دانلود پی دی اف ( pdf ) جزوه ایمنولوژی عملی د.ع.پ.تبریز

پی دی اف ( pdf ) جزوه ایمنولوژی عملی د.ع.پ.تبریز

دانلود جزوه ایمنولوژی عملی

این نوع از بیمار‌ی‌ها هنگام حمله سیستم ایمنی بدن به سلول‌‌های خودی بدن اتفاق می‌افتد. افرادی که از بیماری‌های خود ایمنی رنج می‌برند، دارای نقصی هستند که باعث می‌شود آن‌ها نتوانند سلول‌های خودی را از مولکول‌های غیرخودی یا «خارجی» متمایز کنند.

اصول ایمونولوژی طیف گسترده‌ای از تست‌های آزمایشگاهی را برای تشخیصعلاوه بر این، بسیاری از عفونت‌‌های حیوانات می‌توانند به طور طبیعی از طریق سد بین گونه‌‌ها موجب انتقال عفونت به انسان و برعکس شوند، فرایندی که به آن بیماری زُئونوز (Zoonosis) گفته می‌شود. به عنوان مثال، عفونت‌‌های مورد مطالعه از جمله آنفلوانزای خوکی و مرغی و همچنین بیماری مالاریا و لایم ناشی از انتقال عفونت از حیوانات و حشرات به انسان هستند. بنابراین بسیار مهم است که این نوع بیماری‌‌ها به طور مؤثر کنترل شوند. این اقدامات نه تنها از انتقال بیشتر عفونت بین حیوانات و انسان‌ها جلوگیری می‌کند

یمونولوژیست یک پزشک متخصص است که در مدیریت مشکلات مربوط به سیستم ایمنی بدن مانند آلرژی و بیماری های خود ایمنی آموزش دیده است. پزشکان سایر زمینه‌های پزشکی، در صورتی که گمان کنند وضعیت پزشکی بیمار در ارتباط با سیستم ایمنی بدن است، بیماران خود را به متخصصان ایمنی شناسی ارجاع می دهند.

تعداد کمی از متخصصان ایمونولوژیست، محققانی هستند که مدرک پیشرفته (یا کارشناسی ارشد یا دکترا) در زمینه ایمونولوژی دارند.در واقع با تحقیقاتی که متخصصان ایمنی شناسی انجام می‌دهند، دنیای پزشکی به درک بهتری از عملکرد سیستم ایمنی بدن رسیده است، آن‌ها همچنین تحقیقاتی را انجام می‌دهند تا دریابند که اگر سیستم ایمنی ب

متخصصان ایمونولوژیست برای جلوگیری از اختلالات سیستم ایمنی مانند آلرژی شدید، آسم، لوپوس و آرتریت روماتوئید، در زمینه مطالعه، تشخیص و درمان آن‌ها کار می‌کنند. برخی از محققان ایمنی شناسی پزشکی تنها در آزمایشگاه فعالیت می‌کنند و به بررسی و شناخت سیستم ایمنی، اجزای تشکیل دهنده آن و همچنین چگونگی عملکرد آن می‌پردازند.

ایمونولوژیست‌‌های بالینی به طور مستقیم با بیماران کار می‌کنند، افراد مبتلا به اختلالات سیستم ایمنی را تشخیص داده و معالجه می‌کنند و روش‌‌‌های جدید تشخیصی و درمانی را ابداع می‌کنند. برخی از آن‌‌‌ها در جلوگیری از رد پیوند عضو متخصص هستند. برخی دیگر در ساخت و تولید واکسن تخصص دارند.

