نگیرد. یک راه برای برطرف‌کردن این مشکل تغییر تثبیت‌کننده‌ها در فواصل زمانی ثابت است. تحرک نمونه در تثبیت‌کننده نیز تثبیت را افزایش می‌دهد.

دما

افزایش درجه حرارت، همانند افزایش دما در تمام واکنش‌های شیمیایی، سرعت تثبیت را افزایش می‌دهد، افزایش تا زمانی که بافت به حالت پختگی نرسد صورت می‌گیرد. فرمالین گرم بافت را سریعتر تثبیت می‌کند و این اغلب قدم اول در پردازشگر بافت خودکار است.

غلظت

با توجه به هزینه تعهد تهیه مواد، غلظت مواد تثبیت‌کننده باید به پایین‌ترین سطح ممکن تنظیم شود. غلظت مناسب فرمالین همانطور که گفته شد ۱۰ درصد است و گلوتالدئید ۰٫۲۵ درصد تا ۴ درصد ساخته می‌شود. غلظت بیش از حد ممکن است به بافت‌های بدن همانند افزایش حرارت بیش از حد، تاثیر منفی باقی بگذارد. نکته بسیار مهم فاصله زمانی از برداشت بافت‌ها و قرارگرفتن در تثبیت‌کننده است. برای جلوگیری از ایجاد آرتیفکت در بافت و نمونه هنگام گرفتن نمونه آن را در محلول مرطوب نگه دارد. فاصله زمانی زیاد در این امر موجب از بین رفتن آرگانل‌های سلولی و هسته‌ای و تجمع آرتیفکت می‌شود.

استفاده مشترک برای تثبیت‌کننده‌ها در آزمایشگاه آسیب‌شناسی بر اساس ماهیت تثبیت‌کننده‌ها، نوع بافت و جزئیات بافت وجود دارد. فرمالین برای همه نمونه‌های پاتولوژیک حاصل از عمل جراحی و بافت‌های حاصل از کالبد شکافی در رنگ‌آمیزی H&E استفاده می‌گردد.

تثبیت‌کننده Zenker برای بافت رتیکولواندوتلیال از جمله غدد لنفاوی، طحال، تیموس، و مغز استخوان توصیه می‌شود. این تثبیت‌کننده نه تنها هسته را به خوبی نشان می‌دهد بلکه جزئیات خوبی از آن را نیز نمایان می‌سازد. با این حال ذخایر جیوه (Dezenkerized) قبل از رنگ‌آمیزی باید برداشته شود در غیر این صورت ذرات سیاه به وجود می‌آیند.

گاهی اوقات استفاده از محلول بوئن به عنوان تثبیت‌کننده، بافت‌های بیضه، دستگاه گوارش و بافت غدد درون‌ریز توضیه میشود. اما برای بافت‌های خونساز مناسب نیست و در هنگام استفاده از این محلول نیازی هم نیست که قبل از رنگ‌آمیزی جیوه برداشته شود. گلوتالدئید برای تثبیت بافت برای میکروسکوپ الکترونی توصیه میشود. گلوتالدئید باید سرد و بافردار باشد و بیش از ۳ ماه نمی‌بایست استفاده شوند. بافت باید تازه باشد و ترجیحا برش در داخل گلوتالدئید با ضخامت کمتر از ۱ میلی‌متر به منظور افزایش تثبیت صورت گیرد.

الکل‌ها، به‌طور خاص اتانول، در درجه اول برای اسمیر استفاده میشوند. استفاده از اتانول (۹۵ درصد) تکنیکی سریع و ارزان است. از آنجا که اسمیر تنها یک ردیف سلول ضخامت دارد، هیچ مشکلی از نظر کوچک شدن وجود ندارد و از آنجایی که اسمیر مانند برش نیست، هیچ مشکلی ناشی از شکنندگی وجود ندارد.

برای تثبیت برش‌های منجمد، شما می‌توانید از هر نوع تثبیت‌کننده‌ای استفاده کنید، اگرچه متانول و اتانول بهترین هستند.

پس از اینکه بافت ثابت شد، باید آن را به فرمی که بتوان مقاطع نازک میکروسکوپی از آن تهیه کرد پردازش شود.

روش معمول با پارافین انجام می‌شود. بافت‌های جداسازی شده در پارافین، که در چگالی به بافت مشابه است، می‌تواند در هر نقطه از ۳ تا ۱۰ میکرون برش بخورند که به‌طور معمول ۶ الی ۸ میکرون می‌باشند. روشی که در آن بافت تثبیت‌شده به پارافین وارد میشود، پردازش بافت نامیده میشود. گام های اصلی در این فرآیند از دست‌دادن آب و پاکسازی است.

