ترجمه فصل 11 کتاب A Pratical Guide for Medical Teacher

Clinical Teaching

11 : آموزش بالینی

• روندها
  • تدریس در محیط های بالینی، فرصتی منحصر به فرد برای معلمان فراهم می کند تا یک رویکرد جامع در مراقبت از بیمار را الگوبرداری کنند.
  • یک رویکرد متفکرانه به راهبردهای آموزشی می تواند نقشه راه را برای به حداکثر رساندن سودمندی این مکان برای یادگیری دانشجویان ارائه دهد.
  • آموزش مراقبت های سرپایی به عنوان یک شریک برابر برای آموزش مبتنی بر بستری ظاهر شده است و برای دانشکده های پزشکی و بیمارستان های آموزشی استفاده از انواع تنظیمات بالینی واقعی و شبیه سازی شده مهم است.
  • رویکردهای جدید برای ارزیابی بالینی و توسعه کارکنان باید برای به حداکثر رساندن فرصت های یادگیری ارائه شده توسط انواع تنظیمات بالینی اتخاذ شود.

  مفاهیم کلیدی

• آموزش بالینی (Clinical teaching): به تدریس در محیط های بالینی مختلف، مانند مراکز بستری (inpatient)، سرپایی (outpatient)، مکان های بالینی شبیه سازی شده و کنفرانس هایی که به مراقبت از بیمار تمرکز دارد، اشاره دارد.

• آموزش کنار بالین (Bedside teaching): به طور سنتی به راندهای بالینی در بخش اطلاق می شود، اما بهتر است آموزش در حضور بیماران در هر محیط بالینی واقعی یا شبیه سازی شده و همچنین کنفرانس های مبتنی بر کِیس، که بیماران در آن حضور دارند و در بحث شرکت می کنند، توصیف شود.
• الگوسازی (Role modelling): شکل قدرتمندی از آموزش بالینی که در زمانی که معلمان و فراگیران بالینی تعهدات کاری فزاینده ای دارند، زمان برای تعامل مستقیم با بیمار محدود است و فناوری همیشه حاضر و چالش برانگیز است، اهمیت بیشتری پیدا می کند.
• مهارت های بالینی (Clinical skills): اگرچه تمرکز اغلب بر گرفتن شرح حال (history taking) و معاینه بالینی (clinical examination) است، مهارت هایی مانند: تمرین بازاندیشی (reflective practice)، استدلال بالینی (clinical reasoning)، انسان گرایی (humanism)، همدلی (empathy)، مهارت های ارتباطی همراه با صبر، همتا و بین حرفه ای و کار گروهی برای ارائه مراقبت عالی از بیمار ضروری است.

نمونه ایی از عکس ترجمه فصل 11 کتاب A Pratical Guide for Medical Teacher: (کیفیت فایل اصلی از پیش نمایش زیر خیلی بالاتر است.)