ایمونولوژیست‌‌های محیط زیست بررسی می‌کنند که چگونه مواد طبیعی و شیمیایی موجود در محیط می‌تواند بر سیستم ایمنی بدن اثر بگذارد یا عوارض جانبی که این عوامل بر سلامت بدن دارند در اختلالاتی مانند

ایمونولوژیست‌‌های دامپزشکی عفونت‌‌ها، بیماری‌‌ها و شرایط ایمنی در حیوانات را درمان و از آن جلوگیری می‌کنند. ایمونولوژیست‌‌ها به طور معمول مانند پزشکان در طول تحقیق و درمان اختلالات ایمنی به صورت تمام وقت کار می‌کنند.

شغل ایمونولوژیست و نقش آن‌‌‌ها اغلب به نوع سازمانی که برای آن کار می‌کنند بستگی دارد:

• متخصصان ایمونولوژیست شاغل در خدمات بهداشتی و درمانی، پزشکان متخصصی هستند که در بررسی بیماری‌‌ها (آسیب شناسی) یا مطالعه آلرژی تخصص دارند. آن‌‌‌ها همچنین می‌توانند محققی متخصص در آزمایشگاه بالینی باشند.
• ایمونولوژیست‌‌های شاغل در صنعت داروسازی و بیوتکنولوژی به توسعه محصولات جدید پزشکی و درمانی کمک می‌کنند. آن‌‌‌ها به طور کلی برای تولید محصولات جدید یا بهبود محصولات موجود با دانشمندان دیگر همکاری می‌کنند.
• ایمونولوژیست‌‌هایی که در دانشگاه‌‌ها به کار گرفته می‌شوند، تقریباً در هر بخش از دپارتمان علوم زیستی در انجام تحقیقات برای افزایش درک ما از سیستم ایمنی بدن مشغول به کار هستند. آن‌‌‌ها همچنین می‌توانند به عنوان مدرس فعالیت کنند و دانشجویان را در دوروس ایمونولوژی آموزش دهند و در عین حال تحقیقات خود را نیز انجام دهند.
• ایمونولوژیست‌‌های شاغل در علوم دامپزشکی، به عنوان ایمونولوژیست‌‌های دامپزشکی به شمار می‌آیند که روش‌‌های بهتری را برای بهبود مراقبت از حیوانات با پیشگیری از بیماری و با ایجاد درمان برای آن دسته از حیوانات که دچار عفونت و بیماری‌های سیستم ایمنی شده‌اند، ارائه می‌دهند.

بسیاری از بیماری‌‌ها هنگامی ‌ایجاد می‌شوند که سیستم ایمنی بدن به درستی کار نمی‌کند. ایمونولوژیست‌‌های تحقیقاتی سعی می‌کنند درک کنند که چگونه و چرا سیستم ایمنی بدن عملکرد ناصحیحی دارد و باعث بیماری می‌شود. چنین بیماری‌‌‌هایی را می‌توان به سه دسته زیر تقسیم کرد:

• نقص ایمنی: هنگامی ‌رخ می‌دهد که بخش‌‌هایی از سیستم ایمنی بدن قادر به پاسخگویی مناسب به یک ماده یا ارگانیسم مضر خارجی نیستند.
• خود ایمنی: هنگامی بروز می‌یابد که سیستم ایمنی بدن به همان بافتی (بافت خودی) حمله کند که باید از آن محافظت می‌کند. این نوع بیماری به دلیل عدم موفقیت سیستم ایمنی بدن در تشخیص بافت‌‌‌های خودی اتفاق می‌افتد.
• حساسیت: هنگامی ‌رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به طور نامناسب (گاهی اوقات خیلی شدید) به ترکیبات بی‌ضرر پاسخ دهد.

آن‌‌‌ها ممکن است روی آلاینده‌‌های داخلی و خارجی تمرکز کنند. آن‌‌‌ها آزمایشاتی را انجام می‌دهند تا بررسی کنند که چگونه واکنش‌‌های ایمنی از آلاینده‌‌های محیط زیست و عوامل سبک زندگی و مکانیسم‌‌های مولکولی موجود در این اثرات تأثیر می‌پذیرند. برخی از ایمونولوژیست‌‌های محیطی روی سیستم ایمنی بدن حیوانات وحشی تمرکز می‌کنند

دن به درستی کار نکند، چه اتفاقی می‌افتد و همچنین می‌توانند روش‌های بهتری برای تشخیص و ارائه درمان در بسیاری از شرایط ایمنی ایجاد کنند.