پارافین به بافت تثبیت‌شده مرطوب (در حلال‌های آبی) نمیتواند به‌طور مستقیم نفوذ کند. اول باید آب از بافت گرفته شود که معمولا با یک سری از الکل‌ها انجام میشود و از الکل ۷۰ درصد شروع شده به ۹۵ درصد تا ۱۰۰ درصد ختم میشود. گاهی اوقات اولین گام ترکیبی از فرمالین و الکل است. آبگیری‌های دیگر ار میتوان مورد استفاده قرار داد، اما دارای معایب عمده‌ای هستند. استون بسیار سریع است، اما خطر آتش سوزی دارد، بنابراین از استون فقط برای پردازش مجموعه بافت‌های کوچک استفاده میشود. دی اکسان را میتوان بدون پاکسازی استفاده کرد، اما بخار ناشی از آن سمی است.

گام بعدی “پاکسازی” است و متشکل از حذف آبگیرها است ان hematein است. از آنجا که این بافت شناسی پزشکی بافت شناسی پزشکی بافت شناسی پزشکی بافت شناسی پزشکی بافت شناسی پزشکی بافت شناسی پزشکی بافت شناسی پزشکی بافت شناسی پزشکی بافت شناسی پزشکی بافت شناسی پزشکی درخت بسیار نادر است در حال حاضر، اغلب hematein به‌صورت مصنوعی به‌دست می‌آیند. به منظور استفاده از آن به عنوان یک رنگ باید “رسیده” و یا اکسید باشد. هماتوکسیلین به‌طور غیرمستقیم بافت را رنگ می‌کند و نیاز به یک لینک به بافت دارد.

این رنگ با کاتیون‌های فلزی مانند آهن، آلومینیوم، و یا تنگستن تهیه می‌شود. انواع هماتوکسیلین برای استفاده در دسترس است که تا حدی بر اساس انتخاب از یون‌های فلزی استفاده می‌شوند. آن‌ها در شدت و یا رنگ متفاوت می‌باشند. هماتوکسیلین، که رنگ پایه است، میل به ترکیب با اسیدهای نوکلئیک هسته سلول را دارد.

رنگ هماتوکسیلین یا “واپسگرا” و یا “پیشرونده” است. با رنگ واپسگرا اسلایدها را در مدت زمان تعیین شده در رنگ بافت شناسی بافت شناسی بافت شناسی بافت شناسی بافت شناسی بافت شناسی بافت شناسی بافت شناسی قرارداده و بعد از آن در اسید الکل قرار می‌دهیم تا بخشی از رنگ از بین برود. این روش بهترین راه‌حل برای تعداد زیادی اسلاید برای رنگ‌آمیزی است. با رنگ پیشرونده اسلاید در هماتوکسیلین غوطه‌ور شده تا شدت رنگ مورد نظر بدست آید. این روش برای برش منجمد نیز بکار می‌رود.

آئوزین (H&E) رنگ اسیدی با میل برای اجزا سیتوپلاسمی سلول است. انواع مختلفی از این رنگ برای استفاده ساخته شده است، که متفاوت هستند، اما همه آن‌ها همان کار را انجام می‌دهند. ائوزین (H&E) از هماتوکسیلین کم دردسرتر است و کمتر در آزمایشگاه مشکل‌ساز است. تنها مشکلی که مشاهده خواهید کرد رنگ‌گیری بیش از حد به خصوص با بافت دکسیفیه شده است.

پوشاندن لام

به زبان ساده و در اصطلاح عامیانه همان مونته‌کردن است که باید بافت رنگ شده را با یک قطعه شیشه‌ای پوشاند این کار هم برای بهتر دیدن و هم برای نگهداری لام برای مدت طولانی است.