ایمونولوژیست‌‌ها در بسیاری از زمینه‌‌های مختلف تحقیقات زیست پزشکی و همچنین در مراقبت‌‌های بهداشتی، کشاورزی و نظارت بر محیط زیست فعالیت می‌کنند.

ایمونولوژیست‌‌های کشور‌‌‌های توسعه یافته برای کمک به پیشگیری و حل معضلات عمده مرتبط با بهداشت و بیماری‌‌های جهانی، در حال همکاری با کشور‌‌‌هایی در حال توسعه جهان هستند. این‌‌‌ مشکلات شامل بیماری‌‌‌های قابل پیشگیری با واکسن، بیماری‌‌‌های عفونی نوظهور، بیماری ایدز، مالاریا، بیماری‌‌‌های مقاربتی، سل، سرطان و سایر بیماری‌‌‌های عفونی کمتر شناخته شده است.

، بلکه پیامد‌‌‌های اجتماعی و اقتصادی بالقوه ویرانگر را نیز کاهش می‌دهد. بیماری‌های خود ایمنی فراهم کرده است. بیماری‌های خود ایمنی ممکن است به عنوان بیماری‌های اولیه خود ایمنی نیز شناخته شوند، از جمله این بیماری‌ها می‌توان از بیماری دیابت نوع ۱ نام برد که ممکن است از بدو تولد یا در اوایل زندگی بروسلول‌هایی که به واکسن پاسخ می‌دهند،  دانلود جزوه ایمنولوژی عملی بهایمونولوژی دامپزشکی شاخه‌ای از ایمونولوژی است که به بهبود سلامت حیوانات اختصاص دارد. حیوانات نیز مانند انسان‌ها، دچار بیماری‌‌‌هایی می‌شوند که شامل انواع بیماری‌هایی است که به وسیله عوامل مهاجم در بدن آن‌ها ایجاد می‌شود یا بیماری‌هایی که از عدم کارکرد صحیح سیستم ایمنی بدن به وجود می‌آید. حیوانات وحشی، خانگی و انواع دام‌ها معمولاً در معرض طیف گسترده‌ای از باکتری‌‌های خطرناک، ویروس‌‌ها و انگل‌‌ها قرار دارند که زندگی آن‌ها را به خطر می‌اندازد. عفونت‌‌های حیوانات می‌توانند اثرات گسترده‌ای بر روی بخش‌‌های مختلف فعالیت و زندگی انسان، مانند تولید غذا و کشاورزی داشته باشند منظور تولید آنتی بادی‌های اختصاصی وارد عمل شده و همچنین سلول‌ها یا لنفوسیت‌های خاطره را تکثیر می‌کنند. این سلول‌های خاطره به محض مواجهه دوباره با عامل عفونی، به سرعت با تولید مقادیر کافی آنتی ب دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی ادی قادر به مقابله با این تهدید هستند. پاتوژن‌‌های داخل بدن سرانجام از بین می‌روند و از این طریق عفونت با سرعت بیشتری خنثی می‌شود. چندین بیماری عفونی از جمله آبله، سرخک، اوریون، سرخچه، دیفتری، کزاز، سرفه سرفه، سل و فلج اطفال به دلیل کاربرد موفق واکسن‌‌ها، دیگر به عنوان تهدیدی در دنیا محسوب نمی‌شوند.ز پیدا کند. برخی دیگر از بیماری‌های خود ایمنی شامل بیماری‌های خود ایمنی ثانویه هستند که در طول زندگی به دلیل عوامل مختلف بروز می‌یابند.

د.

اصول ایمونولوژی طیف گسترده‌ای از تست‌های آزمایشگاهی را برای تشخیصعلاوه بر این، بسیاری از عفونت‌‌های حیوانات می‌توانند به طور طبیعی از طریق سد بین گونه‌‌ها موجب انتقال عفونت به انسان و برعکس شوند، فرایندی که به آن بیماری زُئونوز (Zoonosis) گفته می‌شود. به عنوان مثال، عفونت‌‌های مورد مطالعه از جمله آنفلوانزای خوکی و مرغی و همچنین بیماری مالاریا و لایم ناشی از انتقال عفونت از حیوانات و حشرات به انسان هستند. بنابراین بسیار مهم است که این نوع بیماری‌‌ها به طور مؤثر کنترل شوند. این اقدامات نه تنها از انتقال بیشتر عفونت بین حیوانات و انسان‌ها جلوگیری می‌کند

یمونولوژیست یک پزشک متخصص است که در مدیریت مشکلات مربوط به سیستم ایمنی بدن مانند آلرژی و بیماری های خود ایمنی آموزش دیده است. پزشکان سایر زمینه‌های پزشکی، در صورتی که گمان کنند وضعیت پزشکی بیمار در ارتباط با سیستم ایمنی بدن است، بیماران خود را به متخصصان ایمنی شناسی ارجاع می دهند.

تعداد کمی از متخصصان ایمونولوژیست، محققانی هستند که مدرک پیشرفته (یا کارشناسی ارشد یا دکترا) در زمینه ایمونولوژی دارند.در واقع با تحقیقاتی که متخصصان ایمنی شناسی انجام می‌دهند، دنیای پزشکی به درک بهتری از عملکرد سیستم ایمنی بدن رسیده است، آن‌ها همچنین تحقیقاتی را انجام می‌دهند تا دریابند که اگر سیستم ایمنی ب

متخصصان ایمونولوژیست برای جلوگیری از اختلالات سیستم ایمنی مانند آلرژی شدید، آسم، لوپوس و آرتریت روماتوئید، در زمینه مطالعه، تشخیص و درمان آن‌ها کار می‌کنند. برخی از محققان ایمنی شناسی پزشکی تنها در آزمایشگاه فعالیت می‌کنند و به بررسی و شناخت سیستم ایمنی، اجزای تشکیل دهنده آن و همچنین چگونگی عملکرد آن می‌پردازند.

ایمونولوژیست‌‌های بالینی به طور مستقیم با بیماران کار می‌کنند، افراد مبتلا به اختلالات سیستم ایمنی را تشخیص داده و معالجه می‌کنند و روش‌‌‌های جدید تشخیصی و درمانی را ابداع می‌کنند. برخی از آن‌‌‌ها در جلوگیری از رد پیوند عضو متخصص هستند. برخی دیگر در ساخت و تولید واکسن تخصص دارند.

ایمونولوژیست‌‌های محیط زیست بررسی می‌کنند که چگونه مواد طبیعی و شیمیایی موجود در محیط می‌تواند بر سیستم ایمنی بدن اثر بگذارد یا عوارض جانبی که این عوامل بر سلامت بدن دارند در اختلالاتی مانند

ایمونولوژیست‌‌های دامپزشکی عفونت‌‌ها، بیماری‌‌ها و شرایط ایمنی در حیوانات را درمان و از آن جلوگیری می‌کنند. ایمونولوژیست‌‌ها به طور معمول مانند پزشکان در طول تحقیق و درمان اختلالات ایمنی به صورت تمام وقت کار می‌کنند.