کلسیم‌گیری/دکلسیفیه‌کردن

برخی از بافت‌ها حاوی رسوب کلسیم است و بنابراین بسیار محکم بوده به‌طوریکه با توجه به اختلاف در چگالی بین کلسیم و پارافین برش به درستی با پارافین تعبیه شده انجام نمی‌گیرد. نمونه استخوان محتمل‌ترین نوع در اینجا است، اما سایر بافت‌ها نیز ممکن است نواحی کلسیفیه داشته باشند. این کلسیم باید قبل از تعبیه برای برش برداشته شود. برای حذف کلسیم بافت انواع مواد و یا تکنیک‌های مختلف استفاده می‌شود ولی هیچ یک از آن‌ها به‌طور کامل کار نمی‌کنند. از اسیدهای معدنی، اسیدهای آلی، EDTA و الکترولیز برای این امر استفاده می‌شود. اسیدهای معدنی قوی مثل نیتریک و اسید هیدروکلریک با استخوان متراکم استفاده می‌شود زیرا آن‌ها به مقدار زیادی از کلسیم را سریع حذف می‌کنند. متاسفانه این اسیدهای قوی به بافت شناسی بافت شناسی بافت شناسی بافت شناسی بافت شناسی بافت شناسی بافت شناسی بافت شناسی بافت شناسی بافت شناسی بافت شناسی بافت شناسی مورفولوژی سلولی آسیب وارد می‌کنند. بنابراین برای بافت‌های ظریف مانند مغز استخوان توصیه نمی‌شوند. اسیدهای آلی مثل اسید استیک و اسید فرمیک برای مغز استخوان مناسب‌تر است، چراکه آن‌ها اثر شدید ندارند. با این حال، عمل آن‌ها در استخوان متراکم آهسته‌تر است. اسید فرمیک در غلظت ۱۰ درصد، غلظت مناسب برای کلسیم‌گیری است. برخی از محلول‌های تجاری در دسترس هستند که حاوی ترکیب اسید فرمیک با فرمالین بوده و عمل تثبیت بافت و کلسیم‌گیری بافت را همزمان انجام می‌دهند.

EDTA می‌تواند کلسیم را حذف کند، اما نفوذ آن به بافت ضعیف و آرام است و در مقدار زیاد گران است. الکترولیز در شرایط تجربی کلسیم را با حداقل آسیب بافتی برداشت می‌کند چون که آهسته عمل می‌کند و برای استفاده روزمره مناسب نیست.

عوامل جدی‌تر پاکسازی برای استفاده وجود دارد. بسیاری از آن‌ها در لیمونن، روغن‌های بافت شناسی پزشکی بافت شناسی پزشکی بافت شناسی پزشکی بافت شناسی پزشکی بافت شناسی پزشکی سبک موجود در پوست مرکبات هستند. از دیگر انواع، زنجیره‌ای طولانی هیدروکربن آلیفاتیک[۴] را میتوان نام برد. اگرچه خطر کمتری دارند اما بافت را خشک، و برش بافت را ضعیف میکنند.

در نهایت، بافت با ماده تعبیه‌شده که تقریبا همیشه پارافین است، باقی‌می‌ماند. پارافین میتواند رد نقطه بافت شناسی  ذوب تفاوت، برای سختی‌های مختلف، بسته به راه تهیه بافت و بر حسب آب‌و‌هوا (گرم در برابر سرد) خریداری شود.

یک محصول به نام پاراپلاست می‌توان اضافه کرد که بلوک پارافینی، آسان‌تر برش می‌زند. خلا می‌تواند در داخل پردازنده‌های بافت برای کمک به نفوذ عامل تعبیه اعمال شود.

فرآیندهای فوق تقریبا همیشه برای حجم زیادی از بافت‌های معمول پردازش خودکار می‌باشد. اتوماسیون متشکل از دستگاهی است که بافت‌های اطراف را از طریق عوامل مختلف در یک مقیاس زمانی از پیش ‎تعیین‎شده حرکت می‌دهد. “تکنیکان” یکی از شایع‌ترین و قابل اطمینان‌ترین پردازنده‌های بافت (مکانیکی به همراه یک الکتروموتور با درایوهای چرخ دنده‌ها است.) هرچند دیگر ساخته نمی‌شود. پردازنده‌های جدیدتر دارای هوش مصنوعی هستند که آن‌ها را کنترل می‌کنند یک خلا و یا گرما می‌تواند برای پردازش بکار رود.

بافت آماده است و هنوز در نوار کاست قرار دارد و باید توسط کارشناس مربوطه به صورت دستی به بلوک قرار داده شود. باید بافت را انتخاب کنید، از نوار کاست بیرون آورده و پارافین مذاب بر آن‌ها بریزید.

این “جاسازی” روند بسیار مهمی است، زیرا بافت باید به درستی در وسط بلوک پارافینی قرارگیرد حتی در برخی اوقات بسته به نظر پاتولوژیست نمونه باید جاسازی پارافین وجود دارد، پلاستیک‌های مختلف مقاطع نازک‌تری را می‌تواند ایجاد کند که شامل پلاستیک‌های شامل متاکریلات متیل، در متاکریلات، آرلدیت[۵]، اپون[۶] گلیکول می‌باشد.

متیل متاکریلات بسیار سخت است و به همین دلیل برای تعبیه استخوان برای حذف کلسیم استفاده می‌شود.

متاکریلات و گلیکول گسترده‌ترین استفاده از جهت سادگی کار را دارند.