شغل ایمونولوژیست و نقش آن‌‌‌ها اغلب به نوع سازمانی که برای آن کار می‌کنند بستگی دارد:

• متخصصان ایمونولوژیست شاغل در خدمات بهداشتی و درمانی، پزشکان متخصصی هستند که در بررسی بیماری‌‌ها (آسیب شناسی) یا مطالعه آلرژی تخصص دارند. آن‌‌‌ها همچنین می‌توانند محققی متخصص در آزمایشگاه بالینی باشند.
• ایمونولوژیست‌‌های شاغل در صنعت داروسازی و بیوتکنولوژی به توسعه محصولات جدید پزشکی و درمانی کمک می‌کنند. آن‌‌‌ها به طور کلی برای تولید محصولات جدید یا بهبود محصولات موجود با دانشمندان دیگر همکاری می‌کنند.
• ایمونولوژیست‌‌هایی که در دانشگاه‌‌ها به کار گرفته می‌شوند، تقریباً در هر بخش از دپارتمان علوم زیستی در انجام تحقیقات برای افزایش درک ما از سیستم ایمنی بدن مشغول به کار هستند. آن‌‌‌ها همچنین می‌توانند به عنوان مدرس فعالیت کنند و دانشجویان را در دوروس ایمونولوژی آموزش دهند و در عین حال تحقیقات خود را نیز انجام دهند.
• ایمونولوژیست‌‌های شاغل در علوم دامپزشکی، به عنوان ایمونولوژیست‌‌های دامپزشکی به شمار می‌آیند که روش‌‌های بهتری را برای بهبود مراقبت از حیوانات با پیشگیری از بیماری و با ایجاد درمان برای آن دسته از حیوانات که دچار عفونت و بیماری‌های سیستم ایمنی شده‌اند، ارائه می‌دهند.

بسیاری از بیماری‌‌ها هنگامی ‌ایجاد می‌شوند که سیستم ایمنی بدن به درستی کار نمی‌کند. ایمونولوژیست‌‌های تحقیقاتی سعی می‌کنند درک کنند که چگونه و چرا سیستم ایمنی بدن عملکرد ناصحیحی دارد و باعث بیماری می‌شود. چنین بیماری‌‌‌هایی را می‌توان به سه دسته زیر تقسیم کرد:

• نقص ایمنی: هنگامی ‌رخ می‌دهد که بخش‌‌هایی از سیستم ایمنی بدن قادر به پاسخگویی مناسب به یک ماده یا ارگانیسم مضر خارجی نیستند.
• خود ایمنی: هنگامی بروز می‌یابد که سیستم ایمنی بدن به همان بافتی (بافت خودی) حمله کند که باید از آن محافظت می‌کند. این نوع بیماری به دلیل عدم موفقیت سیستم ایمنی بدن در تشخیص بافت‌‌‌های خودی اتفاق می‌افتد.
• حساسیت: هنگامی ‌رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به طور نامناسب (گاهی اوقات خیلی شدید) به ترکیبات بی‌ضرر پاسخ دهد.

آن‌‌‌ها ممکن است روی آلاینده‌‌های داخلی و خارجی تمرکز کنند. آن‌‌‌ها آزمایشاتی را انجام می‌دهند تا بررسی کنند که چگونه واکنش‌‌های ایمنی از آلاینده‌‌های محیط زیست و عوامل سبک زندگی و مکانیسم‌‌های مولکولی موجود در این اثرات تأثیر می‌پذیرند. برخی از ایمونولوژیست‌‌های محیطی روی سیستم ایمنی بدن حیوانات وحشی تمرکز می‌کنند

دن به درستی کار نکند، چه اتفاقی می‌افتد و همچنین می‌توانند روش‌های بهتری برای تشخیص و ارائه درمان در بسیاری از شرایط ایمنی ایجاد کنند.

ایمونولوژیست‌‌ها در بسیاری از زمینه‌‌های مختلف تحقیقات زیست پزشکی و همچنین در مراقبت‌‌های بهداشتی، کشاورزی و نظارت بر محیط زیست فعالیت می‌کنند.

ایمونولوژیست‌‌های کشور‌‌‌های توسعه یافته برای کمک به پیشگیری و حل معضلات عمده مرتبط با بهداشت و بیماری‌‌های جهانی، در حال همکاری با کشور‌‌‌هایی در حال توسعه جهان هستند. این‌‌‌ مشکلات شامل بیماری‌‌‌های قابل پیشگیری با واکسن، بیماری‌‌‌های عفونی نوظهور، بیماری ایدز، مالاریا، بیماری‌‌‌های مقاربتی، سل، سرطان و سایر بیماری‌‌‌های عفونی کمتر شناخته شده است.

، بلکه پیامد‌‌‌های اجتماعی و اقتصادی بالقوه ویرانگر را نیز کاهش می‌دهد. بیماری‌های خود ایمنی فراهم کرده است. بیماری‌های خود ایمنی ممکن است به عنوان بیماری‌های اولیه خود ایمنی نیز شناخته شوند، از جمله این بیماری‌ها می‌توان از بیماری دیابت نوع ۱ نام برد که ممکن است از بدو تولد یا در اوایل دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی زندگی بروسلول‌هایی که به واکسن پاسخ می‌دهند، بهایمونولوژی دامپزشکی شاخه‌ای از ایمونولوژی است که به بهبود سلامت حیوانات اختصاص دارد. حیوانات نیز مانند انسان‌ها، دچار بیماری‌‌‌هایی می‌شوند که شامل انواع بیماری‌هایی است که به وسیله عوامل مهاجم در بدن آن‌ها ایجاد می‌شود یا بیماری‌هایی که از عدم کارکرد صحیح سیستم ایمنی بدن به وجود می‌آید. حیوانات وحشی، خانگی و انواع دام‌ها معمولاً در معرض طیف گسترده‌ای از باکتری‌‌های خطرناک، ویروس‌‌ها و انگل‌‌ها قرار دارند که زندگی آن‌ها را به خطر می‌اندازد. عفونت‌‌های حیوانات می‌توانند اثرات گسترده‌ای بر روی بخش‌‌های مختلف فعالیت و زندگی انسان، مانند تولید غذا و کشاورزی داشته باشند منظور تولید آنتی بادی‌های اختصاصی وارد عمل شده و همچنین سلول‌ها یا لنفوسیت‌های خاطره را تکثیر می‌کنند. این سلول‌های خاطره به محض مواجهه دوباره با عامل عفونی، به سرعت با تولید مقادیر کافی آنتی بادی قادر به مقابله با این تهدید هستند. پاتوژن‌‌های داخل بدن سرانجام از بین می‌روند و از این طریق عفونت با سرعت بیشتری خنثی می‌شود. چندین بیماری عفونی از جمله آبله، سرخک، اوریون، سرخچه، دیفتر دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی دانلود جزوه ایمنولوژی عملی ی، کزاز، سرفه سرفه، سل و فلج اطفال به دلیل کاربرد موفق واکسن‌‌ها، دیگر به عنوان تهدیدی در دنیا محسوب نمی‌شوند.ز پیدا کند. برخی دیگر از بیماری‌های خود ایمنی شامل بیماری‌های خود ایمنی ثانویه هستند که در طول زندگی به دلیل عوامل مختلف بروز می‌یابند.

تصور می‌شود که «آرتریت روماتوئید» (Rheumatoid Arthritis) و «مولتیپل اسکلروزیس» (Multiple Sclerosis) متعلق به این گروه از بیماری‌های خود ایمنی باشند. همچنین، بیماری‌های خود ایمنی می‌توانند در مکان‌های خاصی از بدن ایجاد ‌شوند، مانند بیماری کرون

تصور می‌شود که «آرتریت روماتوئید» (Rheumatoid Arthritis) و «مولتیپل اسکلروزیس» (Multiple Sclerosis) متعلق به این گروه از بیماری‌های خود ایمنی باشند. همچنین، بیماری‌های خود ایمنی می‌توانند در مکان‌های خاصی از بدن ایجاد ‌شوند، مانند بیماری کرون