آرالدیت همانند متاکریلات است، اما نیاز به یک فرآیند پیچیده‌تری جهت تعبیه دارد. از اپون به‌طور مداوم برای میکروسکوپ الکترونی که نیاز به یک برش بسیار نازک است، استفاده می‌شود. پلاستیک نیاز به معرف ویژه‌ای برای از دست دادن آب و پاکسازی دارد که گران قیمت هستند.

از آنجا که این نوع جاسازی شدن جهت پردازش به میکروتوم ویژه‌ای برای برش بلوک نیاز دارد و بلوک‌های کوچک ایجاد می‌شود، بنابراین این روش به نمونه‌های کوچک، از جمله مغز استخوان یا کبد اختصاص داده می‌شود.

برش

هنگامی که بافت‌ها جاسازی شدند، آ‌ها را باید به کمک وسیله‌ای به نام میکروتوم برش داده تا در قالب یک اسلاید قرار گیرند. میکروتووم وسیله‌ای است بیش از یک چاقو با یک مکانیسم برای برش بافت-پارافینی بلوک شده است. نکته‌ی مهمی که برای برش مناسب وجود دارد وجود تیغ بسیار تیز است.

تیغ‌ها هر کدام از انواع فلزی ضخیم و یا نازک استاندارد و انواع یک بار مصرف می‌باشند. انواع قدیمی این امکان را داشتند تا در حد مطلوب تیز شوند اما گران بودند. هزینه تیغه‌های جدید تقریبا خوب به‌نظر می‌رسد.

بلوک‌های پلاستیکی (متاکریلات، آرلدیت، یا اپون) با شیشه یا تیغ الماس برش می‌شوند. تیغ شیشه‌ای می‌تواند برشی را در حدود ۱ میکرون تهیه کند. مقاطع نازک برای میکروسکوپ الکترونی (۱٫۴ میکرون) با یک چاقو الماس بسیار گران قیمت است انجام می‌شود. معمولا این فاصله بافت شناسی پزشکی را که دامنه آن ۶ تا ۸ میکرون می‌باشد می‌توان تنظیم کرد. برش بافت یک هنر است و حاصل مهارت و تمرین زیادی می‌باشد.

مهم‌ترین مشکل در هنگام تهیه برش، پاره و سوراخ شدن و یا چروک خوردن و … می‌باشد. جهت کاهش چروک‌ها در برش، آن‌ها را در حمام آب گرم که به حذف چین و چروک کمک می‌کند شناور می‌کنند. سپس آن‌ها را بر روی یک اسلاید شیشه‌ای تمیز میکروسکوپی قرار می‌دهند.

قرار گرفتن لام در انکوباتور گرم به مدت حدود ۱۵ دقیقه، صرفا جهت کمک به چسبیدن بخش برش داده شده به اسلاید است. اگر برای رنگ‌آمیزی ایمونوهیستوشیمی برش تهیه می‌شود، این حرارت ممکن است به آنتی ژن‌ها آسیب برساند، پس این مرحله می‌تواند نادیده گرفته شود و با استفاده از چسب مخصوص برش را به چسب و در نهایت به اسلاید متصل کرد.

فرمالین بهترین تثبیت‌کننده است حتی در شرایطی که ایده‌آل نیست. به طور معمول هیچ بافتی وجود ندارد که به آن در طی تثبیت‌شدن آسیب قابل توجهی وارد شود. اکثر پرسنل می‌توانند فرمالین را تشخیص دهند زیرا به اندازه کافی بوی تند دارد که آن‌ها مراقب دست‌زدن و استنشاق آن باشند.

 

بررسی ارگانیسم ها ویدیو بافت پیوندی چیست ویدیو بافت عصبی چیست ویدیو بافت ماهیچه ایی چیست ویدیو بافت پوششی چیست

دوره بافت شناسی همبند دانشجویان پزشکی دانشجویان پرستاری دانشجویان علوم پایه دانشجویان پیراپزشکی آموزش بافت شناسی پزشک آموز

تعداد
امتیازی ثبت نشده است
سطح آموزش پیشرفته
مدت دوره: 00:17ساعتتعداد بازدید: 1088
نوع فایل

ویدئو

قوانین و مزایای استفاده

  • دسترسی به فایل محصول به صورت مادام‌العمر
  • تضمین کیفیت آموزش ها
  • فعال‌سازی آنی لینک دانلود، پس از ثبت سفارش
  • پزشک آموز هیچ مسئولیتی در قبال محتوای به اشتراک گذاشته شده نخواهد داشت.
مدرس

دکتر زهرا بابازاده

استادیار علوم تشریح
قیمت دوره

10,000 تومان

تعداد